pow. piotrkowski, gm. Łękawa, par. Grocholice Łaski, Lib. ben. I, 458. Miał tu być urzą dzony zakład leczniczy, mleczny i kumysowy. Wś ma 32 dm. , 386 mk. , 307 mr. obszaru; folw. 1 dm. , 4 mk. , 2500 mr. 1000 ornej. W 1827 r. 28 dm. , 214 mk. Gm. Ł. należy do sądu gm. okr. III w Bełchatowie, gdzie i st. poczt. Ma 16217 mr. obszaru i 5000 mk. W gm. jest szkoła, browar, tartak, fryszerka i cztery młyny wodne. 2. Ł. , wś, pow. pińczowski, gmina Nagórzany, par. Kościelec. W 1827 r. 18 dm. , 143 mk. Br. Ch. Łękawa, pot. , bierze początek we wsi Zgłobicach, w pow. tarnowskim; płynie na płn. wsch. granicą między gm. Zbyltowską Górą i Dąbrówką od płn. zach. a Koszycami Wiel kiemi od płd. wsch. , wzdłuż gościńca Wojnicz Tarnów, a przerznąwszy go trzy razy, koło folw. koszyckiego, Rudkami zwanego, zlewa swe wody do Białej Dunajcowej. Dłu gość biegu 4 kil. i pół. Br. G. Łękawica 1. wś i folw. , pow. nowomiński, gm. i par. Siennica. W 1827 r. 18 dm. , 154 mk. Według Tow. Kred. Ziems. folw. Ł. od NowoMińska w, 10, rozległy mr. 598 grunta orne i ogr. mr. 242, łąk mr. 48, past. mr. 5, lasu mr. 281, nieuż. i place mr. 22, bud. mur. 2, z drzewa 15. Wś Ł. os. 25, z grun. mr. 342. 2. Ł. , wś, pow. kozienicki, gm. Trzebień, par. Magnuszew, od Kozienic 26 w. Ma 810 mr. ziemi dwor. , 467 mr. włośc, 38 dm. , 345 mk. Młyn wodny. W 1827 r. 21 dm. , 198 mk. Zaprowadzono tu rybne gospodarstwo w 19 stawach dostarcza po 1000 pudów ryb rocznie do Warszawy. Łękawica 1. kolo Kalwaryi z Branhówką, Ostułówką i Zagórzem, wś w pow. wadowickim, na praw. brz. Skawy, w okolicy podgórskiej, 212 m. npm. i lesistej. Od zach. zasłaniają tę wś lesiste wzgórza ze szczytami Na lenii 544 i Werchowina 506 m. bezwzględnej wysokości, ciągnące się aż do Skawy. Folw. Zagórze i obydwa przysiołki leżą na płd. od samej wsi nad brzegiem rzeki. Są one przedzielone od wsi wzgórzem dochodzącem 272 m. pomiaru wojskowego. Ł. ma murowaną mszalną kaplicę, w której się dwa razy na rok msza ś. odprawia, należy do par. rzym. kat. w Kleczy. Odległość od Wadowic wynosi 12, 8 kil. Z 1313 mk. rzym. kat. przebywa 44 stale na obszarze więk. własności spadkobierców Leonarda Wężyka, mającej obszaru 551 roli, 27 łąk i ogr. , 35 past. i 786 mr. lasu; pos. mniej. ma 793 roli, 24 łąk i ogr. , 154 past. i 53 mr. lasu. Ł. graniczy na wsch. ze Stryszowem i Barwałdem Górnym a na płn. z Kleczami. 2. Ł. kolo Rychwałdu, wś w pow. żywieckim, nad pot. Kocierzem, który się tu dzieli na liczne ramiona i wpada do Łękawki. Okolica jest górska, a gleba żytnia, rędzinowata. Wzniesienie npm. wynosi 379 mr. a oddalenie od urzę du poczt. w Siemieniu 10, 6 kil. Komoniecki w Dziej opisie żywieckim str. 39, wywodzi na zwę od Łąk obfitych. Z 1037 mk. rzym. kat. przebywa 43 na obszarze więk. pos. Mileskiego mającej obszaru 138 roli i 29 mr. past. ; pos. mniej. 674 roli, 32 łąk i ogr. i 255 mr. past. Za czasów Długosza przed r. 1480 była w Łękawicy par. rzym. kat. niewiadomego ty tułu i były role przeznaczone na utrzymanie kościoła i plebana. Przed wojną z Maciejem Korwinem płacili kmiecie dziesięciny do kate dry krakowskiej, ale potem w skutek zniszcze nia okolicy zaniechano je wybierać. Lib. ben. dioec. crac. I, 87 i II, 293. W owym czasie należała ta wś do państwa żywieckiego hr. Komorowskich. Zdaje się że w tym samym czasie zniesiono parafią. Teraz ma Ł. kościół drewniany będący ekskurendą z Rychwałdu, zbudowany w r. 1547. Kś. Eug. Janota w Ży wiecczyźnie Cieszyn, 1859 str. 68, powiada, że ten kościół kazał pomalować Balcar Szum ski, pleban rychwałdzki, między r. 1622 a 1641. Mieszkańcy należą do szczepu góral skiego zwanego Żywczanami. Ł. graniczy na płn. z Okrajnikiem, na płd. z Rychwałdem, na zach. z Oczkowem i Moszczanicą a na wsch. z Gilowicami. 3. Ł. , wś w pow. tarnowskim, nad bezimiennym pot. uchodzącym do Stryszawki a z nią do Biały, leży w okolicy fali stej o nieznacznych wzniesieniach, 259 do 275 m. npm. Po zach. stronie niwy zwane Kopali ną, są urozmaicone małemi zapustami; na wsch. stronie wznosi się niski grzbiet do 301 m. npm. tworzący dział wodny potoków. Kościół, cmen tarz i dwór są położone na lew. brz. potoku. Ta osada ma 1357 mk. rzym. kat. Jest tu par. rzym. kat. , szkoła ludowa i kasa pożyczk. gm. z kapit. 1219 zł. w. a. Więk. pos. ks. Sangu szki wynosi obszaru 220 roli, 22 łąk i ogr. , 20 past. i 88 mr. lasu; pos. mniej. 1587 roli, 156 łąk i ogr. , 434 past. i 98 mr. lasu. Kościół mur. z r. 1314 był najprzód paraf. Dług. Lib. ben. I, 605 i 609 potem został przyłączony do prepozytury tarnowskiej, a w r. 1701 znowu zamieniony na parafialny. Przechowują się w nim metryki od r. 1628. Par. należy do dyec. tarnowskiej, dek. pilzneńskiego i ma do łączoną wś Trzemesną. Cała ludność parafii wynosi 1959 rzym. kat. i 10 izrael. W XV w. była Ł. własnością Tarnowskich. Ta wś gra niczy na zach. z Zawadą, na płn. ze Skrzyszo wem, na wsch. z Szynwałdem a na płd. z Łękawką i Trzemesną. Mac. Łękawka, wś w pow. tarnowskim, leży w okolicy falistej od płd. podszytej lasem nad bezimiennym potokiem, wpadającym do Stryszówki pob. Biały, przy Biały, przy gościńcu z Tuchowa do Tarnowa. Położenie podnosi się od płn. z 259 ku płd. na 365 m. npm. a wś

Łękawa

Łękawa

Łękawica

Łękawka