Łyngmiany, mko, pow. święciański, w 2im okr. polic, o 112 w. od Wilna, o 28 w. od Święcian, nad jez. Żezdrys, 290 mk. , wła sność skarbu, który ziemię odd włościanom na wykup. Paraf. kościół katol. św. Trójcy, eryg. 1517 przez Zygmunta I, z drzewa wznie siony 1720 przez hr. Tyszkiewicza. Parafia katol. dekanatu święciańskiego; dusz 3539. Gmina wiejska Ł. ma ludności 4170, okręgi 4, wsi 96, chat 311. Dobra Ł. należały 1518 r. do Narbuttów wraz z Kołtynianami. Ststwo niegrodowe, łyngmiańskie albo ławmiańskie, wedle spisów podskarbińskich mieściło się w ks. żmudzkiem, pow. birżańskim; niektórzy zaś pisarze mylnie zamieszczają je w wojew. wileńskiem, pow. Wiłkomirskim. W r. 1766 obejmowało dobra Ławmiany i Dowiedziuny z przyległościami, które posiadał w tym czasie Omulski, opłacając z nich złp. 455 bez hy berny. F. S. Łynia, rz. , ob. Łyna. Łyniec, niem. Linietz, al. Lynietz, rycer. dobra, pow. chełmiński, przy bitym trakcie chełmińskogrudziąskim, 1 1 2 mili od Chełmna, nad małem jeziorem. Obszaru liczy roli ornej hekt. 206, łąk 16, pastw. 5, lasu 46, nieuż. 4, wody 5, ogółem obszaru hekt. 285, bud. 11, dm. 7, kat. 83. Parafia i szkoła Wabcz, pocz ta Trzebieluch. Hodowla rasy holend. , i ni zinnej, 40 krów, wyprzedaż masła do Berlina; właściciel Lazarus Dawid, kupiec w Chełmnie. Ł. oddawna był dobrami szlach. ; około połowy XV wieku posiadała je rodzina von Ostau, któ rej potomkowie za polskich czasów się pisali OstauLniscy. Przed niedawnymi czasy ostatni posiadacz Lniski, wydał te dobra w ręce nie mieckie. Kś. F. Łyniów, wś i folw. , pow. włodawski, gm. Horodyszcze, par. Wisznice. Ma 60 dm. , 302 mk. , 2913 mr. W 1827 r. 33 dm. , 219 mk. Dobra Ł. składają się z folwarków Ł. i Annulin, nomenklatury Marylin, wsi Ł. Rozległość wynosi mr. 2158; folw. Ł. z Marylinem, grunta orne i ogrody mr. 671, łąk mr. 329, pastwisk mr. 89, lasu mr. 679, nieużytki i place mr. 38, w różnych osadach mr. 69, razem mr. 1875; bud. z drzewa 19; folw. Annulin, grunta orne i ogrody m. 282, łąk mr. 1, nieużytki i place mr. 2, razem mr. 285; bud. z drzewa 5; browar, rzeczka Sielawa przepływa. Wieś Ł. osad 50, z gruntem mr. 634. Łynki, ob. Łapy Ł. Łynkiszki, wś szlach. , pow. wileński, 4 okr. adm. , o 42 w. od Wilna, 7 dm. , 83 mk. , z tego 82 kat. , 1 prawosł. 1866. Łynowo, jez. , ob. Kornin, t. IV, 407. Łyńsk, ob. Lińsk. Łyntupka, 1. folw. należący do Wołłków, pow. oszmiański, 3 okr. adm. , od Oszmiany o w. 45, od Dziewieniszek w. 17, mk. kat. 11. Łys 1866. 2. Ł. , wś włośc, pow. oszmiański, 3 okr. adm. , od Oszmiany o w. 44, od Dziewieniszek. 11, dm. 25, mk. kat. 181. 11866. Łyntupy, mko, pow. święciański, w 1ym okr. polic, o 96 w. od Wilna, o 12 w. od Święcian, nad rz. Połyntupką, zdaleka od traktu pocztowego; własność Jerzego Byszewskiego, 412 mk. Roku 1866 było 30 dm. , 406 kat, 11 prawosł. , 50 izr. , 6 ewang. , 4 mahom. Paraf. kościół kat. św. Andrzeja drewniany, 1459 założony przez Andrzeja Dołgirdowicza, 1870 odnowiony przez Jana Brzostowskiego. Na cmentarzu kaplica. Pafafia kat. dek. święciańskiego dusz 6150. Dawniej miała filią w Równopolu i kaplicę w Polesiu. Dobra Ł. od Hülzenów nabyte przez Buczyńskiego Daniela i żonę jego z Sulistrowskich Barbarę. Po zejściu ich syna Bu czyńskiego Maurycego, z licytacyi nabyta przez Byszewskiego, Gmina Ł. ma 275 dym. , 2770 włośc obojej płci Zarząd gminny w miast. Ł. Gmina składa się z 7 okręgów wiejskich Łyntupy, Dworzany, Polesie, Romaniszki, Podjelniaki, Swirdunie, Kluszczany. F. S. Łyp. .. rus. , ob. Lip. .. Łypyci, Łypyna, ob. Lipice, Lipina. Łysa 1. wś w pow. podhajeckim, 9 kil. na płd. zach. od sądu powiat. w Podhajcach, 5 kil. na płn. płn. zach. od urzędu poczt. w Zawałowie. Na zach. i płn. leżą Rudniki, na wsch. Uhrynów, na płd. wsch. Zastawcze, na płd. zach. Nosów. środkiem wsi płynie Złota Lipa od płn. na płd. krętym biegiem i zabiera w obrębie wsi kilka strug małych z obu boków. Na praw. jej boku, bliżej granicy płd. , leżą zabudowania wiejskie. Na wschód leży las Wielka Dębina. W stronie zach. , także le sistej, wznoszą się wzgórza Krymki 400 m. , Stara Łysa i las Ponory. Własn. więk. ma roli or. 157, łąk i ogr. 116, pastw. 33, lasu 1453 mr. ; własn. mniej. roli or. 332, łąk i ogr. 171, past. 12, lasu 21 mr. W r. 1880 było 430 mk. w gm. , 31 na obsz. dwor. obrz. gr. kat. z wyjątkiem 30 rzym. kat. . Par. rzym. kat. w Zawałowie, gr. kat. w Nosowie. We wsi jest cerkiew pod wez. ś. Michała i kasa pożyczk. gm. z kap. 604 zł. 2. Ł. , karczma na obsz. dwor. Walawa w pow. przemyskim. 3. Ł. , ob. Leśniczówka pod Łysą górą. 4. Ł. , karczma i tartak niedaleko wsi Brzegów, w pow. nowotarskim, należące do obszaru dworskiego w Zakopanem. Lu. Dz. Łysa, por. Lissa i Marklissa, Łysa, al. Łysa góra, Łysahora, niem. Kahlenberg, nazwa wielu wzgórzy szczytów i działów górskich, w całem paśmie Karpat, tak po ich stronie północnej, jak południowej, przeważnie w dziale przedgórzy i podgórzy zachodząca, rzadziej w głównym grzbiecie Karpat. Jak do nazwy Baba, Babia Góra, tak też do przeważnej części gór i wzgórzy, Łysemi zwanych, lud przywięzuje liczne podania i bajki, i

Łyngmiany

Łyngmiany

Łynia

Łyniec

Łyniów

Łynki

Łynkiszki

Łynowo

Łyńsk

Łyntupka

Łyntupy

Łyp

Łypyci

Łysa