na płd. do Cygan, gdzie przybiera nazwę Cy ganki ob. . Wody z zach. części obszaru uprowadza mały dopływ Niszławy na zach. do Zwiahelu. Na praw. brz. Budki leżą zabudo wania wiejskie 290 m. cerkiew. W stronie płd. zach. leży las Stawki, a na płd. granicy wznosi się wzgórze Cypel do 301 m. Własn. więk. Agenora hr. Gołuchowskiego ma roli ornej 959, łąk i ogr. 251, lasu 650; własn. mniej. roli ornej 1999, łąk i ogr. 1267 mr. W r. 1880 było 1678 mk. w gminie, 197 na obsz. dwor. między nimi przeszło 1000 obrz. gr. katol. , przeszło 700 rzym. katol. . Par. rzym. katol. w Skale; gr. katol. w miejscu, dek. Skała, archidyec. Lwów. We wsi jest cerkiew i szk. etat. jednokl. Za czasów pol skich należała wś do dóbr koronnych, do sstwa skałackiego w wojew. podolskiem. Według miejscowego podania stało niegdyś na polach Łosiacza miasto Rohożna pod lasem zwanym dziś Sandurszczyną. Lu. Dz. Łosiaki, rum. i wś włośc, pow. rypiński, gm. i par. Chrostkowo, odl. o 15 w. od Rypina, ma 8 dm. , 48 mk. , 100 mr. gruntu, 18 nieuż. Było to pierwotnie uroczysko przy wsi Kobrzeniec. Łosianka, rz. , dopływ Dniepru z prawej strony. Łosiatyn, wś, pow. wasylkowski, nad rz. Rotkiem, wprost wsi Charpacze. Ma 1351 mk. , cerkiew zbud. po r. 1746. Łosia Wólka 1. wś i folw. , pow. warszawski, gm. Cząstków, par. Łomna. Według Tow. Kred. Ziems. folw. Ł. z wsiami Ł. , Czosnów, Mołocice i osadą Dębin nad Wisłą, rozległe mr. 1040 grunta orne i ogr. 289, łąk mr. 52, pastw. mr. 399, lasu mr. 104, nieuż. i place mr. 196, bud. mur. 6, z drzewa 11; wiatrak. Wś Łosia Wólka os. 22, z grun. mr. 189; wś Czosnów os. 26, z grun. mr. 180; wś Mołocice os. 2, z grun. mr. 43; osada Dębin mr. 19. 2. Ł. Wólka, wś, pow. grójecki, gm. Wągrodno, par. Jazgarzew. Por. Łoś. Łosica, wś, pow. piński, 3 okr. polic, gm. Chojno, mk. 196, własność Surewiczów. Łosica, Tolenica, ob. Połwica. Łosica, rz. , dopływ rz. Hołbioy. Porów. Łosice, os. miejska nad rz. Tuczną, pow, konstantynowski, gm. i par. Łosice. Leży w nizinie nadrzecznej, odl. 28 w. od Siedlec. Posiada kościół par. drewniany, cerkiew pounicką, synagogę, szkołę początkową, sąd gminny okr. IV, urząd gminny, stacyą pocztową. W 1827 r. było tu 190 dm. i 1543 mk. , w 1862 r. 199 dm. 6 murow. i 1755 mk. 838 żyd. ; obecnie jest 208 dm. , 2610 mk. i 3332 mr. ziemi miejskiej. Ł. należą do rzędu dawniejszych osad miejskich ną Podlasiu. Aleksander Jagiellończyk w 1505 r. przenosi mieszczan tutejszych z prawa ruskiego na niemieckie. Wzniesiono wtedy ratusz z jatkami, wagą, postrzygalnią, ustanowiono jarmarki. Mimo to starostowie mielniccy nie przestawali uciskać mieszczan, a poborcy wybierali opłaty według ustaw litewskich. Dopiero uchwała sejmowa z 1573 r. położyła koniec wyzyskiwaniu. Wła dysław IV przywilejem z 1647 r. pozwolił mieszczanom pędzić wódkę i rozwozić ją swo bodnie. Zniszczone w czasie wojen szwedzkich otrzymały Ł. w 1677 r. potwierdzenie i roz szerzenie przywileju co do wyrobu i sprzeda ży trunków, lecz napływ żydów protegowanych przez starostów uniemożliwiał mieszczanom konkurencyą i doprowadził ich do nędzy. Za kazy królewskie, potwierdzane kilkakrotnie, nie zaradziły nadużyciom; ludność chrześciańska musiała poprzestawać na pracy rolnej. Kościół katolicki pod wezw. ś. Zygmunta za łożony został i uposażony przez Zygmunta I w 1511 r. Stoi przy nim kaplica murowana ś. Stanisława. Cerkiew rusińska musiała po wstać w dawniejszej jeszcze epoce. Pąr. Ł. dek. konstantynowski 3252 dusz. Gmina Ł. należy do sądu gm. okr. III w miejscu, ma 2675 mk. Br. Ch. Łosice, wś, pow. kobryński, przy drodze z Chomska do Drohiczyna i Antopola. Łosicze, Łoszyce, wś w pow. pińskim, nie gdyś należąca do sstwa krzywosielskoplesz czyckiego, pomiędzy rozlewami Strumienia i Prypeci, w gminie lemieszewickiej, w okr. po lic 3 płotnickim, o mil 4 na południe od Piń ska, ma osad 37, miejscowość bardzo nizinna, rybołówstwo i flisactwo stanowią główne za jęcie mieszkańców. W r. 1775 Ł. były odda ne za zasługi Adamowi Skirmuntowi, sędziemu ziemskiemu i posłowi pińskiemu prawem emphiteusis, na lat 50. Ob. Vol. Leg. t. VIII, str. 418, wyd. Ohr. . Al Jel Łosie, pow. ostrołęcki, gm. i par. Piski. Łosie 1. wś rząd. , pow. wilejski, o 39 w. od m. Wilejki, 1 okr. adm. , przy byłej drodze pocztowej z Wilna do Mińska, 11 dm. , 65 mk. prawosł. 2. Ł. , wś rząd. , nad jez. Łozdzieje, pow. święciański, 3 okr. adm. , o 32 w. od Swięcian, 8 dm. , 63 mk. katol. 3. Ł. , wś rząd. , nad rz. Soroczanką, pow. święciański, 1 okr. polic, mk. katol 124, dm. 12, o 42 w. od Święcian 1866. Łosie 1. wś w pow, gorlickim, należy do parafii gr. katol. w Klimkówce a do urzędu poczt. i sądu powiat. w odległych o 11. 5 kil. Gorlicach. Liczą 1039 mk. gr. katol. i 280 izrael. Powodem tak licznie nagromadzonej ludności żydowskiej są kopalnie nafty. Ł. leżą na prawym brz. Ropy 363 m. npm. i małym dopływem tej rzeki. Od północy zasłania tę wś Łysa Góra 641 m. bezwzględnej wysokości mająca, a ze wszystkich stron lasy.

Łosiaki

Łosiaki

Łosianka

Łosiatyn

Łosia Wólka

Łosica

Łosice

Łosicze

Łosie