Łenczewska Wola, wieś, ob. Łęczeska Wólka. Łencziwka, ob. Łęczówka. Łenczyna, ob. Łęczyna. Łengowe, ob. Łęgowe. Łentków, ob. Łętków. Łentownia, ob. Łętownia. Łepczeno, niem. Luebzen, ob. Łebczyno. Łepki, wś i folw. , pow. konstantynowski, gm. Czuchleby, par. Łosice. Ma 41 dm. , 294 mk. i 1138 mr. obszaru; w 1827 r. była to wś rząd. , 40 dm. , 205 mk. Łepków, wś, pow. sochaczewski, gm. Łazy, par. Zawady. Łesyki, ob. Kamionka wołoska. Łeszczyn, wś i folw. , pow. sieradzki, gm. Złoczew, par. Stolec; odl. od Sieradza w. 26, dm. 20, a wraz z wsią Burdynówką ma 349 mk. ; folw. dm. 6. W 1827 r. było tu 31 dm. , 308 mk. Według Tow. Kred. Ziems. folw. Ł. Burdynowski z wsią Łeszczyn i Burdynówek, rozległy mr. 1005 grunta orne i ogr. mr. 572, łąk mr. 91, pastw. mr. 53, lasu mr. 256, nieuż. i place mr. 33, bud. mur. 8, z drzewa 12; płodozmian 8polowy. Wś Ł. osad 24, z grun. mr. 165; wś Burdynówek os. 19, z grun. mr. 137. Łeszczynka, folw. szlach. , pow. wileński, 2 okr. adm. , o 73 w. od Wilna, 1 dm. , 5 mk. katol. 1866. Łę. .. , por. Len. .. . Łęciny, wś, pow. pułtuski, gm. Gzowo, par. Dzierzenin. Łęciny, wś, pow. szczycieński. Łęck al. Lenck, Leńck, niem. Lensk, dok. Lenczke, Lenczke, wś kościelna parafialna, pow. niborski, nad łęgami prawego brzegu strugi Działdówki czyli Nidy, na bitym trakcie działdowsko lidzbarskim, 1 milę od m. Lidzbarga, 2 milę od Działdowa, blisko granicy Król Polskiego i pow. lubawskiego. Ł. pierwotnie nazywany najprawdopodobniej Łęg od obszernych łęgów rozciągających się po nad Działdówką, z czego krzyżacy utworzyli po swojemu Lenczke, Lanczke, a my potem za nimi Łęck, Lenck, jest bez zaprzeczenia osadą prastarą, w ziemi kiedyś saskiej położona. Była ona główną siedzibą osobnej pomniejszej ziemi, zwanej od owych łęgów Lanzania al. Łężania ob. art. Lanzania, ziemia łęcka por. Pasłęk. Także wieś Przełęk, Mały Łęck imię wzięły do Łężanii. R. 1216 prusak Swawabuno, do wiary św. nawrócony i w Rzymie chrzcony, darował Łężanią biskupowi pruskiemu Chrystyanowi, przy którym jednak później ziemia ta nie utrzymała się. Pod względem kościelnym wś Ł. należała do dyecezyi pomezańskiej, w państwie krzyżackopruskiem. Od dawna znajdowała się w ręku szlachty i posiadała kościół parafialny z drugim filialnym w Przełęku. R. 1335 Günther von Schwarzburg, komtur dzierzgoński, nadaje Waplowi. Nadronowi i Skawocie 100 wł. chełmińskich w ziemi saskiej z obowiązkiem podwójnej służby w lekkiej zbroi. Obszar ten graniczył z Przełękiem Gr. Waltersdorf, rzeką Nidą aż do Gródek Greffensgut, które należały do starego starosty nieckiego von Niczky. W dobrach tych założono potem wieś dannicką M. Łęck; r. 1422 był tam sołtysem Michał. R. 1483 żył Bartosz Łęcki Landzky. R. 1493 Jerzy Truchsess, wójt działdowski, odnawia braciom Janowi Ihene i Niemierze, mieszkańcom wsi M. Ł. , przywilej sołecki. Ob. Kętrz. , Ludność polska w Prusiech, str. 311. W czasie reformacyi dobra Ł. wraz z kościołem dostały się innowiercom. Dopiero w początkach XVII w. Maciej Prus Rywocki, dziedzic wioski i gorliwy katolik, odzyskał napowrót kościół, jak sam o tem pisze w zachowanych aktach kościelnych. Było to r. 1609, kiedy z prośbą o wydanie kościoła udałem się do Królewca. Ale tam srogie tylko groźby odniosłem od regentów i sekretarzy. A widząc się i życia niepewnym, odjechałem. Teraz przez różne znajome mi osoby prosiłem o pomoc króla Jegomości Zygmunta III. A otrzymawszy list królewski, znowu ruszyłem do Królewca. Z początku grożono mi, w końcu obiecywano 2 sute wioski albo 12000 zł. w podarunku, bylebym żądania mego zaniechał. Ale ja nad ziemskie skarby wolałem kościół biedny wierze katolickiej przywrócić i tyle dusz ludzkich Bogu pozyskać. Widząc zaś złą wolę Kurfirszta, postanowiłem go zupełnie pominąć. Zaprosiłem biskupa chełmińskiego naonczas Wawrz. Gębickiego, żeby kościół odebrał luteranom i poświęcił. Tego jeszcze r. 1609 d. 28 list. przybył do Ł. X. Gołyński, oficyał pomorski, z innym księdzem Gołudzkim. Następnego dnia weszli do kościoła, poświęcili go, odprawili mszę św. i jako nowego pasterza postanowili X. Bagniańskiego, proboszcza lidzbarskiego. Pruski Kurfirszt jednak nie myślał katolikom zdobyczy wydać; rozkazał staroście działdowskiemu Birkanowi, ażeby siłą zbrojną kościół odebrał. Napadł tedy pan Birkan wieś naszą w kilkuset rajtgardy, drzwi kościelne gwałtem odbił i luterskiego swojego ministra wprowadził. Krótko potem sprosiłem i ja ze wszystkich stron do Ł. zbrojne zastępy współbraci naszych. Niceśmy jeszcze nie uczynili, a rajtgarda skoro tylko nas ujrzała, zaraz odeszła. Od tego czasu Kurfirszt poprzestał nagabywań, a w łęckim kościele szła chwała Boża niezakłócona, Maciej Prus Rywocki, nim osiadł w Ł. pełnił przez dłuższy czas urząd nauczyciela u pana Kryskiego, wojew. płockiego; jeździł w celach naukowych po Niemczech, Morawii, Włoszech i Hiszpanii, za Łenczewska Wola Łenczewska Wola Łencziwka Łenczyna Łengowe Łentków Łentownia Łepczeno Łepki Łepków Łesyki Łeszczyn Łeszczynka Łęciny Łęck