Par. rzym. kat. w Zbarażu, gr. katol. w Huszczankach. We wsi jest młyn. Lu. Dz. Łozowniki, wieś, pow. rossieński, parafia Kroże. Łozownikiszki, wś, pow. władysławowski, gm. Błogosławieństwo, par. Iłgowo; odl. 34 w. od Władysławowa; ma 3 dm. , 33 mk. Łozowo 1. zaśc. szlach. , pow. wileński, 4 okr. adm. , o 45 w. od Wilna, 2 dm. , 18 mk. kat. 2. Ł. , zaśc. szlach. , pow. wileński, 4 okr. adm. , o 65 w. od Wilna, 2 dm. , 14 katol. 3. Ł. , wś pryw. , pow. dzisieński, o 39 w. od Dzisny, 1 okr. adm. , 2 dm. , 30 mieszk. katol. 1866. Łozowo, ob. Łozowaja. Łozowszczyzna 1. zaścianek szlachecki, pow. wilejski, o 65 wiorst od miasta Wilejki, 2 okr. adm. , 1 dm. , 5 mk. wyznania rzym. katol. 2. Ł. , folw. szlach. , pow. oszmiański, 1 okr. adm. , 15 w. od Oszmiany, 1 dom, 8 mk. katol. 1866. Łozowy 1. os. w Żelechowie W. , pow. Kamionka Strumiłłowa. 2. Ł. , przys. Kamionki Wołoskiej. 3. Ł. , przys. Rozdziałowa, pow. sokalski. Łozy 1. wś, pow. siedlecki, gm. Tarków Wielki, par. Paprotnia. Ma 15 dm. , 109 mk. , 401 mr. ziemi. 2. Ł. , os. , pow. przasnyski, gm. i par. KrzynowłogaWielka, odl. o 27 w. od Przasnysza, ma 1 dm. , 10 mk. , 32 mr. gruntu. Br. Ch. Łozy, wś, pow. krzemieniecki, o ćwierć mili od Wiśniowca, z kanałami i ogrodem w dawnym guście francuskim. Na kępie był tu pałacyk, wystawiony przez ks. Michała Wiśniowieckiego. Łozy kurzące Kuracze łozy, ob. Kurzęce łozy. Łozy, wymienia Pochilewicz str. 674, jako należące w pocz. XVII w. do kijowskiego monastyru ś. Mikołaja razem z Rużynem ob. . Łozy 1. al. w Łozach, przys. Korsowa w pow. brodzkim. Jest tu młyn. 2. Ł. , przys. Kobylnicy wołoskiej w pow. cieszanowskim. 3. Ł. , karczma na obsz. dwor. Malechów, w pow. lwowskim. 4. Ł. , leśniczówka na obsz. dwor. Bożyków w pow. podhajeckim. 5. Ł. Długie, folw. koło Jaksmanic w pow. przemyskim. 6. Ł. , przys. Halicza w pow. stanisławowskim. 7. Ł. , folw. na obsz. dwor. Grodowice w pow. staromiejskim. Lu. Dz. Łozy, młyn nad potokiem Wołowcem, prawym dopływem Suczawicy, na obsz. gm. Wołowca, w pow. radowieckim na Bukowinie. Łożyn, wś, pow. koniński, gm. Gosławice, par. , leży przy szosie konińskowłocławskiej, nad jeziorami pątnowskiem i mikorzyńskiem, na północ Konina, odległa od t. m. 13 w. , ma powierzchni 83 mr. , ludności męż. 79, kob. 81, razem 160; grunt szczerkowaty; tu znajduje Słownik geograficzny. Tom V. Zeszyt 58. się folwark tegoż nazwiska do dóbr Gosławice należący. J. Chor. Łożyn, węg. Lazony, ob. Łozin. Łozyna 1. część Borysławia, pow. drohobycki. 2. Ł. , ob. Łozina. Łta, Olta, Alta, prawy dopływ Trabieży, lewego dopływu Dniepru. Por. Ltyca, Łuba 1. osada leśna, pow. włocławski, gm. Łęg, par. Włocławek, w rządowym boru pod Włocławkiem, z domem dla leśniczego. 2. Ł. , osada tamże, z 4 domów złożona, na grancie dóbr wienieckich, mianowicie folwarku Mazury, między borem rządowym włocławskim a wienieckim, na brzegu rzeczki Zgłowiączki położona, i od powyższej osady leśnej nazwana. Dopiero w r. 1883 powstała, gdy Stanisław Kronenberg, dziedzic dóbr Wieniec, usuwając rolników z folw. Mazury, tam im role oddał. Cztery domy tej osady mieszczą 21 osób 1884 r. ; należą do par. wienieckiej, powiatu włocławskiego. Łuba, rz. , ob. Luba. Łubajny, niem. Lubainen, wś, pow. ostródzki, blisko miasta Ostrody, w t. z. starych, po większej części polskich, choć luterskich Pru sach, przez osadników polskich jak samo już imię jej świadczy założona i trzymana. Roku 1477 Marcin Truchses, komtur ostródzki, od nawia Jerzemu von Epingen przywilej na wś Ł. z prawem chełmińskiem, zarazem nadaje mu jeziora W. i M. Szeląg, Borowe Waldseechen i 4 wł. obok jeziora Szeląg. Tego sa mego r. 1477 nadał mu tenże komtur 2 wł. nad Drwęcą pod wsią Ł. na prawie magdeburskiem; z ostatniej darowizny powstała wś Neuguth. Ob. Kętrz. , Ludność polska w Prusiech, str. 365. Kś. F. Łuban, po łotewsku Łubanuazars, jezioro rozległe w Inflantach polskich, powiecie rzeźyckim, na samej granicy Inflant szwedzkich, czyli gubernii inflanckiej lub ryskiej, ma 13 wiorst długości, 7 w. szerokości i 1 do 1 i pół sążnia głębokości, powierzchnią swoją zajmuje 81 6 10 wiorst kwadr. Rozległe bagniska i moczary okrążają to jezioro. Powierzchnię ich oblicza hydrograf Sztukenberg na 128 w. kwadr. Z ryb poławiają się tu leszcze, sumy, sądaki i szczupaki, częstokroć niezwykłej wielkości. Te ostatnie najbardziej bywają cenione W północnym krańcu jeziora nieopodal brzegu leży wyspa obszerna, należąca już do pow. wendcńskiego gub. ryskiej, tak jak i część północnej najmniej rybnej strony Ł. Brzegi tej wyspy, nadzwyczaj bagniste, całkowicie porastają trzciną, co rybołówstwo bardzo utrudnia. Jezioro to, do dorzecza Dźwiny należące, znane już było kronikarzom XIV stulecia. U Hermana de Wartberge, piszącego w r. 1358 swój Chronicon Livoniae, czytamy wyraźnie, . deinde Dunam 49

Łozowniki

Łozowniki

Łozownikiszki

Łozowo

Łozowszczyzna

Łozowy

Łozy

Łożyn

Łozyna

Łta

Łuba

Łubajny

Łuban