dermarku, gdzie zwraca się więcej na północ; mija wieś Jurskie i Łomnicę Kruczą, poniżej której zlewa swe wody do Popradu z praw. brz. Pędzi 3 młyny w Majorce, Hodermarku i Jurskiem, a 4 tracze w Jurskiem i Łomnicy Kruczej. Długość biegu 15 kil. Źródła leżą okolo 900 m. , ujście 570 m. 2. Ł. , potok gór ski, w hr. orawskiem Węgry, płynie przez obszar wsi Łomny doliną górską, i we wsi Ł. uchodzi z praw. brz. do Orawy białej. Długość biegu 8 kil. Powyżej wsi pędzi trzy młyny. 3. Ł. także Łomnista, potok, wypły wający w paśmie gór Dżumbira ob. , uchodzi do Jasieńskiego potoku, prawego dopływu Hronu Gran, w hr, zwoleńskiem Węgry. 4. Ł. Mała, potok górski, w hr. spiskiem Węgry, wypływa w Beskidach spiskich, na południowej granicy gm. Łomnicy Małej; pły nie na północ doliną górską, nad którą od wschodu wznoszą się lesiste czubki Ryżowa 1064 m. , Josberg 933 m. ; przepływa wieś Łomnicę Małą i północnowschodni obszar Podolińca i po 7 kil. biegu uchodzi do Popradu z praw. brz. Ujście leży 565 m. npm. Zabiera mniejsze strugi górskie. Br. G. Łomnica, rz. w pow. czarnkowskim, poboczna Noteci po prawej, płynie w kierunku płd. wsch. , przed połączeniem się z Notecią przybiera od wsch. bezimienny strumyk, wpływa do Noteci na zach. od miasteczka Uścia; długość jej wynosi około 3 mil. Por. Bydgoszcz i Czarnków, Łomnica, niem. Lomnitzbach, rz. , dopływ Łiczwarty w pow. olesińskim. Łomnica, niem. Lomnitz, lewy dopływ Ottawy, lewego dopływu Mołdawy, lewego dopływu Elby. Łomnica, niem. Lomnitzer Spitze, szczyt w Tatrach spiskich, uważany do niedawna za najwyższy szczyt w pasmie Tatr. Od Baranich Rogów, szczytu w głównym grzbiecie Tatr, odrywa się ramię górskie na południowy wschód, jako ściana graniczna między dolinami zimnowódzką od płd. a Kieżmarską, czyli Białej Wody od płn. , aż po szczyt Ł. Szczyt Ł. jest dość obszerny, z poczerniałych głazów złożony. Kilkanaście osób pomieści się na nim wygodnie. Znak tryangulacyjny, oddawna tu stojący, wytrwale opiera się wichrom. Widok z Ł. nie jest tak rozległy, jak z innych szczytów tatrzańskich mimo to imponujący na wschodnie Tatry i daleką krainę spiską u stóp gór rozłożoną. Przedewszystkiem ciekawy jest widok ku północy, w dzikie przepaści doliny Kieżmartekiej, gdzie legł Zielony Staw, następnie na południe, ku dolinie zimnowodzkiej i ku najeżonemu szczytami pasmu Tatr od zachodu. Wielkie płaty śniegu, do których słońce nigdy nie zagląda, zalegają obszerne, dzikie i nagie zaułki skał. Pierwszym, co wdrapał się na szczyt tej góry, o ile wiadomo, był Jan Fröhlich, śpiżak, w czerwcu 1613 r. , potem Siedmiogrodzki, akademik krakowski, r. 1640 w czerwcu, Robert Townson r. 1793, a r. 1805 w sierpniu Stanisław Staszic, który na tym szczycie nocował. Wycieczkę na szczyt Ł. urządza się ze Szczaw Sławkowskich czyli Szmeksu przez dolinę Zimnej Wody i Łomni cką grań. Wahlenberg skreśla temi słowy szczyt Łomnicy Magis extrorsum vel orientem versus stat famosum Cacumen Lomnitzense, quod columnae instar rupes fere perpendiculares ab omni latere ostendit adeo, ut nonnisi ope digitorum, manuum et pedum fissuris infixorum se protrahere et sic eum conscendere liceat str. LIII i LIV. Między Ł. a Kież marskim szczytem jest głębokie wcięcie, Ga bel zwane. Wzniesienie szczytu; 2631 m. , 2633. 4 m. , 2704. 7 m. Townson; 2670. 6 m. Staszic; 2583. 7 m. Wahlenberg; 2642 m. Oesfeld; 2625. 8 m. Steczkowski; 2426 m. Beudant; 2631. 3 m. Rumi; 2684. 2 m. Blasius; 2624. 9 m. Greiner; 2636. 9 m. Fuchs; 2590. 8 m. Pauliny; 2634 m. szt. gen. . Czu ba północna w grupie szczytów Łomnicy zo wie się Durnym Wierchem ob. . U Staszica nosi szczyt Łomnicy nazwę Wielki Krapak. Pisze bowiem w dziele swojem O Ziemior. Karp. na str. 177 Dobrawszy w Staroleśne, i Garłuchowie górali świadomych tutejszych gór, wyszedłem na Wielki Krapak. Ten nosi wielorakie nazwiska, Wielki, Wysoka Łomni ca, Wielki Groń; najdawniejsze nazwisko Wielki Krapak. Ód szczytu Ł. ku południo wemu wschodowi wybiega potężne ramię gór skie, zwane Granią łomnicką, także zimnowodzką; tworzy ona wschodnią ścianę doliny Zimnej Wody. Por. Kieżmarski szczyt, Hunsdorfer Spitze i Rakuzański szczyt. Czyt. Wy cieczka na Ł. Bron. Rejchmana, Warszawa, 1879. Br. G. Łomnicka góra, Lomnitzer Berg góra w Beskidach spiskich, wznosząca się na południe od wsi spiskiej Łomnicy Wielkiej, na Śpiżu Węgry, na praw. brz. Popradu, pod 49 6 10 płn. sz. g. , a 38 1 45 wsch. dłg. g. F. , 771 m. npm. , a nad poziomem Popradu 120 m. Łomnicka kolonia, niem. Tllsruhe, kol. , pow. olesiński, koło Łomnicy; 5 bud. , 33 dm. , 268 mk. , 55 osad, 600 mr. ziemi, szkoła. Łomnicki Majerz, niem. Lomnitzer Meierhöfe, ad. Meierei, na obszarze gm. Łomnicy Wielkiej ob. , na północnyzachód od wsi, a u samego wstępu do wnętrza Tatr wschodnich. nad Kamienną Wodą; jest tu kilka zabudowań, szałasów, dla owiec i bydła. ,, In radice harum alpium iuxta Steinbach sita sunt Bovilia Lomnitzensia, unde planities Scopusiensis sensim incipit Wahlenberg, str. LV. Wzniesienie 873 m. Wahlenberg; 889. 6 m.

Łomnica

Łomnica

Łomnicka góra

Łomnicka

Łomnicki