36 jednodw. Cerkiew prawosł. na miejscu, chociaż par. przyłączona do sąsiedniej wsi Udryjowiec. Dziedzictwo dawniej Potockich, od 1845 r. Modzelewskich. Dr. M, Łoszkowo al. Nacza, dobra, pow, lepelski; 1674 r. własność Szpakowskich, 1690 Skrodzkich, 1705 Szczyttów. Łosznica, wś z zarządem gm. , w pow. borysowskim, w okr. polic. I chołopienickim, nad rką Łosznicą Żurawką, dopływem prawym Mużanki, przy dawnym gościńcu poczt. borysowsko orszańskim, miała st. poczt. , teraz o w. 10 od st. Bojary dr. żel. brzeskomoskiew. ; ma cerkiew, osad 126, łąki obfite; greckie ducho wieństwo w czasach poddaństwa posiadało tu grunta i 22 włościan płci męskiej. Gmina Ł. składa się z 6 starostw wiejskich, z 59 wsi i około 2900 włościan płci męs. Miejsce to w r. 1812 było świadkiem sławnej rejterady ku Borysowu 25 listopada. Napoleon miał główną kwaterę w Ł. i po omyłkach ks. Belluno, któ ry nie wypełnił rozkazów należycie, cesarz te goż dnia wyruszył pod Borysów, osaczony przez trzy armie Kutuzowa, Wittgensteina i Czyczagowa. Wynik tego zdarzenia jest zna ny. Dodziśdnia pokazują miejsce gdzie noco wał Napoleon. Al. Jelski. Łoszniów z Zagórzem, wś, pow. trębowelski, o 7 kil. na płn. od tego miasteczka, nad rzeczką Gniezną, do której wpada pot. Boryczówka, biorący swój początek w błotach leżących między Trębowlą, Iwanówką, Hleszczawą i Boryczówką wsią; błota te zwane Stawki, z powodu że dawniej poprzerzynane były groblami, które wstrzymywały wody tego potoczku i tworzyły cały szereg małych stawków, należących do radców trębowelskich, jak tego dowodzi przywilej dany przez Stefana Batorego w Toruniu 30 lipca 1576 r. , gdzie czytamy między innemi Dozwalamy radcom na gruncie miejskim stawków tyle, ile być może na rzece Boryczówce, usypać, zrobić i używać. Wś ta graniczy na wsch. z Iławczem, na płn. z Suszozynem, na zach. z Nałużem i Mikulińcami, na płd. z Trębowlą i Boryczówką. Przestrzeń posiadł. dwor. grun. or. 1480, łąk i ogr. 262, past. 198, lasu 1112 kw. mr. aust. ; posiadł. włośc. 2917 kw. mr. aust. Ludność rzym. kat. 2106, gr. kat. 505. Par. rzym. kat. w miejscu, erygowana jako kapelania w 1869 r. systemizowana 1874 r. ; kościół mur. postawiony ze składek parafian i datków właściciela tych dóbr Wiktora hr. Baworowskiego, poświęcony 1873 r. p. wez. Narodzenia N. P. M. Do tej kapelanii należą oprócz Łoszniowa wś Suszczyn o 2 kil. oddalona z 173 i Ostalec o 4 kil. z 160 parafianami; w obrębie tej par. znajdowało się w 1880 r. 171 izrael. , obecnie nie ma w Ł. żadnego izraelity. Gr. kat. należą do par. w Suszczynie. Dzierżawcą Ł. był przez przeciąg lat 30 Ignacy Zabialski, sławny gospodarz, któren, spuściwszy staw, przemienił stawiska na doskonałe łąki i orne pole, siał różne gatunki traw pastewnych, miał poprawne konie, bydło i owce. Włościanie łoszniowscy mąją najlepsze w całej okolicy inwentarze, a pracowici, trzeźwi i oszczędni przyszli do znacznych majątków, tak w ziemi jak w kapitałach. Dobrobyt mieszkańców oka zuje najlepiej ta okoliczność, iż włościanie łoszniowscy byli w stanie w przeciągu lat 20 wy stawić kościół murowany, kosztujący przeszło 17, 000 złr. ; plebanią łacińską mur. kosztującą około 6, 000 złr. ; szkołę mur. o 3ch salach na ukowych, z pomieszkaniem dla nauczyciela kie rującego, która kosztowała 12, 000 złr. ; przebudowywują starą i upadkiem grożącą gr. kat. cerkiewkę, oraz sprawiają wewnętrzna urzą dzenie kościoła i dzwony. Ta mazurska osada, na głębokiem założona Podolu, sięga dawnych czasów, tuliła się ona do warownego zamku, który wraz z całą tą majętnością należał do rodziny Dulskich h. Ostoja; wś i zamek leżały w głębokim parowie nad Gniezną, a przystępu do zamku bronił obszerny staw, otaczający ze wszech stron wały zamkowe. Z zamku został główny budynek, przerobiony obecnie na go rzelnię, dawna kaplica zamkowa i jedna z baszt przerobione na mieszkania; grubość murów wskazuje, że były przeznaczone do obrony przeciwko nieprzyjaciołom, a pozycya śród stawu i błot czyniła go trudnym do zdoby cia. Właściciel teraźniejszy tych dóbr Wiktor hr. Baworowski. B. R. Łoszówka, pot. łączny i błotny, wypływa koło Bryndasówki, grupy chat należących do obszaru wsi Zawidcza, w pow. brodzkim; pły nie przez łąki moczarowate na obszarze wsi Zawidcza i Smarzowa w kierunku wsch. i koło Barszczowa, chat smarzowskich, wpada z lew. brz. do Styru. Zowie się także Smarzowskim rowem, gdyż wody tego potoku dla osuszenia łąk płyną korytem ku temu celowi uregulowanem. Długość biegu 12 kil. Br, G. Łoszyca 1. Wielka, Wielka i dobra w gub. mińskiej, w pow. mińskim, przy dawnym trakcie poczt. mińskokojdanowskim, nad rzeczką Łoszycą, w gm. sicnickiej, w miejscowości malowniczej, o 5 w. na płd. od Mińaka położono. Starożytna ta osada była niegdyś własnością Radziwiłłów; w początkach w. X. VII1 władali nią Oborscy ob. Pamiętnik Zawiszy, str. 143, w wieku bieżącym posiedli Ł. Niomorszańscy, a przez wiano przechodzi teraz na Bohdaszewskich i Siemaszków. Wś ma osad włócznych 23. Dobra, około 45 włók, słyną z dobroci gleby i łąk; folw. zabudowany kosztownie z muru, obszerne sady, piękna rezydoncya i bliskość miasta podnoszą wartość tej wybornej majętności. Znaczny dochód przynoszą Łoszkowo Łoszkowo Łosznica Łoszniów Łoszówka Łoszyca