zoniusz. Od Zbąskich przeszły Ł. do Rzewu skich. Potem należały do Krasińskich i Przanowskich. Par. Ł. dek. łukowski 2940 dusz, Gm. Ł. graniczy z gm. Białobrzegi i Kock. ma 3612 mk. , 15876 mr. obszaru, sąd gm. okr. I w Białobrzegach o 8 w. , st. p. Kock. W skład gm. wchodzą Blizocin, Blizocka Wola, Ferdy nandów, KalinowyDół, Kawęczyn, Krępa, LendoWielkie, Łysobyki, Mściska, Natalin, Niedźwiedź, Podkrępie, Podlodów, Podlodówka, Przytoczno, Walentynów, Wojciechówka i ZielonyKąt. 2. Ł. , wś, pow. radzymiński, gm. Międzyleś, par. Klembów. W 1827 r. 10 dm. , 84 mk. Obecnie 18 os. , 261 mr. ziemi. 3. Ł. , wś, pow. chełmski, gm. Turka, par. Swierze grec. obrz. Husynne. Ob. Husynne, Br. Ch. Łysocha 1. os. przy szosie, pow. kozienicki, gm. Tczew, par. Zwoleń, od Kozienic 28 w. , 5 dm. , 14 mk. , 43 mr. ziemi. 2. Ł. , folw. , pow. konstantynowski, gm. Łysów, par. Niemojki, sąd i poczta Łosice; rozległość zamieszczona pod majątkiem Łysów ob. . Br. Ch. Łysogórka 1. wś, pow. kamieniecki, gm. Kujawy, okr. polic. Kupin, par. Tynna, mk. 760, w tej ilości 73 jednodwor. , ziemi dwor. wraz z Lewadą i Karabczyjowem Wielkim 3625 dz. W Ł. 2 folw. gospodarcze, płodo zmian. Cerkiew pod wezw. N. P. Róźańc. li czy 1051 par. i 54 dz. ziemi; dm. 111; wła sność hr. Józefy z Moszyńskich Szembekowej. 2. Ł. , wś rząd. , pow. latyczowski, gm. i par. Międzyboż, 660 mk. , ziemi włośc. 1545dz. Wś ta należała do klucza międzyboskiego, skonfi skowanego ks. Adamowi Czartoryskiemu, 3. Ł. , ob. Łysohorka. Dr. M. Łysogóry al. Góry Świętokrzyskie, jestto niewielkie pasmo górskie, panujące nad obszerną wyżyną, piętrzącą się stopniowo w obszarze zawartym między doliną Pilicy i doliną Wisły. W miarę posuwania się od dolin tych rzek w głąb objętego przez nie obszaru, wzmaga się wyniesienie poziomu. Część płd. wsch. obszaru, zwana sandomierską wyżyną, przedstawia średnio 700 do 1000 stóp wzniesienia. Dotyka ona samego koryta Wisły pod wsią Kamień Plebański pod Sandomierzem, przy wzniesieniu 730 stóp. Zbliża się również do Wisły pod Zawichostem i Piotrowicami, w innych zaś punktach oddzielona jest dość szeroką do 6 wiorst niziną nadwiślańską, wznoszącą się średnio 450 do 500 stóp npm. Przyjąwszy za podstawę porównania wzniesienie niziny nadwiślańskiej, otrzymamy 300 do 500 st. stosunkowego wyniesienia wyżyny sandomierskiej. Staszów i Łagów wzniesione są na 920 stóp, co stanowi średnią wyniosłość śródkowego obszaru. Najbardziej na płd. wysunięta część obszaru, zawarta pomiędzy Nidą, Pilicą, Czarną Przemszą i Wisłą, stanowi krakowskool kuską wyżynę, sięgającą do 1400 stóp w okolicach Olkusza i Ojcowa. Jest ona przecież zbyt odległą i zbyt wybitnie oddzieloną, by ją należało uwzględniać przy objaśnieniu stosunku pasma Ł. do otaczających je okolic. Dolina Pilicy, oddzielająca krainę równin mazowieckich od garbatej ziemi dawnej Małopolski, nie styka się bezpośrednio jak Wisła z krawędziami wyżyny sterczącej jednolitą masą i w całej wyniosłości; prawy brzeg doliny Pilicy stanowią falisto układające się wzgórza, które, rozpościerając się, w podobnej postaci wgłąb stanowią stopniowe przygotowanie niejako do wyniosłego, górzystego centra całego obszaru. Powiaty włoszczowski, opoczyński, konecki, przedstawiają nam takie falisto podnoszące się obszary. Obszar pow. iłżeckiego przedstawia podnoszenie się poziomu od dolnej Wisły. Około Iłży wzniesienie dochodzi do 800 st. Najwyższe wzniesienia wyżyny i piętrzące się na niej pasmo Ł. przypada na powiaty kielecki i opatowski. Pamiętając że wzniesienie Warszawy obserwatoryum nad poziom morza wynosi 367, 6 st. parys. około 392 st. angiel. , a więc nie wiele mniejsze jak nizin nadwiślańskich około Sandomierza 450 do 500 st. angiels. ; że wzniesienia wyżyny otaczającej pasmo Łysogór dochodzą od 800 do 1000 st. , możemy sobie utworzyć dość jasne pojęcie o stosunkowem wzniesieniu najwyższych szczytów pasma górujących o 1000 st. nad otaczającą je okolicę. Pierwsze wzniesienia, występujące wybitniej jako jednolite pasmo śród wyżyny, ukazują się w pow. koneckim pod Miedzierzą i między Małachowem a Wąsoszem. od Miedzierzy ciągnie się na płd. pasmo górzyste na Smyków, Borki i wszedłszy w pow. kielecki, idzie koło Małmużyna, Pępic, na Bobrzę, Cmińsk, Tumlin do Zagdańska. Drugie pasmo od Małachowa idzie na Kamienną Wolę, Mniów, Raszejówkę i łączy się z poprzedniem koło Cmińska. Od Zagdańska rozpoczyna się śród pasma dolina, która rozszerza się pod Kajetanowem przez utworzenie dwóch odrębnych pasm. Północne mniejsze posuwa się między Gozdem, Łączną a Klonowem pod Bodzentyn, tworząc granicę północną obszernej błotnistej doliny, której wody odprowadza Czarna Nida ku południowi. Właściwe pasmo Łysogór zaczyna się na południe od wsi Kajetanowd, na prawo od szosy z Kielc do Suchedniowa i ciągnie się koło Masłowa i Mąkocic. Pod tą wsią przerzyna je dolina Czarnej Nidy, utworzona prawdopodobnie przez napór wód szukających dla siebie ujścia ze środkowego zamkniętego obszaru. Z drugiej strony rzeki ciągnie się dalej pasmo górskie na północ od wsi Bęczkowo, Krajno, jednolitem pasmem w kierunku wsch. południowym. Od wsi Krajno grzbiet główny wynosi się jednolitym pasem aż po

Łysocha

Łysocha

Łysogórka

Łysogóry