skiem Węg. , kościół paraf. ewang. , obszerne lasy, 253 mk. Łopuchowa, wś w pow. ropczyckim, nad Wielopolką, poboczną Wisłoki z praw. brzegu, przy drodze z Wielopola do Ropczyc, w okoli cy pagórkowatej, lesistej. Sama wś jest 237 m. npm. wzniesioną, ale ku zach. wznoszą się pagórki do 368, ku wsch. zaś do 387 m. bez względnej wysokości. Te wzgórza są pokryte lasem. Ta wś była dawniej królewską i w ubiegłem stuleciu przynosiła 426 złp. kwarty Siarczyński, rkp. Bibl. Ossol. 1. 1824, str. 266; teraz ma 788 mk. rzym. katol. przyłą czonych do par. w Łączkach Kucharskich. Pos. więk. podzielona na dwa folw. ma obszaru 319 roli w ogóle i 232 mr. lasu; pos. mn. 957 roli i 220 mr. lasu. Ł. graniczy na płn. z Okoninem, na płd. z Łączkami, na wsch. z Gnojnicą a na zach. ze Stasiówką. Mac. Łopuchowa, Jamiołka, Ślina ob. , rz. , lewy dopływ Narwi. Łopuchowo 1. wś, nad rz. Śliną, pow. mazowiecki, gm. Stelmachowo, par. Tykocin. Posiada młyn i 741 mr. obszaru. W 1827 r. było tu 20 dm. , 152 mk. 2. Ł. , wś, pow. suwalski, gm. Pawłówką, par. Suwałki, odl. 22 w. od Suwałk, ma 17 dm. , 137 mk. 3. Ł. wś, nad jez. Dziemitrowo, pow. sejneński, gm. Krasnopol, par. Sejny, odl. 4 w. od Sejn, ma 11 dm. , 87 mk. Br. Ch. Łopuchowo 1. zaśc. pryw. , pow. wilejski, o 83 w. od m. Wilejki, 3 okr. adm. , gm. łuczajską, 2 dm. , 16 mk. kat. 2. Ł. , zaśc. Mach. tamże, 1 dm. , 9 mk. katol. 1866. Łopuchowo, dom. i gm. , pow. obornicki, 3520 mr. rozl. , 4 miejsc a Ł. , dom. ; folwar ki b Łomno, c Gać, d 10 bud. nad gościń cem; 29 dm. , 450 mk. ; 145 ew. , 305 kat. ; 207 analf. Gorzelnia parowa, młyn parowy, kościół fllial. do Długiej Gośliny. Poczta i tel. w Dłu giej Goślinie o 4 kil. ; st. kol. żel. w Rogoźnie o 16 kil. M. St. Łopuchowo, jez. przy wsi t. n. , w pow. sejneńskim. Leży na prawo od drogi z Krasnopola do Sejn, na płn. od jez. Dziemitrowo, śród wyżyny wzniesionej na 600 blisko stóp. Ma 20 mr. obszaru, brzegi bezleśne. Łopuchy, folw. w pow. ihumeńskim, w okr. polic. uździeńskim, dziedzictwo od początku bież. wieku NarkiewiczówJodków, należy do dom. Puków ob. , liczącego około 125 włók obszaru; gospodarstwo porządne, gleba urodzajna, las dostateczny. Par. katol. uździeńska. Łopucie, wś włośc, pow. święciański, 3ci okr. adm. , par. Komaje, o 31 w. od Święcian, 9 dm. , 92 mk. , z tego 87 kat. , 5 izr. 1866. Łopuszanka 1. wś w pow. dobromilskim, 11 kil. na płd. zach. od sądu powiat. , urzędu poczt. , st. kol. i tel. w Dobromilu. Na płn. leży Kwaszenina, na płn. wsch. Katyna, na wsch. Łopuśznica, na płd. Smolnica, Krościenko i Wolica, na zach. Liskowate. Wody z całego obszaru płyną do Strwiąża. Liczne strugi tworzą mianowicie jeden znaczniejszy potok, Sawczyn, płynący od płn. zach. na płd, wsch. do Łopusznicy. Wzdłuż granicy płd. zaś płynie w tym samym kierunku pot. Strantura. Zabudowania wiejskie leżą we wsch. stronie obszaru, wzniesionej od 435 do 520 m. Część zach. obejmuje las Karaszyn ob. i las Świniński. Własn. więk. rząd. ma lasu 1245 mr. ; własn. mniej. roli or. 357, łąk i ogr. 71, past. 38, lasu 2 mr. W r. 1880 było 189 mk. w gm obrz. gr. kat. z wyjątkiem kilku rzym. kat. .. Par. rzym. kat. w Dobromilu, gr. kat w Łopusznicy. Za czasów polskich należała wś do dóbr koronnych, do ststwa przemyskiego. Ł. w r. 1787 przyłączył rząd austryacki do klucza dobromilskiego. 2. Ł. Chomina, wś w pow. staromiejskim, 15 kil. na płd. od sądu powiat. w Starem mieście. Na płn. leżą Strzyłki, na płn. wsch. Topolnica, na wsch. Turze, na płd. Wołosianka Wielka, na płd. zach. Jasienica Zamkowa, na zach. Gwoździec wszystkie trzy w pow. turczańskim. Zach. część obszaru przepływa dopływ Dniestru, pot. Jasienica, od płd. na płn. i zabiera w obrębie wsi pot. Łopuszankę, nastający w płd. wsch. stronie a płynący na płn. zach. i zasilony małemi strugami od lew. i praw. boku. Zabudowania wiejskie leżą w płn. stronie obszaru na obu brzegach dolnej Łopuszanki i na praw. brz. dolnej Jasienicy cerkiew 443 m. . Na płn. wsch. od nich wznosi się na granicy Topolnicy szczyt Werszki do 697 m. znak triangul. . Płd. wsch. część wsi na praw. brz. Łopuszanki zajmuje las Rzyczka z najwyższem wzniesieniem 718 m. Przez wś idzie gościniec, wiodący ze Star. Miasta przez Turkę i przesmyk użocki do Uźoka na Węgrzech. Własn. więk. ma lasu 838 mr. własn. mniej. roli or. 805, łąk i ogr. 121, past. 474 mr. W r. 1880 było 598 mk. w gm. obrz. gr. kat. z wyjątkiem kilku rzym. kat. . Par. rz. kat. w miejscu dek. staromiejski, dyec. przemyska. We wsi jest cerkiew pod wez. ś. Mikołaja, urząd poczt. i kasa pożyczk. gminna z kapit. 319 zł. Za czasów polskich należała Ł. do dóbr koronnych, dc krainy gwoździeckiej w ekonomii samborskiej. W metryce koronnej znajdują się następujące dokum. Rkp. Ossol. 2837, str. 53 i 54 A. 1532 Samboriae. Facultas Magnifici Stanislai Odrowąż provido Procz Humicz in nova radice locandi villam, superius villae Stryłki a molendino. dictae villae, incipiendo a rivulo dieto Humisko, et a summitate montis, dicti Bereże, circa flumen Łopuszanka, et aliud Jasiennica, usque ad granicies villae Jasionka, Łopuszanka homina cognominandam, data. In qua ad scultetiam unam integram aream cum tertia parte datio Łopuchowa Łopucie Łopuchowa Łopuchowa Łopuchowo Łopuchowo Łopuchowo Łopuchowo Łopuchy Łopuszanka