kończącego się na ramieniu rodzajem główki wężej. Na prawej nodze podgięta szata powyżej kolana. Podczas gdy jedni uważali ten posążek za wizerunek jakiegoś bóstwa mongolskiego, uważał go p. Wagilewicz za bożka scytyjskiego. Rycinę posążka podał Tyg. Lwow. z r. 1868, 29, str. 232. Herb Ł. Matka Boska w całej postaci stojąca na półksiężycu z dziecięciem Jezus na jednej ręce, a z berłem w drugiej. Czytaj Opisanie lasów Łopatyńskich przez Henryka Strzeleckiego z mapką, w Rozprawach galicyj. Towarz. gospodars. , t. 21, Lwów 1857, str 129 177. Lu. Dz. Łopatyńce, wś, pow. jampolski, gm. i par. Krasne, dm. 110, mk. 676, ziemi włośc. 681, dwors. 682 dzies. ; poczta i tel. w Rachnach, st. kol. żel. odeskokijowskiej o 10 w. Cerkiew pod wezw. N. P. Różańcowej posiada 41 dzies. ziemi. Należały Ł. do Jaroszyńskich, dziś Okraszewskiego i Jurjewiczów. Fabryka cukru, własność akcyjnego towarzystwa podolskórach niańskich cukrowni, założona w r. 1876. Fabryka posiada 6 kotłów parowych o sile 390 koni, zatrudnia 280 robotników. W r. 1881 przerobiła 47800 berk. buraków i otrzymała mączki cukrowej 30, 000 pudów. Łopatynka, ob Łopatyn. Łopatyńskie i Samhłaj, rozległe błota w gubernii czernihowskiej, w pow. horodnickim i czernihowskim. Łopatyńskie młyny, na obszarze dworskim Zagwóźdź, pow. stanisławowski. Łopatyński Podmanasterek, ob. Podmanasterek Ł. Łopatyńszczyna, wś nad rz. Uzką, pow. wasylkowski, o 3 w. od Rejmentarówki, zowie się też Jankówką od swego założyciela Jana Łopatyńskiego. Ma 1827 mk. , w tej liczbie wielu dawnej szlachty; cerkiew Narodz. Matki Boskiej z r. 1786. Łopawsze, wś w pow. dubieńskim, nad rz. Styrem, należy do 3 okr. polic, gminy w Boremlu, dm. 103, mk. obojej płci 613, w tej liczbie katol. 46, ewang. 142, izrael. 12, prawosł. 413; ziemi dwors. ogrodów mr. 33, ornej mr. 970, łąk mr, 88, lasu mr. 225. Gospodarstwo 3polowe. Majątek rozdzielony na dwa folwarki Łopawsze i Medeszów oraz kolonią Siłanowica, uformowaną po wyciętym lesie; po ekspiracyi dzierżawnego kontraktu, stanowić będzie trzeci folwark. Ziemi włośc. mr. 1002. Gleba ozarnoziem bardzo urodzajny. Parafia prawosł. w miejscu; do r. 1840 byli tu unici, a od tego roku ostatecznie zaprowadzono prawosławie. Rzym. katol. par. do Łysina, ewangelicy mają dom modlitwy, który zarazem jest i szkołą. Odległość od Dubna w. 34, od kolei brzesko kijowskiej stacya Kiwirce w. 50; od zdołbunowskoradziwiłowskiej st. Rudnia w. 28. Jak widać z dawnych aktów, łącznie z kilSłownik geograficzny. TomV. Zeszyt 58. ku okolicznemi wsiami, Ł. należały do rodziny WołczkówChrynickich. W skutek działu z d. 17 czerwca 1585 r. wypadły na schedę Miko łaja Chrynickiego, którego córka wniosła ten majątek Mikołajowi Mossakowskiemu. W po siadaniu Mossakowskich zostawał do końca XVIII w. ostatniego z Mossakowskich Anto niego, podstolego czernihowskiego córka Zu zanna, wyszła za mąż za Feliksa SiłaNowic kiego, i obecnie są własnością Antoniego SiłaNowickiego. Jest tu starodawny ogród, założony jeszcze w r. 1732 przez Teresę z Sieczyńskich Mossakowską, podstolinę nowogródzką. Najpierwszy w tutejszym kraju list nadawczy hramota, oparty na dobrowolnej umowie wło scian z obywatelem, wprowadzony został w Ł. 1 marca 1862 r. A. S, N. Łopejkowszczyzna, ob. Hryczkowszczyzna. Łopenik, szczyt w Karpatach Morawskich por. t. III, str. 857. Łopi, ob. Łopie. Łopianka Stara i Nowa, pow. mazowiecki, gm. Sokoły, par. Płonka. Łopianka, wś w pow. dolińskim, 7 kil. na płd. wsch. od sądu powiat. , urzędu poczt. , st. kolej. i telegr. w Dolinie. Na płn. leży Dolina, ną wsch. Strutyn wyżny, na płd. wsch. Spas, na płd. Ilemnia, na zach. Grabów. Przez środek płynie Maniawką, dopływ Czeczwy, z Grabowa od zach. na wsch. , a w końcu na płn. wsch. wzdłuż granicy od Spasa, gdzie wpada do Czeczwy. Naj znaczniejsze z jej dopływów od praw. brz. pot. Łazozny, nastający w płd. stronie obszaru, a płynący zrazu na płn. , potem na wsch. , a w końcu na płn. wsch. wzdłuż granicy aż do ujścia; od lew. brz. pot. Krzywa, płynący z Grabowa od płn. zach. na płd. wsch. i Sokol, płynący w tym samym kierunku wzdłuż granicy płn. wsch. Zabudowania wiejskie lezą w środku obszaru, głównie nad Maniawką. Na płn. wznosi się wzgórze Kąt do 561 m. , a na płn. zach. od niego, na granicy, Kruhlik do 563 m. Własn. więk. rządowa ma roli or. 16, łąk i ogr. 8, past. 1, lasu 440 mr. ; własn. mniej. roli or. 749, łąk i ogr. 432, past. 906, lasu 77 mr. W r. 1880 było 956 mk. w gm. , 35 na obszarze dworsk. obrz. gr. kat. z wyjątkiem kilku rzym. kat. . Par. rzym. kat. w Dolinie, gr. kat. w miejscu dek. perehiński, archidyec. lwowska. Do parafii należy Grabów. We wsi cerkiew, szkoła niezorganizowana. Jest tu c. k. zarząd lasów i domen. Z pobliskiej góry, zwanej Monasterem, śliczny roztacza się widok. Według podania mieli tu niegdyś czerńcy swój klasztor. Za czasów polskich należała wś do dóbr koronnych, do ststwa dolińskiego w pow. żydaczowskim. W lustracyi wojew. ruskiego z r. 1665 rkp. Bibl. Ossol. 2834, str. 135 czytamy Ta wieś osiadła na łanach 10, oprócz pół46 Łopatyńce Łopatyńce Łopatynka Łopatyńskie Łopatyńskie Łopatyński Podmanasterek Łopatyńszczyna Łopawsze Łopejkowszczyzna Łopenik Łopi Łopianka Łopianka