w. posiadają Ł. i Ostrowite Morsztynowie. Ob. Kętrz. , Ludność pol. w Prusiech; str. 297, 307, 308. 3. Ł. , niem. Eichfelde, wś, pow. złotowski, ob. Obdowo, Kś. F. Łobice, por. Lobitz. Łobinie, obręb leśny straży Wilemy, leśnictwa Pilwiszki, częścią w bagnie Ażerelis. Łobkowice, ob. Łowkowice na Szląsku. Łobkowszczyzna, folwark radziwiłłowski w pow. słuckim, należy do ordynacyi nieświeskiej, ma obszaru przeszło 13 1 2 włók. Łobno, ob. Łobow. Łoboda, por. Łabęda, dawne imie dało początek nazwom Łobodno, Łobudzice, Łobodź. Łoboda, niem. Labodda, dwie miejsc. w pobliżu siebie będące, pow. tucholski, nad strugą Brzeziną, przy granicy pow. starogrodzkiego, w okolicy lesistej i piaszczystej. Par. , szkoła i poczta Śliwice. 1 Ł. , posiadł. z młynem zajmuje obszaru ornej roli ha. 111; łąk 32, lasu 12, wody 1, ogółem obszaru ha. 159, bud. 11, dm. 2, kat. 26, ew. 4; właściciel Edward Schlichting; jest tu młyn wodny i tartak nad Brzeziną. 2 Ł. , podleśn. król. do nadleśn. Königsbruch, bud. 1, dm. 1, kat. 2, ew. 6. Łobodno, wś i folw. nad rz. Oksą, pow. częstochowski, gm. Miedzno, por. Kłobucko, o 16 w. na płn. od Częstochowy. Leży przy drodze z Częstochowy do Miedzna. Wś ma 88 dm. , 594 mk. , 1854 mr. , w tem 1565 mr. ornej ziemi; folw. i karcz. 6 dm. , 10 mk. , 381 mr. Należą do dóbr hr. Henkla von Donnersmark. W 1827 r. było tu 77 dm. , 518 mk. Należało dawniej do dóbr Kłobucko. Br. Ch. Łobodowo, Obodowo, niem. Eichfelde, ob. Obdowo. Łobodż, Łobądź, niewłaściwie Łabędź, zwana kol. i os. karcz. , pow. łódzki, gm. Brużyca Wielka, par. Aleksandrów; kol. ma 13 dm. , 117 mk. , 187 mr. ; os. karcz. 1 dm. , 5 mk. , 3 mr. Łobodzice, ob. Łobudzice. Łobok, przys. wsi Kadyjowiec, pow. kamie niecki, par. Orynin, 38 osad. Lr. M. Łoborz, po łotew. Łobors, wś w pow. rzeżyckim, par. berzygalskiej, własność Nodhafta. Lobów al. Łobno, folw. w płd. stronie pow. pińskiego, w okr. polic. lubieszewskim, przy lichej drożynie wiodącej z folw. KrasnyBor do Żeleźnicy; jest to najdzikszy, odludny zakątek Pińszczyzny błota i lasy. A. Jelski Łobowicka Buda, ob. Łabowicka Buda. Łobozew po rus. Łobozwa, wś w pow. Lisko, w okolicy górzystej i lesistej, 470 m. npm. otaczające wś góry wznoszą się na wsch. w lesistym szczycie Holicy do 762, na płd. w szczycie Jaworze do 742 m. bezwzględnej wysokości. Jest tutaj par. gr. kat. z drewnianą cerkwią, browar i cegielnia. Mieszkańcy obrządku rzym. kat. są przyłączeni do parafii w Jasieniu. Oddalenie od urzędu poczt. w Ustrzykach Dolnych wynosi 11, 3 kil. Nazwa zdaje się pochodzić od kolonii niemieckiej Lo besau, na co jednak nie ma dowodów, albo od nazwiska Łoboz. Według spisu ludności w r. 1880 Vollst. Ortschaftenverzeichniss, Wien, 1882 ma Ł. 806 mk. , z których 36 przebywa stale na obszarze więk. pos. Podług szemat. dyec. przem. gr. kat. z r. 1881, ma być 234 rzym. katol, 825 gr. kat. i 100 izrael. , więc razem 1159; szematyzm duch. dyec. przem. rzym. kat. na 286, zatem o 52 więcej. Przez wś wije się pot. Łobozwica, wpadający z praw. brz. do Sanu, Pos. więk. spółki hr. Leszczyń skiego ma obszaru 431 roli, 51 łąk i ogr. , 27 past. i 765 mr. lasu; pos. mniej. 1246 roli, 127 łąk i ogr. , 106 past. i 206 mr. lasu. Par. na leży do dyec. gr. kat. przemys. , dek. ustrzyckiego. Wyposażenie parocha składa się z 42 mr. roli z pastwiskiem i łąką. Ł. graniczy na płn. z Ustyanową, na wsch. z Równem, na płd. z Soliną a na zach. z Bóbrką. Mac, Łoboźice, niem. Lobendorf, wś na dolnych Łużycach, w pow. kalawskim, w par. wjeboszowskiej, w znacznej części zniemczona. Łobozwica, rka, wytryska w obr. gm. Łobozewa, w pow. Lisko, w wsch. części tejże gm. z pod góry Holicy 762 m. , wznoszącej się w paśmie górskiem Żukowem zwanem; pły nie doliną podgórską krętym biegiem na płn. zach. , potem na płd. zach. przez Łobozew i na obszarze gm. Bóbrki, przyjąwszy z praw. brz. potok Paczkową, uchodzi do Sanu z praw. brz. Nad doliną pot. od strony płd. wznoszą się Przysłop 549 m. i Jawor 742 m. . Źródła leżą na wys. 700 m. , ujście 360 m. npm. Dłu gość biegu 7 kil. W Łobozewie pędzi dwa młyny. Br. G. Łobsk, mały folw. w pow. bobrujskim nad rz. Ołą z lew. strony, znacznym lewym dopły wem Berezyny, w okolicy całkiem poleskiej, odludnej, pomiędzy miasteczkami Kazimirowo i Szczedryno; okr. pol. I, łąki obfite, grunta lekkie piaszczyste. A. Je ski. Łobudzice 1. kol. nad strum. Lichawą, pow. sieradzki, gm. Krokocice, par. Zduńska Wola, odl. od Sieradza w. 30 1 2. Ma dm. 56, mk. 430, szkołę począt. 1kl. ogólną. W 1827 r. 21 dm. , 113 mk. 2. Ł. , wś, folw. , prob. i karcz. nad rz. Grabówką, pow. piotrkowski, gm. Bujny, par. Łobudzice. W 1827 r. było tu 14 dm. , 123 mk. ; obecnie wś ma 17 dm. , 182 mk. , 260 mr. ; folw. i karcz. 4 dm. , 8 mk. , 612 mr. 217 mr. ornej; os. prob. 1 dm, 6 mr. Szkoła poczt. 1kl. ogólna. Par. Ł. dek. piotrkowski, 1720 dusz. Koś. paraf. drewn. . r. 1495 wystawiony kosztem dziedzica wsi Kazimierza Krzyckiego Łaski, Lib. ben. I, 452. Według Tow. Kred. Ziems. folw. Ł. rozległy mr. 737 grunta orne i ogr. mr. 436, łąk mr. 47, past. mr. 2, lasu mr. 236, nieuż. i place mr. 16, bud. Łobice Łobice Łobinie Łobkowice Łobkowszczyzna Łobno Łoboda Łoboda Łobodno Łobodowo Łobodż Łobok Łoborz Lobów Łobowicka Buda Łobozew Łoboźice Łobozwica Łobsk