przekręconym wyrazem Kąty i Kątyły, zakątki Kątów. Por. Katy. 4. 1. al Kutty, część Hranek, pow. bobrecki. Kuty, niem. Kutten, wś kościelna luterska, pow. węgoborski, na polskopruskich Mazu rach. Kościół paraf. istniał na pewno w XVI w. Nad organami zawieszony jest wielki obraz, przedstawiający spustoszenie śmierci podczas morowego powietrza z r. 1710. Obraz ten kazał zrobić pastor Paweł Drygalski. K. założone zostały 1552 r. przez ludność polską. Por. Grodziska. KL F. Kuty, niem. Hermansdorf wś serbska na pruskich górnych Łużycach, w pow. rozbór. skim. A. J. P. Kutybrzeg, zaśc. szlach, nad Łoszą, pow. wileński, 4 okr, adm. , o 50 w. od Wilna, 1 dm. , 6 mk. katol 1866. Kutyca, rz. , lewy dopływ rzeki Serwecz, ma ujście za Koreliczami. Kutyk, ob. Kotków. Kutylówka, zaśc. szlach. pow. trocki, 2gi okr. adm. , 50 w. od Trok, 3 dm. , 17 mk. , z tego 13 prawosł. , 4 katol. 1866. KutyłowoBródki, K. Pierysie i K. Skupie, wsie szlacheckie, pow. ostrowski, gm. Kamieńczyk Wielki, par, BogutyKościelne. Folw. Kutyłowo Perysie rozległy mr. 412 grunta orne i ogrody mr. 303, łąk mr. 53, pastwisk mr. 40, zarośli mr. 8, nieużytki i place mr. 10, bud. z drzewa 15. Wś Kutyłowo Perysie osad 22, z gruntem mr. 203. Por. Kamieńcztjh. Kutyły Podsumowo, pow. suwalski, ob, Podsumowo. Kutyły, ob. Katy i Kuty, Kutymy, wś i dwór rząd. , pow. rossieński, par. szyłelska. Kutyń, wś, pow. piński, 2 okr. polic, gm. Moroczna, mk. 76, ziemi 315 dzies. , własność w części Kołba, w części wolnych ludzi. Kutyska, rus. Kutyszczi, wś, pow. tłumacki, nad pot. Okniańskim i nad Dniestrem z praw. brzegu, w położeniu malowniczem, o 8 kil od Tłumacza, o 33 od Stanisławowa, o 4 od Niżniowa, dokąd par. rzym. katol Par. gr. katol w miejscu. Mk. 1613 173 rzym. kato. , 1398 gr. katol, 42 izr. ; 53 mówiących po polsku, 1552 po rusku, 8 po niemiecku. Obszar ogółem większej i mniejszej posiadłości 2449 mr. roli ornej, 73 łąk i ogr. , 184 pastw. , 380 lasu, 246 nieuż. Większa posiadłość dzieli się na 3 folwarki Chlebówka, Dolny folw. i Kamionna. W XVIII w. K. miały kilku spółwłaścicieli. Jeden z nich, Chlebowicz, pospłacał innych i założył folw. Chlebówkę. Syn jego Feliks założył drugi folw. Kamiennę. Są też tu dwa przysiołki czyli osady Suchodół, od płn. wsch. na granicy Niżniowa, tuż przy samej przeprawie na Dniestrze, w bardzo pięknem ustroniu; drugi, Wesoła, od płd. wsch. , śród lasów. Wś wś nad rz, Łostajką, pow. oszmiański, 2 okr. I adm. , 36 w. od Oszmiany, 11 dm. , 89 mk. prawosł. 3. K. , folw. szlach. tamże, 1 dom, 14 mk. katol 1866. Kuty 1. wś, pow, humański, nad Tykiczem, o 2 w. powyżej Nowej Hrebli; ma 836 mk. , 2664 dzies. ziemi, cerkiew. Własność Piaseckich. 2. K. , wś, pow. krzemieniecki, ma piec wapienny. Kuty 1. miasto w pow. kosowskim, nad Czeremoszem i granicą bukowińską, w pięknej okolicy górzystej, ma 6333 mk. , wielu żydów i ormian; rezydencyą sądu śledczego dla sądów powiatowych w K. i w Kossowie, sąd powiatowy dla 26868 mk. , st. poczt. połączoną traktem 42 kil z Kołomyją na Kossów, Pistyń i Jabłonów; c. k. zarząd dóbr skarbowych, dekanat ormiańskokatolicki z 4 probostwami, 1 kapelanią miejscową i 3070 dusz, szkołę główną i szkołę żeńską, kasę pożyczkową dla przemysłowców i rzemieślników z kapitałem zakładowym 525 złr. Miasteczko przywilej erekcyjny otrzymało 1715 r. od Józefa Potockiego, wojewody i generała ziem kijowskich. Licznemi swobodami obdarzeni żydzi skwapliwie osiadać i szybko krzewić się poczęli, jak gdyby w szczególnie dla nich utworzonej posadzie. Według lustracyi z r. 1765 było w mie ście gospodarzy Polaków i Rusinów 166, Ormian 70, żydów 124, komorników żydowskich 136, dm. 360, kościół ormiański i cerkiew. Ormianie trudnią się kupiectwem i wyrobem safianu. W r, . l849 liczyło 3700 mk. W pobliżu znajdują się obfite źródła słone. Swiecki twierdzi, iż od tego miasta Pokucie wzięło swe nazwisko. Starostwo niegrodowe w wojew. ruskiem, w ziemi halickiej, podług spisów podskarbińskioh z r. 1770 składało się z miasta K. i wsi Kuty Stare, Kobaki, Rybno; Słobódka, Tudiów, Rożen Wielki i Mały, Roztoki, Białoberezka, Berwinkowa, Chorocowa, Dołhopol, Hohopol, Hryniowa, Jabłonica, Krasnoiła, Perechresno, Polanki, Stebnie, Fereskul i Uścieryki. W r. 1771 posiadała je Ludwika z Mniszchów Potocka, kasztelanowa krakowska, opłacając z niego kwarty w ilości złp. 19104 gr. 11. Po zajęciu go przez rząd austryacki d. 1 maja 1782 r. sstwo to przyłączono do dóbr Kosowa i Pistynia. 2. K. Stare, wś, o 2. 8 kil. od mka Kut, ma 3467 mk. , cerkiew gr. katol Były tu żupy soli warzonej, 1790 r. zaniechane. Por. Pokucie, 3. K. i Kutyły, przys. do Brzozowca w pow. nisieckim, leżą na lewym brzegu potoku Gilówki, uchodzącego do Bukówki, wpadającej z prawego brzegu do Sanu. Położenie mają niskie 180 m. npm. Od wsch płn. i zach. są otoczone sosnowemi lasami, od płd. zaś graniczą ze Żdziarami. Obie miejscowości należą do parafii rzym. katol. w Pysznicy i liczą 299 mk. rzym. katol Nazwa jest Kuty