mieszkał też przez niejaki czas ze synem wo jewody u królewskiego dworu w Krakowie. Ob. wyjątki z wizyt. Potockiego w książce Utracone kościoły i kaplice w dyec. chełmiń skiej, str. 145. Po tyle zasłużonym Macieju nastąpili jako dziedzice Ł. zapewne jego syno wie Marcin i Jakób Rywoccy. Marcina żona była Anna, córka Sudka Wilczewskiego, ła wnika ziemskiego malborskiego i Doroty Gulbskiej. Oprócz Ł. posiadali Rywoccy wś Rywociny, Wysokę i Koszelewki. Później za chodzą jako dziedzice Ł. Łęccy i Zbikowscy, herbu Ślepowron. W M. Ł. mieszkają między innemi Jan Łęcki, Ciborski Paweł, Kubalscy. Parafia łęcka, w dekan. pomezańskim, liczy dusz 1063; kościół tyt. ś. Mikołaja, patronatu prywatnego dziedzica miejscowego, nie wia domo, kiedy fundowany i konsekrowany. Nie masz przy nim szpitalu, bractwo trzeźw. ist nieje od r. ok. 1866. Kościół filialny w Przełęku, także patron. prywatnego. Prob. Rudolf Gawrzyjelski. Wsie paraf. Łęck, M. Łęck, Smolniki, Gralewo, Płośnica, Koszelewy, Ko szelewki, Morawki, Möllersruh, Polko, Prętki, Turza, Żabiny, Ząbek, Samuelshöh; cegielnia. Do filii należą Przełęk; Brzeziny, Gródki, Przyoma, Myślęta, Rutkowice, Thienhof, Uzdowo i Wesołowo. Katol. szkoły w Ł. dz. katol. 110, naucz. jest zarazem organistą, w Przełęku dz. katol. 53; 180 katol. dzieci od wiedza szkoły Inter. , którym nauka rel. nie wykłada się. Szemat. dyec. chełmińskiej z r. 1867, str. 195 i 196. Przed reformacyą ist niały nadto kościoły katol. zabrane przez in nowierców w Koszelewie, Koszelewkach, Pło śnicy, Gródkach i w Uzdowie. Kś. F. Łęcka, ob. Lecka. Łęczanie, Lygijowie ob. . Łęczany al. Łączany, wś włośc, pow. radomski, gm. Zalesice, par. Wierzbnik; odl. 17 w. od Radomia, ma 54 dm. , 436 mk. , 1033 mr. obszaru, Łęcze, niem. Lenzen, włośc. wś, pow. elbląski, na górzystym brzegu zatoki świeżej Frisches Haff. Obszaru liczy mr. 4848, gbur. 29, zagr. 39, katol. 34, ew. 598, dm. 77. Parafia Elbląg, szkoła w miejscu, poczta Tolkmicko. Odległość od Elbląga 2 mile. R. 1299 d. 12 marca Ludwik von Schippen, komtur elbląski, wystawił pierwszy przywilej na tę wś dla Wojciecha i Redimira; z pomiędzy 80 wiejskich włók otrzymał 8 wolnych sołtys, 4 prob. ; od reszty dawali po 4 latach wolnych po pół marki i 4 kury oprócz płużnego. R. 1323 Hermann von Oettingen, komtur elbląski, zapisał karczmę Bernardowi, pozwalając chleb, mięso, ryby i i d. sprzedawać, za rocznym czynszem 2 m. i f. pieprzu R. 1380 Ulryk Fricke, komt. elbląski, dodał osadnikom 1 włókę i 4 mr. , nad zatoką położoną, za 1 m. i 2 f. pieprzu rocznego czynszu. Dr. Perlbach, Preuss. Regesten, jako i dr. Kętrzyński, Ludność pol ska, str. 46, fałszywie pojmują ziemię Lanzanią, darowaną biskupowi Chrystyanowi od prusaka Filipa Warpody r. 1216, jako tę wieś Łęcze, gdy tymczasem Lanzania oznacza zie mię przy Lubawie położoną, gdzie teraz wieś leży Łęck i Przełęk. Kś. F. Łęczeska Wólka, wś, pow. grójecki, gm. Belsk, par. Łęczeszyce. Ma młyn wodny. Łęczeszyce, wś, folw. i kol. , pow. grójecki, gm. Belsk, par. Łęczeszyce. W spisie z 1827 r. podane jako posiadłość emfiteutyczna, mają 22 dm. , 247 mk. Jest tu kościół par. murowany założony w 1392 r. przez Jana Głowacza z Leżenic, oddany w 1639 r. ks. paulinom częstochowskim, a w 1819 r. wrócone świeckiemu proboszczowi. Obecny kościół pochodzi z 1764 r. Ł. były własnością Abrahama ze Zbąszyna, który poręczył 1000 złotych węgiers. i 229 kóp groszy ks. Bolesławowi za króla Władysława w 1440. Gdy król nieuiścił się, Bolesław darował sumę i Ł. w 1441. Sławcowi z Boglewic i odtąd Boglewscy posiadali Ł. do 1639 r. , w którym Mikołaj Boglewski darował je paulinom w Częstochowie. Por. księgi sądowe ziemi czerskiej Warszawa, 1879 r. . Par. Ł. dek. grójecki, 530 dusz. Według Tow. Kred. Ziems. dobra Ł. składają się z folwarków Ł. i Koziel, własność ks. Maryi Lubomirskiej, rozległe mr. 2300 folw. Ł. grunta orne i ogr. mr. 839, łąk mr. 31, wo dy mr. 5, lasu mr. 726, nieuż. place i zarośle mr. 38, razem mr. 1639, bud. mur. 5, z drzewa 12; płodozmian 10 i 12polowy; folw. Koziel grunta orne i ogr. mr. 289, łąk mr. 18, lasu mr. 332, nieuż. płace i zarosłe mr. 22, razem mr. 661, bud. z drzewa 11; płodozmian 4 i 9polowy. Dobra powyższe w r, 1874 od dzielone od dóbr Goszczyn. Br. Ch. Łęczkowice w V. Ortsverzeichniss 1882 Leszkowice, a szemat. duch. dyec. tam. z r. 1880 Łężkowice, wś w pow. bocheńskim po le wym brzegu Raby, u ujścia do niej pot. Połomu 203 m. npm. Na Ostrowiu utworzonym przez dwa ramiona Raby znajduje się niewiel ki lasek. Przez wieś prowadzi droga z Za krzewa do Książnic. Ta mała osada niegdyś Klemensa z Ruszczy liczyła za Długosza L. B. I, 265, 4 i pół łana frankońskiego upra wianego przez kmieci. W r. 1238 przeszła wraz z innemi dobrami tego magnata na wła sność klaszt. staniątkowskiego Kod. dypl. pol. III, pod r. 1238. Grunta są urodzajne. Ł. przyłączone do par. rzym. katol. w Chełmie mają 244 mk. rzym. katol. , z których 13 prze bywa stałe na obszarze więk. posiadłości wy noszącej obszaru 107 mr. roli, 14 mr. łąk i ogr. , 17 mr. pastw. i 21 mr. lasu. Pos. mniej. ma 186 mr. roli, 16 mr. łąk i 32 mr. pastw. Na Łęcka Łęcka Łęczanie Łęczany Łęcze Łęczeska Wólka Łęczeszyce Łęczkowice