od nich orne pole Kobyłki; na płd. granicy wznosi się wzgórze Jaworniki do 312 m. znak triangul. . Do gminy katastralnej należą prócz Magierowa przysiołki wsi sąsiednich, a mianowicie Dumicze, Gerusy, Mandryki al. Małdryki, Nitniki, Ruda leśna, Wołosy i Zeńczuki. Własn. więk. tej gm. kat. ma roli orn. 2, łąk i ogr. 49, pastw. 16, lasu 73; włas. mniej. roli orn. 1653, łąk i ogr. 543, pastw. 579, lasu 5 mr. W r. 1880 było 2812 mk. w gminie, 85 na obsz. dwor. między tymi 695 obrz, rzym. kat. , 1581 gr. kat. . Par. rzym. kat. w miejscu dek. żółkiewski, archidyec. lwowska, eryg. 1595 r. , fundacyi Andrzeja Bełzeckiego. Kościół murowany, konsekrowany w r. 1845 pod wezw. św. Trójcy. Na cmentarzu jest kaplica, w której się niekiedy msza odprawia. Do tej parafii należą Biała, , Dobrosin, Horodzów, Kamienna Góra, Ławryków i Okopy, Monastyrek, Piły, Pogorzelisko, Ulicko. Zamek i Zarąbane. Par. gr. kat. także w miejscu dek. potylicki, dyec. przemyska. Parafialna cerkiew drewniana, pod wezw. św. Jerzego, w r. 1733 postawiona. Na przedmieściu lwowskiem jest drewniana cerkiew św. Mikołaja, postawiona w r. 1697. W M. jest szkoła etat. 2klasowa i kasa pożyczk. gminna z kapit. 155 zł. w. a. Tutejszy fundusz ubogich, założony przez Samuela Bełzeckiego w r. 1642 w celu utrzymania 4 ubogich, posiada 1800 zł. majątku zakładowego i zostaje pod kierownictwem zwierzchności gminnej. Istnieje tu także fundacya posagowa Jana i Filipiny Komamickich, założona 1869 r. p. Jana Komamickiego w celu udzielania posagów dla ubogich dziewcząt z Magierowa, Borek, Przedmieścia i Podlasia. Zarząd majątku sprawuje wydział krajowy, rozdawnictwo zwierzchność gminna w M. i tamtejsi parochowie obu obrządków. Majątek zakładowy wynosił z końcem 1883 r. 1515 zł. w. a. Założycielem mczka był Jan Magier, herbu Szeliga, dworzanin Zygmunta III. Zbudował on osadę na własnych gruntach ex cruda radice, nazwał ją Magierowem a dnia 20 stycznia 1591 r. w Lipniku Rudy Magierowej takowy nadał przywilej, , Chcemy aby tamże wieczyście czczono Boga podług zasad wiary rzym. katol. , nie dopuszczając osiadania żadnemu odszczepieńcowi przez stolicę apostolską potępionemu; a jeśliby który z mieszczan katolików odszczepił się od kościoła rzymskiego, ma być z miasta rugowany, majętność zaś jego stosownie do naszej woli zabrana, lub spłacona. Wyznawców wszakże greckiej i ormiańskiej wiary przypuszczam do prawa miejskiego, wyłączając ich tylko od sprawowania urzędu burmistrza. Żydów jako ród plugawy, chytry i przeciw chrześcianom z zasad wyznania swego nieprzychylny i podstępny wyłączam i stanowię ażeby cierpiani nie byli; aby im mieszczanie domów nie wynajmowali i nie sprzedawali, a następcy moi pod żadnym pozorem do miasta nie przypuszczali. Rządzić się mają mieszkańcy prawem saskiem i magdeburskiem. Sześciu rajców i tyluż ławników sprawować będą urząd dożywotnio, burmistrz zaś co miesiąc zmieniany. W rzeczach wątpliwych dozwalamy zasięgać rady magistratu lwowskiego. W dalszym ciągu pozwala mieszczanom wystawić ratusz z kramnicami i łaźnię i pobierać z nich, jakoteż i z Wystawionych na sprzedaż towarów pewien dochód na użytek miasta, pod obowiązkiem zdawania rocznych rachunków przed dziedzicami. Dozwala prowadzić handel wszelkiego rodzaju, trudnić się rzemiosłami, słody wyrabiać, miód i piwo szynkować, gorzałkę zaś pędzić i szynkować tylko do upłynienia lat wolności; wyznacza role, pastwiska, wrąb w lesie za asygnacyami, uwalnia nakoniec do lat. .. od podatków, czynszów, ciężarów i podwód; przywilej na targ i jarmarki od króla wyjednać przyrzeka. Zygmunt III, potwierdzając erekcyą miasta 10 marca 1595 r. , przemawia wiele nam i Rzpltej na tem zależy, ażeby w całem królestwie, a mianowicie w ziemiach ruskich, które na codzienne prawie napady są narażone, jak najwięcej osad, miast, miasteczek i zamków zakładanych było, przez wzrost zaś ludności siła i potęga przeciw wszelkim imienia chrześciaństwa nieprzyjaciołom ugruntowała się i t. d. Dnia 11 lipca r. 1657 napadł pod M. Stefan Czarniecki Jerzego Rakoczego, ks. siedmiogrodzkiego, i lubo liczniejszego nieprzyjaciela, zmusił go do ucieczki i ścigał aż do Międzyboża. Przez związki małżeńskie z Barbarą Magierówną, podczaszanką sandomierską a zona Mikołaja Bełzeckiego, przeszły te dobra do Bełzeckich Jastrzębczyków. Ich syn Jan, wielkiego serca wojownik, za szczęśliwe powodzenie w boju wystawił kościół w M. Później przeszedł M. do Głogowskich h. Grzymała. Od tych kupił te dobra Wilhelm hr. Siemieński, a z jego wnuka, Amelią Sieniawską, dostały się jej małżonkowi Aleksandrowi hr. Stadnickiemu. Pod M. dochodzi wał ciągnący się z pod Kamieńca Podolskiego i ma być zdaniem niektórych śladem wału Trajana. Petruszewicz Swodnaja hałycko russkaja litopys z 1600 do 1700 w Literat. Zbornyku, Lwów, 1874 powiada, że pochodzi on z czasów awarskich. Baliński Star. Polska, t. II, str. 1213 pisze w tej mierze to co podał Siarczyński w Czasop. Ossol. 1828, II, 116, to jest, że badania nie przyniosły rezultatu i że z podań ludu nie można było żadnej powziąć wiadomości. Koło M. są także wały, sypane w czworobok, długości 70, szerokości 30 sążni mające, ale te są późniejsze i dla obrony lub dla obozu były założone. Pa

Magierów