Lanst niem. , ob. Lansitz, Lantow dok. , ob. Landau, Lantow, Lantowen niem. , ob. Łętowo, pow. lęborski. Lantowo, wś, pow. szubiński, 13 dm. , 139 mk. , 118 ew. , 21 katol. , 47 analf. Poczta i gośc. w Wielkich Samoklęskach o 3 kil. , st. kol. żel. i tel. w Nakle o 14 kil. Lantwarów, ob. Landwarów, Lantz niem. , Lanca lub Grzywka lewy dopływ Dźwiny, wypływa z jeziora, przy którem wś Mukule, płynie zrazu na płdn. w oko licy wsi Restaniszki, zwraca się na płn. wsch. , odlewa jezioro, nad którem leży msto na szląs ku głównym, pomiędzy Dyneburgiem a Ko wnem Jeziorosy, przez które przepływa, a przy wsi Pobiniszki zmienia kierunek na płn. i wpada powyżej Dyneburga przy wsi Grzywa do Dźwiny. Z praw. brzegu przybiera L. przy wsi Poskirno rzekę składającą się z dwóch strug. Jedna z nich wypływa z jeziora, przy którem wś Birniszki, płynie na płn. zach. łu kiem wydanym ku płdn. ; druga wypływa ź jez. przy którem wś Antopol, płynie w płn. zach. kierunku, odlewając 4 jeziorka i przy wsi Turmont łączy się z poprzednią strugą. Stąd płyną już w północnym kierunku aż do ujścia. Druga rzeczka, która do L. z prawego brzegu wpada, wypływa z jeziorka przy osadzie Kumbole. Z początku płynie na zachód, później zwraca się na płn. zach. , odlewając jeziorko przy wsi Fabianowo i poniżej wsi Czyżówka wpada do Lantzu. W. Pol, Lanuch niem. , ob. Połowice. Lany niem. , ob. Lona i Lany. Lany dok. , ob. Łanów, Lanz niem. , ob. Łęczyce. Lanzania, Kętrz. Lężania, dok. Lansania, Landesen, nazywała się kiedyś ziemia staropruska w sąsiedztwie z ziemią lubawską i sasyńską położona, w pow. dzisiejszym niborskim, gdzie główne dwie osady Lenek i Przełęk dotąd imię jej noszą. R. 1216 pap, Inocenty III poświadcza, jako Prusak Filip, przedtem zwany Warpoda, wraz z towarzyszami swymi, którzy niedawno w stolicy rzymskiej ochrzceni zostali, podarował ziemię Lanzania biskup, pruskiemu Chrystyanowi. Następnie krzyżacy przywłaszczali sobie L. i kiedy zamek Pień nad Wisłą zabrali, Swiętopełkowi, księciu pomorskiemu, ziemię tę w zamian ofia rowali. Darojwizny tej, zapewne na korzyść biskupów che mińskich, do których pierwotnie należała, zrzeka się książę r. 1248. Ziemia L. pomimo to nie utrzymała się przy biskupach, tylko krzyżacy ją zajęli r. 1267 król czeski Ottokar, walcząc z Prusakami, oświadcza, jako krzyżakom dopomagać chce w posiadaniu ziemi Landesen i wcale im nie przeszkadzać. Dr. Kętrzyński w najnowszem dziele swojem Ludność polska w Prusiech, str. 46, zupełnie fałszywie odnosi L. do okolic Łęcze, Lenzen, w dawniejszej prowincyi pruskiej Pogezanii, w dzisiejszym pow. elbląskim, gdyż ta ziemia najstosowniej przy Lubawie leżeć powinna, gdzie i bisk. Chrystyan przemieszkiwał i Prusak Warpoda miał posiadłości swo je. Por. Pogezania, Kś. F. Lanzaysko dok. , ob. Leżajsk. Lanzen dok. , ob. Łążyn. Lapalice, niem. Lappalitz, , dobra, pow. kartuski, między jez. Garcze al, lapalickiem i raduńskiem, na bitym trakcie gdańskosłupskim, 547 stóp npm. Uroczy jest widok z łapalickiej góry na jeziora raduńskie, wioski pobliskie Chmielno, Lapalice, Garcze, Prokowo, Kartuzy i t. d. Oprócz dóbr w trzech działach obejmuje wybud. Kieprzewo i Mokra łąka; obszaru mr. 3132 jeziora 687, gbur. 4, zagr. 1, katol, 234, ew. 41, dm. 21. Parafia Chmielno, szkoła Prokowo, poczta Kartuzy, dokąd odległość wynosi 3 4 mili. W miejscu są 2 cegielnie i karczma. Trzy większe działy lapalickich dóbr tak się przedstawiają 1 Wilh. Lehmann posiada roli ornej hekt. 158, łąk 5, pastw. 40, lasu 7, nieuż, 8, wody 166, ogółem obszaru 386. 93 hekt. ; utrzymuje cegielnię, melkarnię, owczarnię 2 Paweł Ropell roli ornej hekt. 142, łąk 27, pastw. 38, lasu 36, nieuż. 5, wody 9, ogółem obszaru 259. 52, utrzymuje melkarnię. 3 Notzel posiada z przynależnościami w Garczu i Mokrej łące roli ornej hekt. 98, łąk 16, pastw. 49, lasu 26, nieuż. 4, ogółem obszaru 193. 53 hekt. , utrzymuje na swoim dziale cegielnię. L. należały dawniej do dóbr star. mirachowskiego; dobra zostały wydane w wiecz. dzierżawę przywilejom z d. 9 sierp. 1783 karczma już r. 1779 wydana. Lapalickie jezioro, niem. Lappalitzer See, dok. Garche, Garsno, Gartsno, Garczhe, jezioro przy wsi Lapalice i Garcze, pow. kartuski; r. 1209 przez Mestwina I, księcia pomorskiego, na fundacyą pannom norbertankom w Żukowie zapisane. Por. Garcze, jezioro. Lapallen, al. Narus Lappallen niem. , wś, pow. szyłokarczemski, st. p. Szyłokarczma. Laparda, rz. , dopływ Szeszuwki z prawej strony. Lapatsch niem, , ob. Łapacz. Lapienus niem. , ob. Łapinóż, Lapinischken niem. , wś, pow. tylżyckij st. p. Szameitkehmen. Lapinusch dok. , ob. Łapinóz, Lapischken niem. , wś, pow. welawski, st. pGross Sehirrau. Lapis Lethen, ob. Czerwony klasztor, LapisPatak, ob. Ploszke. Lapis refugii, ob. Hrabuszyce i Czerwony klasztor.

Lanst

Lany

Lanst

Lantow

Lantowo

Lantwarów

Lantz

Lanuch

Lanz

Lanzania

Lanzaysko

Lanzen

Lapalice

Lapalickie

Lapallen

Laparda

Lapatsch

Lapienus

Lapinischken

Lapinusch

Lapischken

Lapis