o 17 kilm. na płn. wsch. od Lublińca; 3 bud. , 19 dm. , 77 mk. , 10 os. , 80 mr. ziemi, kopalnia rudy żelaznej. 2. Ł. , por. Marklissa. F. S. Łysagóra, ob. Łysa, góra. Łysagóra 1. góra pod Kaniowem, niedaleko Dniepru. 2. Ł. , góra pod Kijowem, o 3 w. za Dnieprem. 3. Ł. Tak też zowią niekiedy górę Trzy Krzyską w Wilnie. Łysagóra, w Poznańskiem, ob. Żerkowskie wzgórza. Łysagóra, Łysahora, Gigula, najwyższy szczyt górski w księstwie cieszyńskiem, 1325 m. npm. wys. , w Beskidach, na płd. zach. od Cieszyna, na płd. wsch. od Frydka, w dolinie Ostrawicy. Łysagóra, góra na granicy między Szląskiem austr. , Morawą i Węgrami, do 4100 st. wys. npm. , w paSmie jabłonieckiem; z pod niej Mohilnica wypływa. Łysagórka 1. os. , pow. kolski, gm. Lubotyń, par. Brdów, odl. od Koła w. 19; dm. 1, mk. 5. 2. Ł. , os. , pow. będziński, gm. Rudnik Wielki; 1 dm. , 1 mr. ziemi rząd. Łysahora 1. wś, pow. lipowiecki, śród la sów i wzgórz, o 12 w. na płd. od Liniec, o 3 w. od wsi Krasneńkie, nazwę otrzymała od góry t. n. pod lasem, na której wznosi się od wieczny krzyż kamienny z napisem słowiań skim. Ma 673 mk. i cerkiew ś. Michała z r. 1791. 2. Ł. , przedmieście Humania. 3. Ł. , część Babanki, pow. humański. 4. Ł. ,, las we wsi Czernin, pow. taraszczański. F. S. Łysahora, mko od 1860, pow. elizawetgradzki gub. chersońskiej, nad Czarnym Taszłykiem, 470 dm. , 1631 mk. , założone 1757 r. przez jednego z roskolników w obrębie ziem Siczy zaporoskiej. Łysahora, ob. Łysohorka. Łysahora 1. góra lesista, na prawym brz. rzeki Bruśnicy, w obr. gm. Stanowce Górne Staniwci, Stanestie, w pow. storożynieckim, pod 43 11 45 wsch. dłg. g. F. , a 48 16 40 płn. sz. g. Wzniesienie 391 m. npm. 2. Ł. , góra i szczyt w Beskidach spiskich, wznoszą ca się na granicy hrabstwa spiskiego i szaryskiego, po wschodniej stronie rz. Tarczy, pod 38 25 30 wsch. dłg. g. F. , a 49 7 10 płn. sz. g. Wznies. 1023 m. npm. Na północ od niej wznosi się Jaworynka 1062 m. , a na po łudnie Spiska góra 1057 m. . 3. Ł. , szczyt w Beskidach spiskich, w hr. spiskiem, na pół noc od miasta Lubowni Starej, a od zamku lubowelskiego na wschód; pod 38 23 15 wsch. dłg. g. . F. , a 49 4 10 płn. sz. g. Od zacho du opływa ją potok Maślonka, dopływ Po pradu. Wznies. 843 m. Br. G. Łysaki, ob. KoźniewoŁ. Łysaki, część Stanisławczyka, pow. brodzki. Łysaków, wś i folw. , pow. janowski, gm. Zaklików, par. Potok Wielki, o dwie mile od Łys Janowa, nad rz. Sanną, która tu tworzy pię kny staw, zarybiony karpiami. Ma 6 dm. wło ściańskich wo wsi, 10 dm. w Majdanie Łysa kowskim i 10 dm. dworskich. Mieszk. 154, Gruntu włośc. 163 mr. Dobra Ł. , dawna wła sność Sierakowskich, dziś Jelczewskich; po dług oszacowania do Tow. Kred. Ziems. 1881 r. obejmowały ogółem 924 mr. , t. j. 6 mr. ogr. , 22 łąk, 108 roli orn. , 3. 5 pastw. , 6. 5 zarośli, 24 wody, 736 lasu, 11 nieuż. Prócz tego je dnak Ł. posiada znaczny obszar piasków, kar łowatą choiną porosłych, które, jako bardzo małej wartości, zupełnie z pod taksy wypusz czono, chociaż ta piaszczysta pustynia, do gra nicy galicyjskiej ciągnąca się, ma podobno z górą 1500 mr. rozl. Położenie dworu ma lownicze, ogród na stoku góry nad wodą, rze ka obraca młyn i tartak. Według Tow. Kred. Ziems. rozległość dóbr wynosi mr. 2864 grun ta orne i ogr. tor. 475, łąk mr. 90, pastw. mr. 13, wody mr. 13, lasu mr. 2067, nieuż. i place mr. 20, bud. mur. 1, z drzewa 21; płodozmian 11polowy. R. P. Łysaków 1. wś nad rz. Dyską, pow. lu belski, gm. Wolka, par. Bystrzyca. 2. Ł. , wś, pow. włoszczowski, gm. Secemin, par. Przyłęk. W 1827 r. 5 dm. , 59 mk. 3. Ł. , wś, pow. jędrzejowski, gm. Raków, par. Ję drzejów. Posiada szkołę Wiejską początkową. W 1827 r. wś poklasztorna, 33 dm. , 337 mk. Czyt. Kod. dypl. Małop. 168. Br. Ch. Łysaków, wś, pow. mielecki, w pasie gra nicznym cłowym, leży w nadwiślańskiej ró wninie między Breniem i Brnikiem. Od po łudnia otaczają wieś lasy, a na północ od wsi jest zbudowany folwark wraz z zabudowania mi gospodarczemi. Ta wieś przyłączona do parafii rzym. kat, w odległym o 2. 2 kil. Czer minie, należała dawniej do Łysakowskich herbu Leliwa, później do Tarnowskich, teraz zaś do Artura hr. Potockiego; liczy 573 mk. , między nimi 514 rzym. kat. Pos. więk. ma 356 mr. roli, 14 mr. łąk i ogr. , 20 mr. pastw. i 236 mr. lasu; pos. mniej. 551 mr. roli, 86 mr. łąk i ogr. i 282 mr. pastw. ; graniczy na wschód z Boro wą i Czerminem, na zachód z Wolą Otałęską, na południe z Szafranowem a na północ z Łysakówkiem. Mac. Łysakówek, wś, pow. mielecki, w równinie nadwiślańskiej, między Breniem i Brnikiem, 169 m. npm. , należy do parafii rzym. kat. w odległym o 4. 5 kil. Czerminie, jest objęta pasem granicznym cłowym, i miała tych samych dziedziców co Łysaków; liczy 316 mk. , między nimi 260 rzym. kat. Pos. więk. Artura hr. Potockiego ma obszaru 237 mr. roli, 25 mr. łąk i ogr. x 9 mr. pastw. ; pos. mniej. 287 mr. roli, 28 mr. łąk i ogr. i 38 mr. pastw. Ł. graniczy na północ z Glinami Wielkiemi, na południe z Łysakowem, na zachód z Gór Łys kami a na wschód z Borową. M ac. Łysakowo 1. wś i folw. pryw. , pow. pło cki, gm. Lelice, par. Bonisław, 7 dm. , 7 osad, 82 mk. , 485 mr. gruntu 397 mr. ornego. Według Tow. Kred. Ziems. folw. Ł. Łabuny lit. C. rozległy mr. 315 grunta orne i ogr. mr. 250, łąk mr. 10, pastw. mr. 46, nieuż. i place mr. 9, bud. z drzewa 5. Wś Ł. Łabuny osad 7, z grun. mr. 17. 2. Ł. , wś, pow. ciecha nowski, gm. Grudusk, par. Łysakowo, odl. o 14 w. od Ciechanowa. Posiada kościół par. , wiatrak i karczmę. Zamieszkała przez drobną szlachtę, ma 34 dm. , 299 mk. , 1273 mr. grun tu, 30 mr. nieuż. W 1827 r. 20 dm. , 147 mk. Kościół par. drewniany erekcyi niewiadmej; na belce rok 1618. Par. Ł. dek. ciechanowski 2400 dusz. Br. Ch. Łysakowo, niem. Lissakowo, dok. Leyssack, Leisacke, Leisackes, Leisikowie, Lyssag, rycer, dobra do parafii w Grudziądzu należące, pow. grudziąski, przy bitym trakcie grudziąskoła sińskim, nad rz. Ossą, przeszło 1 milę od Grudziądza. Obszaru ornej roli zajmują hekt. 117, nieuż. 1, bud. 7, dm. 3, kat. 8, ew. 12. Parafia Mokre, szkoła Rogoźno, poczta Grudziądz. Dobra Ł. już za czasów krzyżackich zapisane były na własność proboszczowi w Grudziądzu; przywilej jednak donacyjny zaginął. Podług podrobionego dokum. Krzysztofa Janikowskiego Ł. wraz. z innemi dobrami Szadowem należało w r. 1419 do kościoła ś. Ducha i ś. Jerzego wGrudziądzu. R. 1533 prob. grudziądzki od ś. Mikołaja od fary Paweł Andrzej, który zbyt szczupłe pobierał dotąd dochody z Ł. , ustąpił te dobra z przyzwoleniem biskupa ówczesnego Jana w wieczystą dzierżawę miastu Grudziądzowi za rocznym czynszem 20 m. Włók liczono wtedy w Ł. 8. Jako granice wymieniają się Kłódki, Sarnówko, Rogozik i struga Pręczela. Miasto zobowiązało się dzierżawę corocznie wypłacać proboszczowi, choćby skutkiem jakiej wojny albo innego przychodu, z warunkiem jednak, który miasto postawiło, żeby msza św. ranna jak dotąd wciąż odprawiała się u św. Ducha. R. 1561 miasto daje zbierać w Ł. liczne kamienie wapienne, jakie się na polu znajdowały, żeby je wypalić. Z początkiem XVII w. , nie wiadomo już dla czego i jakim sposobem znowu napowrót. wydać musiało miasto Ł. kościołowi. R. 1608 zanosiło się do. procesu, pewnemu agentowi zapłaciło wtedy miasto 4 węg. złote, który podawał rady, jako proces przeciwko proboszczowi założyć. Ł. jednak wciąż już odtąd pozostaje przy kościele; zazwyczaj było wydawane w dzierżawę. R. 1834 wynosiła dzierżawa z Ł. 133 tal. 10 sgr. Ob. Frölich, Gesch. des Kreises Graudenz, str. 203. Kś. F. Łysanki, skalisty szczyt tatrzański w Reglach zakopiańskich, w zachodniej ścianie do Łysagóra Łysagóra Łysagórka Łysahora Łysaki Łysaków Łys Łysakówek Łysakowo Łysanki