lucyńskiego, liczącego obecnie 10 parafialnych kościołów i kilka kaplic filialnych. Wspomnieliśmy już pobieżnie, że obszerny klucz landskoroński składały niegdyś dwie roz ległe parafie a landskorońska i b posińska. a. W skład parafii landskorońskiej wchodzą dotąd majętności Landskorona, opisana po wyżej własność Karnickich; 2 Szkawno, własność tychże, z osóbną filialną kaplicą, należącą do kościoła landskorońskiego; 3 Krasnopol w pobliżu granicy pow. rzeżyckiego, własność Sokołowskich, przez nich na początku bieżące go wieku nabyta a licząca 1200 dzies. ziemi dworskiej i tyleż ziemi włościańskiej; 4 Leymany w południowym krańcu pow. lucyńskiego wraz z założonym później rozległym fol warkiem Tymanowce. Liczą tu ogółem 2893 dzies. ziemi dwors. i 2300 ziemi włośc. Maję tność tę wzięła w posagu Borchówna, wycho dząca za mąż za Tymana. Dobra te wszakże ostatniemi czasy przeszły w obce ręce, podo bno niemieckie. b. W skład parafii posińskiej, niegdyś do tegoż klucza landskorońskiego na leżącej, wchodzą zaś dotąd. majętności l Posiń, nad rz. Siną, ze wspaniałym podomini kańskim kościołem i okazałym domem miesz kalnym, własność Zofiii Ciechanowieckiej, 800 dzies. ziemi dwors. i l000 dzies. ziemi włośc. licząca; 2 Sybelin, własność tejże, 1280 dzies. ziemi dwors. i 1200 dzies, ziemi włośc. licząca; 3 Istra, w malowniczem położeniu nad pięknem jeziorem Istrzańskiem, własność Leona Benisławskiego, 1500 dzies, ziemi dwor. i 800 dzies, ziemi włośc, licząca. Istnieje tu filialna kaplica katolicka kościoła posińskiego, tudzież cerkiewka prawosławna, wzniesiona dla na wróconych w połowie bieżącego stulecia na prawosławije miejscowych byłych unitów; 4 Annopol, własność niemca Vegesaka, 3000 dz. ziemi dwors. i 1500 dzies. ziemi włośc. licząca i nakoniec 5 Koniecpol, od r. 1862 własność Antoniego Benisławskiego, 3000 dzies. ziemi dwors. i 2000 dzies. ziemi włośc. licząca. Tę ostatnią majętność nabył od Borchów w r. 1801 Konstanty Weyssenhof, późniejszy marszałek lucyński, i zabudował ją okazale, wznosząc tu z muru cały szereg budynków najrozmait szych. Następnie przechodził Koniecpol kole je najrozmaitsze aż w końcu, w drugiej poło wie bieżącego stulecia, nabył go wspomniany już dziedzic teraźniejszy. Istnieje tu kaplica filialna, należąca do kościoła posińskiego. Po łożenie falowate, grunta przeważnie gliniastopiaszczyste i błotniste, nie odznaczają się żyznością, którą tylko poprawne gospodarstwo podnieść może, a obecnie w samej rzeczy pod nosić zaczyna. G. M. Landskron niem. , wś, młyn i osady leśne, pow. frydlądzki, st. p. Sępopol. Landskrone niem. , przysiołek do wsi AltBilawe, powiat koźuchowski na Szląsku. Landskrone niem. , góra odosobniona, bazaltowa i granitowa, na Łużycach pruskich, o 1 2 mili na południe od Zgorzelic, wysoka na stóp 1304, najwyższy punkt w części pruskiej gór łużyckich czyli widłowych Gabelgebirge. Dawniej na górze stał zamek raubritterski, 1442 r. z rozkazu ces. Zygmunta zburzony. Landsmierz, ob. Lancmierz. Landsort, czyli Krajkowa ob. , leśnictwo, pow. śremski, należy do nadleśnictwa Mosiny Ludwigsberg. Landwarowo, Landwerów, wś i folw. nad jez. t. n. , pow. trocki, 1 okr. adm. , gm. Mię dzyrzecz, o 10 w. od Trok, 10 dm. , 162 mk. katol. 1866. Folw. należał 1850 r. do Izdeb skiego i Szachno; dziś hr. Józefa Tyszkiewicza. Jest tu st. dr. żel. petersb. warsz. , na prze strzeni GrodnoWilno, między Rudziszkami a Wilnem, o 17 w. od Wilna; st. dr. źel. Wierzbołowo Wilno, między Jewiją a Wilnem; i st. dr. żel. landwaroworomeńskiej i libawskiej, o 730 w. od Romn a 340 od Libawy. Jest też fabryka gwoździ Frumkina. F. S. Landwehr niem. , dawne nazwisko zamku w Tarnowie polskim, pow. koźuchowski na Szląsku. Landyczek, ob. Lendyczek. Landzberk, ob. niem. Landsberg, pow. iławski. Lanen niem. , dobra, pow. grobiński, par. Durben. Lanerdynka al. Bitkowczyk, część Bitkowa, pow. bohorodczański. Lanerówka po rusku Laneriwka z Ostapkowcami, wś w pow. kamioneckim, 22 kil. na płd. wsch, od Kamionki Strumiłowej, 5 kii. na płn. zach. od sądu powiat, i urzędu poczt. w Busku, 10 kii. na płn. zach. od najbliższej stacyi kolej. w Krasnem. Na płn. leżą Pobużany, na wsch. i płd. Busk, na płd. zach. Kupcze, na płn. zach. przytyka na małej przestrzeni do Rakobut. Płn, zach. kończynę wsi przepływa Bug od płd. wsch. na płn. zach, W zach. części obszaru leżą zabudowania wiejskie 229 m. npm. . Własn. wiek. ma roli orn. 247, łąk i ogr. 2, pastw. mr. 3; włas. mniej. roli ornej 276, łąk i ogr. 9, pastw. 13 mr. Według spisu z r. 1880 było w Lanerówce 236 mk. w gminie a 11 na obsz. dwors. ; w przysiołku Ostapkowce po rusku Ostaptkiwci 147 mk. obrz. w większej połowie rzym. katol. Par. rzym. katol w Busku, gr. kat. w Pobużanach. Przy końcu XVIII wieku wyrabiano tu krochmal i puder. Lu. Dz. Langanka, niem. Langanken, wś, pow. ządzborski, przy granicy pow. rastemborskiego, na pruskopolskich Mazurach, przez osadników polskich założona i trzymana. O pierwszym

Landskron

Landskron

Landskrone 

Landskrone

Landsmierz

Landsort

Landwarowo

Landwehr

Landyczek

Landzberk

Lanen

Lanerdynka

Lanerówka

Langanka