części p. Weroniki Korwin Milewskiej. Miasteczko i dobra wr. 1817 własność Józefa Wołodkiewicza, później Samuela Łaniewskiego Wołka, od którego przeszło do Milewskiej. Ma kościół filialny par. subotnickiej, pod wez. śś. Szymona Judy i Anny, drewniany, fundowany 1744 r, odbudowany w 1852 przez Samuela Wołka; filia ma dusz 4336. Łazdynie, wś, pow. władysławowski, gra. Syntowty, par. Łuksze, odl. 30 w. od Władysławowa, ma 2 dm. , 34 mk. Łazdyniszki, wś, pow. wyłkowyski, gm. Kopsodzie, par. Wisztyniec, odl, 30 w. od Władysławowa, ma 8 dm. , 35 mk. Łaże, uroczyska i os. nad rz. Wartą, pow. wieluński, gm. i par. Działoszyn, odl. od Wielunia w. 29. Ob. Niwiska Górne. Łazek al. Łazkie część Komarnik, pow. turczański, Łazek, pot. górski, bierze początek w obr. gm. Komarnik, w pow. turczańskim, z pod góry Krokoszej 800 m. ; płynie na płn. wsch. przez Kopczyn, grupę chat w Komarnikach, i zasiliwszy się licznemi strugami górskimi od lew. brzegu, wpada do Stryja po 3 kil. biegu. Łazek I. szczycik lesisty, pod 49 25 30 szer, g. , a 40 4 8 wsch. dłg. g. F. , na gra nicy Myczkowiec i Bereźnićy niżniej, w pow. Lisko, przy ujściu Bereżnicy do Sanu. Wysyła ku płn; i płn. zachodowi połogie ramię wzgórzyste, kończące się nad wsią Zwierzyniem, a z trzech stron, od wsch. , płn. i zach. otoczone Sanem. Wzniesienie 560 m. npm. 2. Ł. , szczyt płn. pasma górskiego breńskiego w Be skidach szląskich, w obr. gm, Brenny, w pow. skoczowskim, odrywającego się od szczytu po granicznego Klimczaka 1119 m. , na płn. zach. , a tworzącego płn. wsch. ścianę doliny strumie nia Brenicy. Wznoszą się w nim szczyty Sto łów 1035 m. , Błatny 917 m. . Cisowa Wiel ka 872 m. , Czubel 746 m. , Łazek 716 m. , wreszcie Rzybrzyczka 589 m. już na obszarze Górek Wielkich. Płd. zach. pochyłość tego pasa, należąca do obszaru wsi Brenny, pokry ta lasami i polankami, zwie się Stołówką. Na śródleśnych polanach znajdują się liczne zabu dowania, jak Bukowy groń, Cerhla, Stypońka, Stołówka, należące do Brenny. Wody z niego z jednej strony spływają do Brenicy, z dru giej do Jasienicy al. Jasionka, dopływu Łobnicy, uchodzącej do Iłłownicy. 3. Ł. , por. Jastrzębik. Br. G. Łazewo ob. Chabowo, Łazięki, wś i folw. , pow. płoński, gm. Sielec, par. Kobylniki, odl. 18 w. od Płońska; mają 11 dm. , 162 mk. , 715 mr. gruntu i 20 mr. nieuż. Według Tow. Kred. Ziems. folw. Ł. rozległy mr. 736 grunta orne i ogr. mr. 535, łąk mr. 25, past. mr. 39, lasu mr. 122, nieuż. i place mr. 15, bud. z drzewa 19. Wś Ł. os. 28, z gruntem mr. 97. Br. Ch. Łaziec, wś, os. karcz. , nad rz. Kamieniczką, pow. częstochowski, gm. Rększowice, par. Konopiska, leży na prawo od drogi z Częstochowy do Kozieglów. Wś ma 24 dm. , 128 mk. , 545 mr. obszaru; os. karcz. rząd. 1 dm. , 1 1 2 mr. Łazienki Królewskie, tak zwany pałac i park cesarski w Warszawie, przy ulicy Górnej. Miejsce to nosi nazwisko od łaźni, która tu od dawnych czasów istniała; jeszcze bowiem za książąt mazowieckich, gdzie teraz park rozciąga się, był zwierzyniec jazdowskiego zamku Ujązdowa, przy nim dwór ze stajniami, oborami, łaźnią i sadzawką, tudzież ogród i sad z owoców swoich słynący. Gdy księstwo Mazowieckie wcielono do Korony, wś Jazdowo przyłączono do starostwa warszawskiego i puszczono w dzierżawę, lecz zamek i zwierzyniec na użytek dworu zostawał; królowie zaś polscy, przyjeżdżając do Warszawy, chętnie w nim mieszkali, a w zwierzyńcu polowali. W czasie, gdy królowa Bona, a następnie córka jej Anna Jagielonka, mieszkały w Jazdowie, tutejsze ogrody i zwierzyniec były w najświetniejszym stanie; takim gó jeszcze oglądał kardynał Gaetano w r. 1596 do króla Zygmunta posłujący, a szczegółowy ich opis podał w r. 1643 Adam Jarzembski w znanem swem dziełku o Warszawie. Lecz gdy za pierwszej wojny szwedzkiej zamek był złupiony i zniszczony, odtąd budowle, ogrody i zwierzyniec pustkami stały, a zaniedbane zupełnie poszły w ruinę, zwłaszcza iż główniejsze gmachy to na siedlisko urzędów krajowych, to na warsztaty menniczne przeistoczono. Wreszcie Jan Kazimierz w r. 1668 darował je w dzierżawę wieczystą Teodorowi Denhofowi, podkomorzemu koronnemu, który w r. 1674 prawa swoje do tej własności odstąpił Stanisławowi Lubomirskiemu, marszałkowi nadwornemu. Ten wyrobił sobie w r. 1683 uchwałę sejmową, na mocy której grunta jazdowskie, dotąd emtiteutycznie. przez niego dzierżawione, zostały mu na dziedzictwo darowane. Co otrzymawszy, sprowadził z Włoch artystów, pałac pysznie modną strukturą jak pisze Niesiecki i wielkim nakładem wystawił, ogrody i zwierzyniec urządził, tudzież domki w nim śliczne wybudował, pomiędzy któremi na tem samem miejscu, gdzie teraźniejszy pałac wznosi się, łazienkę ozdobioną stiukiem, rzeźbą i obrazami wymurował. Były to pyszne na owe czasy budowle i pod względem sztuki odznaczające się, tak przynajnmej utrzymuje poeta włoski Jan Faggioli w r. 1690 z nuncyuszem Andrzejem Publicola Santa Croce w Polsce bawiący, który w dzienniku swej podróży unosi się nad okazałością prłacu, najpiękniejszego wtedy w Warszawie, i powiada, że go stawiał jeden

Łazdynie

Łazdynie

Łazdyniszki

Łazek

Łazewo

Łazięki