ła, z czterech utworzonych jej części jest najmniejsza. R. 1865 i 1866 piękny kościół tutejszy bliski ruiny z gruntu naprawiony został, odłączony wkrótce potem od Wąbrzeźna stanowi osobny wikaryat lokalny z niemałym pożytkiem dusznym odległych nieco od Wąbrzeźna okolicznych wiernych. Do wikaryi łopackiej przyłączone są wioski Pol. Ł. z Buczkiem dusz katol. 34, Niem. Ł. katol. 60, Zaskocz i Zalesie 241, Książki 73, Jarentowice 42, Friedrichsdorf 2. Szkoła katol. istnieje w Zaskoczu licząca dzieci katol. 64, 21 dzieei katol. odwiedza ewang. szkołę w Pol. Ł. , wikary lok. Maksym. Wierzbicki. Ob. Szemat. dyecezyi chełmińskiej z roku 1867, Frolich, Gesch. des Kreises Graudenz, str. 203 208. Ł. Niemieckie niem. Deutsch Lopaiken, włośc, wś, obszaru liczy mr. 1272, bud. 59, dm. 21, katol. 60, ewang. 158. Osada ta nowo założoną została w drugiej połowie XVII w. na opustoszałych przez szwedzkie wojny żyznych gruntach Łopatek Polskich. Przydomek Niemiecki dla tego wzięła, że pierwotni jej osadnicy sprowadzeni byli Niemcy, ktorzy aż dotąd wieś trzymają. Grunta gburskie najęli bardzo korzystnie w wieczystą dzierżawę emphiteusis. R. 1765 mieszkało tu 16 gburów, jako to Keyn, Drawer i Nars bracia, Gogolin, Munter, Bahr, Felke, Grawe, Buse, Zyberra, Bruck, Strehl, Gogolin, Lubniak, Hanryk i Racław. Trzymali razem 23 włók chełmińs. i płacili każdy po 30 fl. czynszu. Za polskich czasów Niem. Ł. były królcwszczyzną. Roku 1795 król Fryderyk Wilhelm darował tę wś jako i inne dobra łopackie na dziedziczną własność zasłużonej familii von Lubtow. Podówczas liczono w Niem. Ł. włók uprawnych 30. R. 1826 osiadłych tu 25 gburów Strockschein, Thoms, Krieger, Zellman, Zygert, Czarki, Heldt, Burse, Kuhn, Templin, Marqauard, Gorkę, Kopke, Jaddatz i Palkenberg odebrali rolę swoje posiadaną dotąd w dzierżawie, a liczącą ogółem mr. 1251 na własność dziedziczną, przyczem inne zarazem ich prawa jako i ciężary uregulowano. Por. Frolich 1. c. str. 206. Ł. , niem. Haus Lopatken, rycek. dobra, obejmują obszaru roli or. ha. 436, łąk 64, past. 8, nieuż. 9, wody 8, ogółem ha. 526 folw. tu dotąd należący M. Buczek liczy ha. ogółem 181; budynków liczą te dobra rycer. 24, dm. 9, katol. 111, ewang. 43. Czystego zysku podług podatku gruntowego liczą urzędowo 11000 m. W miejscu jest cegielnia, znaczna hodowla uszlach. bydła, koni, owiec i świni wyprzedaż bydła tuczonego i nietuczonego. Właścicielka obecna niemka Vogel z Nielubia, w pow. toruńskim. Dobra te stanowią znaczną część dawniejszej królewszczyzny Gratialgut, tenutom zazwyczaj w dożywocie nadawanej. Po okupacyi r. 1795 król Fryderyk Wilhelm zapisał te dobra na własność familii von Lübtow. Oddawna należał ten folw. do wsi Pol. Łopat ki. Dopiero w. 1833 posiadacz ówczesny Edu ard Brauns przykupiwszy ze wsi Pol. Ł. dość obszerne wolne sołectwo i wraz z Buczkiem do folw. swojego przyłączywszy, znacznie go po większył i jako osobne dobra rycer. pod nową niem. nazwą Haus Lopatken od wsi Pol. Ł. odłączył. Budynki niemal wszystkie gospo darskie są tu nowe w cegłę murowane, dom mieszkalny okazały dwu piętrowy, jest karcz ma, wiatrak i t. d. Ob. Frolich 1. c. str. 207 i 208. 4 Ł. , niem. Braunsrode, rycer. dobra, obszaru ornej roli liczy ha. 306, łąk 50, nieuż. 7, ogółem ha. 364, bud. 14, dm. 5, kat. 74, ew. 40. Czysty dochód według podatku grun towego podany urzędowo na 6042 m. Posia dacz Eduard Schulz z M. Montaw, w pow. malborskim. Dobra te zostały nowo założone w czasie separacyi gruntów włośc. i szlach. na włościach łopackich od r. 1822 1835. Nazwę swoję niem. Braunsrode wzięło od posiadacza ówczesnego dóbr łopackich Eduarda Brauns, od którego także początek wywodzi. Wydał ten Brauns z wielkim mozołem po różnych ar chiwach zbierane szczegóły o nazwach wielu miejscowości ziemi chełmińskiej Ortsnamen im Culmerlande; był zarazem landratem pow. grudziąskiego. R. 1868 osiadł na Ślązku na dobrach swoich Loslau. Ob, Frolich 1. c. str. 49. Kś. F. Łopatuik, potok bukowiński, nastaje w obrębie gm. Draczyniec, w pow. waszkowieckim, ze źródeł leśnych, na płd. stoku póry Spaski 455 ni. . Płynie na zach. łąkami draczyniecklemi i na górnym końcu wsi uchodzi z praw. brz. do Hlinicy, dopływu Prutu, Długość biegu 6 kil. Ujście leży 193 m. npm. Br. G. Łopatno, wś, pow. opatowski, gm. Malkowice, par. Iwaniska od Opatowa odl. 16 w. , dm. 29, mk. 218, ziemi dwors. 290 mr. , włośc. 309 mr. W 1827 r. 18 dm. , 131 mk. Według Tow. Kred. Ziems. folw. Ł. rozległy mr. 223 grunta orne i ogr. mr. 168, łąk mr. 25, lasu mr. 22, nieuż. i place mr. 8, bud. z drzewa 9, płodozmian 14polowy. Wś Ł. os. 26, z grun. mr. 309. Folw. ten w r. 1858 oddzielony od dóbr Łopacionka. Br. Ch. Łopatówek. Tak lud wiejski zowie Opatówek kaliski. Łopatówka, ob. Koledziany. Łopatówka, mała wioska, pow. uszycki, par. Wońkowce, gm. Osłamów, os. 7. Łopatowszczyzna I. wś, pow. wileński, 6 okr. adm. , o 21 w. od Wilna, gm. i par. Rudomina, 3 dm. , 27 mk. , z tego 19 prawosł. , 17 katol. 1866. Łopatowszczyzna, wś, pow. grodzieński, par. horodecki. Łopaty 1. wś włośc, pow. lidzki, 2 okr. Łopatnik Łopatuik Łopatno Łopatówek Łopatówka Łopatówka Łopatowszczyzna Łopatowszczyzna Łopaty