Białego z praw. brz. Długość biegu wynosi 11 kil. Przyjmuje liczne strugi leśne, między nimi z praw. brz. Losową ob. i Seneci potok. 2. Ł. , potok bukowiński, wypływa w obrębie gminy Berhometu nąd Seretem, w pow. wyżnickim, ze źródeł leśnych, w lesie Łopuszną zwanym, nad którym od płn. wznosi się Smydowata 1143 m. , a od płd. Trawień 1223 m. . Płynie na wschód i południowy wschód doliną śródleśną, a w dolnym swym biegu łąkami śródleśnemi, i naprzeciw górnego końca Łopuszny, przysiołka Berhometu, uchodzi do Se retu z lew. brz. Zasila się wodami licznych strug i potoków leśnych. Br, G. Łopuszna, góra lesista, wznosząca się na zachód od wsi Podmanasterka a na południe od wsi Łopuszny, w pow. Samborskim, na gra nicy tychże dwu wsi, pod 40 53 30 wsch. dłg. g. F. , a 49 22 płn. sz. g. Las, pokry wający ją od południowego zachodu, zowie się Ratajem. Od wschodu opadają jej stoki dosyć stromo do doliny Bystrzycy tyśmienickiej. Wody swe od północy zlewa do Spryni, która z Błażówką tworzy rzekę Czerchawę, dopływ wspomnianej Bystrzycy. Wzniesienie 648 m. npm. Br. G. Łopusznica po rusku Łopusznycia, wś w pow. dobromilskim, 10 kil. na płd. zach. od sądu powiat. , urzędu poczt. i st. kolej. w Dobromilu. Na płd, leży Smolnica, na zach. Łopuszanka, na płn. zach. Katyna, na płn. wsch. Starzawa, na płd. wsch. Chaszozowate w pow. staromiejskim. Płd. wsch. narożnika wsi dotyka Strwiąż. Do niego wpadają wszystkie wody za pośrednictwem potoku Łopusznicy, płynącego z Łopuszanki od płn. zach. na płd. wsch. a zasilonego licznemi strugami. W dolinie potoku leżą zabudowania wiejskie cerkiew 413 m. ., W stronie płn. najwyższe wzniesienie 514 m. Płd. wsch. narożnik wsi przerzyna gościniec wiodący z Chyrowa do Ustrzyk i równolegle z nim kolej galicyjskowęgierska. Własn. więk. rządowa ma roli ornej 53, łąk i ogr. 6, pastw. 21, lasu 282 mr. ; własn. mniej. roli orn. 1008, łąk i ogr. 120, pastw 208, lasu 80 mr. W r. 1880 było 461 mk. w gminie obrz. gr. katol. , z wyjątkiem kilku rzym. katol. Par. rzym. katol. w Dobromilu, gr. katol. w miejscu dek. ustrzycki, dyec. przemyską. Do parafii tej należą Katyna i Łopuszanka. We wsi jest cerkiew. Erekcya paraf. tak opiewa Cessio Lanei Poponalis in villa Łopusznica a Magnifico Dzik 1652. Premisliae in term. terrestr. f. 3 p. dom. Cond. Paschae. Privilegium Augusti II regis Poloniae 3 Julii 1702 w Lublinie, oblatowana w Przemyślu 1705. Była także hramota od Jana III na łan pola ale zgorzała. Kś. Damian Zemiański i Hryhory Zemiański od króla Mości prezentowani. Metryki były od r. 1733. Za czasów polskich należała wieś do dóbr koronnych, do sstwa przemyskiego. Po zajęciu przyłączono ją do dóbr dobromilskich. Przywilej Zygmunta I 24 października r. 1582 zezwalający na założenie wsi Łopusznicy z wójtostwem czyli kniażstwem, ob. w Prze wodu, nauk. i liter. , Lwów, 1873, t. I, str. 52 i nast. Lu. Dz. Łopuszno, wś, pow. kielecki, gm. i par. Ł. leży przy trakcie szosowym z Przedborza do Kielc, o 28 w. od Kielc. Ł. ma 62 dm. , 828 mk. , w tem 587 izr. Znaczna przewaga ludności żydowskiej, koncentrujący się tutaj handel z okolicy, oraz ilość osiadłych rzemieślników nadają Ł. charakter małego mczka i tak też pospolicie przez okolicznych mieszkańców jest mianowanem, chociaż urzędownie nigdy za mczko uznane nie było. Ł. posiada kościół parafialny, bóźnicę, sąd gminny i kancelaryą gminną. Co czwartek odbywają się targi. Kościół parafialny Łaski, Lib. ben. I, 592, obecnie istniejący, wymurowany został w wieku XVI kosztem Hieronima Łąckiego, na miejscu poprzedniego, z XIV wieku datującego drewnianego kościołka; chociaż przed laty dziesięciu znacznie rozszerzony, okazuje się zaszxzupłym dla parafii liczącej 6257 dusz, zamieszkałych we 23 wsiach, a mianowicie Antonilów, Barycz, Czałczyn, Czartoszowy, Dobrzeszów, Eustachów, Fanisławice, Grabownica. Gruszka, Józefina, Jasień, Jedle, Korczyn, Ludwików, Łopuszno, Maryanów, Olszówka, Orczów, Snochowice, Sochów, Starzyki, Wielebnów, Zasłońce. Sąd gminny łopuszyński, według urzędowej nomenklatury zwany sądem 4 okręgu, należy do zjazdu sędziów pokoju okręgu 1 gub. kieleckiej; jurysdykcyi jego podlegają cztery gminy Łopuszno, Snochowice, Piekoszów i Zajączków; spraw roztrząsanych bywa w nim około 900 rocznie. Gminę Ł. składają 22 wsie Antonilów, Barycz, Wielebnów, Grabownica, Górki, Dąbrowa, Jedle, Zasłońce, Józefina, Karolinów, Krężołek, Łopuszno, Michala Góra, Maryanów, Orczów, Olszówka, Przegrody, Sarbice, Czałczyn, Czartoszowy, Eustachów, Jasień z ludnością 5831 mk. ; w tem 2818 mężcz. ,. 3013 kob. ; podług wyznań 4502 katol. , 650 ewang. i 679 żydów. Osad włościańskich jest w gminie 562 posiadających ziemi 7317 mr. W gminie znajduje się bydła sztuk 2034, koni 461, owiec 1304. Dobra Ł. , obecnie własność Eustachego Dobieckiego, od samego początku XVIII wieku znajdują się w ręku rodziny Dobieckich, w którym to czasie wniosła je jako posag Anna Derszniakówna, starościanka radoszycka, mężowi swemu Janowi z Dobiecina Dobieckiemu, podczaszemu radomskiemu i sędziemu grodzkiemu opoczyńskiemu. Dobra posiadają w Ł. stary dwór, dawną rodzinną

Lopuszna

Łopuszna

Łopusznica

Łopuszno