adm, , par. Żołudek, przy drodze do Rożanki, o 50 w. od Lidy, 13 dm. , 121 mk. 2. Ł. , zaścianek włośc. , pow. oszmiański, 3 okr, adm. , od Oszmiany o w. 52, od Dziewieniszek w. 20, dm. 2, mk. katol. 12 1866. 3. Ł. wś, pow. dyneburski, par. Agłona. Łopaty, ob. Kamionka Wołoska. Łupatycze 1. wś w pow. słuckim, w gm. romanowskiej, przy drodze ze Średnik do Akułowicz, os. 61, grunta nizinne, miejscowość bezleśna. 2. Ł. , folw. w pow. słuckim, w okolicy Bielewicz i Borek, miejscowość bezle śna, grunta wydajne. A. Jelski. Łopatycze, wś, pow. owrucki, kwitnie tu garncarstwo. Łopatycze, wś, pow. i gub. mohilewska, par. Mohilew za Dnieprem. Łopatyn, ob. Łopacin. Łopatyn 1. wś, pow. berdyczewski, o 7 w. od Samhorodka, gdzie cerkiew i kościół paraf. , 225 mk. , 65 dm. , 1098 dzies. ziemi. Własność Podgórskich, dawniej Frantowskich. Jest tu kaplica katol. 2. Ł. al. Łopatynka, wś, pow. lipowiecki, par. katol. , prawosł. Oratów, o 8 w. na zach. od Oratowa, nad strugą do rz. Żywej uchodzącą. Ma 248 mk. , 622 dzies. ziemi. Założona w XVIII w. przez Łopatyńskiego, należy do Elsnera. Łopatyn, miasteczko w pow. brodzkim, 30 kil. na płn. zach. od Brodów, pod m. 50 11 a 50 15 30 płn. szer. im. 42 28 a42 35 30 wsch. dłg. od F. Na płn. zach. leży Chmielno, na płn. Kustyń, na wsch. Łaszków i Hrycowola, na płd. Niwice, na zach. Opłucko obie w pow. kamioneckim. W skład mka wchodzą części Gaj, Ksawerowka, Cygaiiszczyzna i grupy domów Lipki, Maczuły al. Moczuły, Niwy Czarne z folw. , Trytki, a do obsz. dwors. należą jeszcze folw. Niwy Janowskiego, młyn Ostrówek, karczma Piaski i leśniczówka Zwierzyniec. Płd. część obszaru przepływa pot. Ostrówka, dopływ Styru od płn. zach. na płd. wsch. , tworząc podmokłą dolinę. Z płn. obszaru płynie mała struga od zach. na wsch. do Laszkowa, gdzie wpada do Rzeczki, dopływu Styru. Na wsch. leżą lasy Bagno na płd. , a Dębnik na płn. Położenie nizinne. Najwyższe wzniesienie 249 m. znak triang. w płn. stronie. Najniższy punt 201 m. Własn. więk. ma roli or. 947, łąk i ogr. 459, pastw. 42, lasu 2172, własn. mniej. roli or. 1541, łąk i ogr. 1262, pastw. 522, lasu 200 mr. W r. 1880 było 2302 mk. w gm. , 170 na obsz. dwor. 877 obrz. rzym. katol. , 1200 gr. katol. , reszta wyznania mojż. . Par. rzymkatol. w Łopatynie, dek. buski, archdyec. lwowska, do par. należą Batyjów, Bebechy, Chmielno, Huta szklana, Ohladowska, Kulików, Kustyń, Majdan, Monastyrek Ohladowski, Mukanie, Niewiłów z Sobaniem, Niwice z Kolaśnikami i Wyrkami, Obladów, Opłucko, Podmanastyrek, Rudenko lackie i ruskie. Par. erygowana r. 1413, fundacyi Ziemowita, ks. mazowieckiego. Ob. Ak. gr. i ziem. t. II, str. 62 do 64. Kościół mur. konsekrowany r. 1828 pod wezw. Niep. Pocz. N. M. P. Par. gr. katol. w miejscu, dek. chołojowski, archidyec. lwowska, należą do niej Wyrki. W Ł. jest cerkiew, szkoła etat. 2klas. , urząd poczt. i sąd powiat. , do którego należą Baryłów, Batyjów, Bordulaki, Chmielno, Hrycowola, Kustyń, Łaszków, Monasterek, Mikołajów, Romanówka, Buda, Rudenko lackie i ruskie, Smarzów, Stanisławczyk, Stołpin, Strzemilcze. Szczurowice, Toporów, Trójca, Turze, Uwin i Zawidcze. Za czasów polskich należał Ł. do ststwa szczurowickiego. W dokumentach z w. XV zwie się Łopaczino, Łopacin Ludwik węgierski dał był Ł. Władysławowi ks. opolskiemu, który tu załogę węgierską sprowadził, a gdy się po śmierci Ludwika w posiadaniu utrzymać nie mógł, roku 1382 sprzedał włość Fedorowi Lubartowi, ks. łuckiemu. Władysław Jagiełło odebrał Ł. jako włość koronną, a Litwa domagała się długo jej przyłączenia do Królestwa. W r. 1396 oddał król wraz z powiatem Ziemowitowi ks. mazowieckiemu prawem dziedzictwa, później zajęła go znowu Litwa wraz z Oleskiem, Polacy odebrali w r. 1432, a Kazimierz IV przyłączył wraz z Bełzem do korony. Po bezpotomnem zejściu Ziemowita Oleśniccy zapewne z daru króla byli panami Ł. W Ł. umarł d. 23 listopada 1857 r. jenerał Józef Dwernicki. Ł. był dawniej obronny zamkiem. Musiał to być jednak zamek drewniany, skoro zeń i śladu nie ma. Niwa zwana Zamczyskiem przypomina tylko miejsce, gdzie się zamek znajdował. Rkp. Ossol. 1825. W Ł. wykopywano różnemi czasy różne zabytki krzemienne i bronzowe. W muzeum imienia Dzieduszyckich jest piękny młot kamienny tu znaleziony. W muzeum Ossolińskich znajduje się posążek, zasługujący na uwagę archeologów, znaleziony w Ł. w r. 1831, a darowany zakładowi w r. 1862 przez Tom. Łysogórskiego. Jest to posążek zrobiony z amalgolitu. Oczy ukośne, nos wklęsły znamionują typ mongolski. Na czuprynie podgolonej, widne jest nakrycie w kształcie pijuski lub krymki żydowskiej. Twarz ozdobiona brodą długą, niby powiewem wiatru zwianą od prawej ku lewej ręce. Z brodą łączą się wąsy sute, spadłe obyczajem mongolskim. Posążek nosi dwie szaty jednę długą do podgolenia, drugą krótszą. Szata krótsza kończyła się długiemi, do stóp spadąjącemi rękawami z frenzlami. Stopy oblite są w wysokie ciżmy o nosach długich, zadartych do góry. Jedna ręka spuszczona prostopadle do ziemi, w drugiej trzyma posążek coś na podobieństwo węża, okręcającego się kołc karku i Łopaty Łopaty Łupatycze Łopatycze Łopatycze Łopatyn Łopatyn Łopatyn