stej, na samym krańcu wielkiej puszczy tuchol skiej, w której stąd łowy dawniej odbywano. Obszaru liczy ornej roli ha. 1276, łąk 154, past. 26, lasu 352, nieuż. 25, wody 55, ogó łem ha. 1891; bud. 47, dm. 23, kat. 214, ew. 101. Par. Sierock, szkoła w miejscu, poczta Pruszcz. Jako okolica ta od dawiendawna by ła zaludniona, świadczą grobowiska pogańskie kamienne, które w tej wsi napotkano. Ob. G. Ossowski, Mapa archeol. Prus zach. , str. 22. Od niepamiętnych czasów znajduje się w ręku szlachty. R. 1560 posiada ją Maciej Niemojewski, który kaplicę N. M. P. Bolesnej cu downej w Chełmnie kosztem swoim fundował, jak świadczy zachowany dotąd napis w mar murze Mathias Niemojewski de Lubieniec haeres de Lowienek. A. 1560. W XVIII w. są dziedzicami możni Tuchołkowie, którzy dla duchowej wygody kaplicę tu domową utrzy mywali. Po nich Michał Jezierski, łowczy, wzniósł nowy okazały dom mieszkalny, który dotąd istnieje. Teraźniejszy dziedzic niemiec Liedtke. Kś. F. Łowinia, wś i folw. , pow. jędrzejowski, gm. Nagłowice, par. Sędziszów, o 17 w. od Jędrzejowa. Rozległość folw. wynosi mr. 807 grunta orne i ogr. mr. 549, łąk mr. 13, pastw. mr. 105, lasu mr. 117, nieuż; i place mr. 23, bud. mur. 11, z drzewa 12, płodozmian 9 i 10polowy młyn wodny, pokłady torfu, rzeczka bez nazwy przepływa. Wś Ł. osad 22, z grun tem mr. 264. A. Pal Łowińska, wś i dom. , pow. poznański, ob. Owińska, Łowisko Dolne i Górne, wś w pow. Nisko, należy do par. rzym. katol. w Górnem, leży w równinie 229 m. npm. , u źródeł potoku t. n. uchodzącego do Trzebośny, a z nią z lew. brz. do Sanu. Prawie ze wszystkich stron otaczają tę wś sosnowe bory. Z 1075 mk. przebywa 63 stale na obszarze więk. pos. bar. Hompescha. Podług szemat. duchownego jest 868 rzym. kat. , wyznanie reszty 207 nie jest znanem, znaczny jednak procent przypadać może na izraelitów, których liczbę w parafii w Górnem podano na 174. Pos. więk. ma obszaru 410 roli, 233 łąk i ogr. , 18 past. i 247 mr. lasu; pos. mniej. 1172 roli, 224 łąk i ogr. i 164 mr. lasu. Ta wś graniczy na płn. z Wulką Łętowską, na płd. z Górnem a na zach. z Markowizną. Mac. Łowisko, rzeczka, nastaje na zach. krańcu wsi Łowiska, w pow. Nisko; płynie w kierun ku wschodnim po południowej stronie wsi Ł. , następnie przez Wolę Zarczycką, gdzie zwraca się na płd. wschód i tutaj uchodzi z lew. brz. do Trzebośny, dopływu Sanu. Długość biegu 10 kil Br. G. Łowiszcze al. Widze Łowczyńskie, dobra, pow. nowoaleksandrowski. Dziedzictwo starodawne Naruszewiczów, z których Helena, córka Andrzeja, wychodząc za mąż za Augustyna Wawrzeckiego, przekazała je w dom Wawrzeckich; około 1810 własność Michała Wawrzeckiego; za jego czasów Widze Łowczyńskie słynęły z gościnności; później własność córki jego Emilii Minejkowej, dziś własność Bronisława Wawrzeckiego. Słynęły jakiś czas wodami uzdrawiającemi; były tu łazienki urządzone dla chorych, dziś zaniechane. Łowiznowo, jez. przy wsi Goreń, w pow. gostyńskim, stanowi jedno ogniwo z długiego pasma jeziór, ciągnącego się brzegiem wielkiej kotliny pojeziernej, rozpościerającej się między Kowalem a Gostyninem. Brzeg północny i wschodni lesisty i wzgórkowaty, płd. i zach. płaski i niski. Długość około 2 wiorst. Br. Ch. Łowizowa dąbrowa, dok. Lovisova Dambrowa, Lovissova Dabrawa, nazywała się kiedyś wś opodal msta Kamienia, w pow. złotowskim. R. 1275 zapisał Ł. ks. Mestwin oo. augustyanom w Swornigacu. Granice jej naznaczał kaszt. świecki hr. Paweł i podkom. świecki Nemir, a dawniej już Racław, kaszt. szczycieński, jak następuje Palicebloto Palące błoto usque ad montes, a montibus usque ad usum quae ducit de Cirquirza Cerekwica in Gorzelina Ogorzelin, deinde usque ad Prelog, usque ad Babam, deinde usque in Mogili, deinde usque in Sadiker Sady, deinde in descensu rivuli usque Gori, deinde in descensu rivuli usque ad Palisebloto. Ob. Perlbach, Urkundenbuch. Obecnie wieś ta nazywa się Dąbrówka. Por. Dąbrówka, pow. złotowski. Kś. F. Łowki, ob. Łukniki. Łowkiale 1. zaśc, włośc, pow. , wileński, 1 okr. adm. , o 16 w. od Wilna, 2 dm. , 4 mk. katol. 2. Ł. , zaśc. szlach, nad Wilią, pow. wileński, 1 okr. adm. , o 18 w. od Wilna, 1 dm. , 7 mk. katol, 1866. Łowkieniki 1. okolica szlach. , pow. lidzki, 5 okr. adm. , od Lidy o w. 49, od Ejszyszek 13, dm. 2, mk. kat. 13. 2. Ł. , wś włośc. nad jez. Szpera, pow. wileński, 3 okr. adm. , o 65 w. od Wilna, 9 dm. , 78 mk. kat. 1866. Łowkintany, ob. Ławkintany. Łowkista, por. Glika i Jurszyszki. Łowków, mko nad Teterowem, pow. żytomierski, poniżej Żytomierza. Była tu kaplica par. katol. Zytomierz. Por. Korosteszów, Łowkowce, wś wymieniana w XVIII w. jako należąca do dóbr Czechowce na Wołyniu. Łowkowice, wś i folw, pow. nieszawski, gm. Bądkowo, par. Łowiczek. Dobra Ł. składają się z folw. Ł. i Marszałkowo, oraz wsi E. ; rozległe mr. 996 folw. Ł. grunta orne i ogr. mr. 629, łąk mr. 18, nieuż. i place mr. 25, razem mr. 672, bud. mur. 25, z drzewa 5, płodozmian 10polowy; folw. Marszałkowo grunta orne i ogr. mr. 309, łąk mr. 7, nieuż. i place mr. 8, razem mr. 324, bud. mur. 5, z drzewa 3,

Łowinia

Łowinia

Łowińska

Łowisko

Łowiszcze

Łowiznowo

Łowizowa

Łowki

Łowkiale

Łowkieniki

Łowkintany

Łowkista

Łowków

Łowkowce

Łowkowice