i 39 mr. lasu; pos. mniej. 395 mr. roli, 75 mr. łąk i 37 mr. pastw. Długosz wymienia Ł. Łazszczę, jako należące do opactwa tynieckiego wyd. Przeździeckiego, L. Ben. I, 482. Ł. graniczą na wschód z Łubnem szlacheckiem, na południe z Lężynami, na zachód z Zarzycami, a na północ z Glinikiem polskim. Mac. Łajsk, wś, pow. warszawski, gm. Jabłonna, par. Wieliszew. Leży na lewo od drogi bitej z Jabłonny do Serocka. I Łajszew Nowy i Stary, wś, pow. skieri niewicki, gm. Korabiewice, par. Jeruzal. Łajwiszki, wś, pow. kowieński, par. opitoj łocka, 7 włók rozl. , do 1863 r. wchodziła w skład dóbr ignacogródzkich Giejsztora. Łajżany, ob. Janopol. Łajżew, mko i dobra, pow. szawelski, gm. wiekszniańska, okr. polic. popielański, nad Wodoksztą, o 84 w. od Szawel, niedaleko granicy Kurlandyi, o 2 mile od Wiekszń. Mko ma kościół drew. , 94 osad, 515 dzies. ziemi; wś 60 osad, 140 dzies. ziemi. Bobra mają 60 włók, w tem wiele bagien, należą do Zabielskiego, w XVIII w. Chomińskich, około 1810 Szyryna. Kościół katol, ś. Trójcy, wzniesiony. 1661 przez Annę Ważyńską. Parafia katolicka dekanatu wiekszniańskiego; dusz 2237. W Purplach filialny kościół katolicki ś. Krzyża, zbudowany z drzewa 1838 przez kś. Rumycia. Łakagiry, wś włośc, pow. wileński, 3 okr. adm. , o 56 w. od Wilna, 4 dm. , 45 mk. katol. 1866, Łakinos, góra w pobliżu wsi Łakińskie, pod m. Kalwaryą i nad rz, Szeszupą położona, została usypana widocznie ręką ludzką, jako podstawa dla świątyni Perkunasa, którego tu czczono. Z tego powodu znajdowano tu niejednokrotnie wiele zabytków starożytnych. Łakinowce, wś pryw. , pow. dzisieński, gm. Jody, o 80 w. od Dzisny, 2 okr. adm. , 8 dm. , 67 mk. 1866. Łakińskie al. Łakinos, nad rz. Szeszupą, folw. , gm. Raudań, par. Kalwarya; odl. 6 w. od Kalwaryi, ma 3 dm. , 38 mk. Leży w malowniczej okolicy w pobliżu góry Łakinos. Łakiszki, wś, pow. kowieński, gm, Janów o 8 w. , par. Skorule; gleba żyzna. Łaknarz, wś nad rz. Wolbórką, pow. brzeziński, gm. Będków, par. Wolbórz. Ma 20 dm. ; 153 mk. , ziemi włośc. 409 mr. Łakno, wś i folw. , pow. włocławski, gm. i par. Chodecz, 6 dm. , 52 mk. katolików. Folw. , własność Racięckiego, ma 258 mr. gruntu, 40 mr. lasu, 34 mr. nieuż. ; włościanie mają 15 mr. 120 pr. W 1827 r. 16 dm. i 111 mk. X. M. Łakoma al. Łakomej, niem. Łakoma, wieś serbska na dolnych Łużycach, w pow. chocie buskim. W r. 1880 mk. 123. A. J. P. Łakome, Łakomno, niem. Lakommen, os. , pow. margrabowski, nad granicą pow. łeckiego na pruskopols. Mazurach, przez polskich osadników zamieszkana, st. p. Gąski. O pierwszem założeniu nic nie wiadomo; pierwotnie inne ta osada nosiła imię, nieznane. R. 1550 majątek ten był w posiadaniu Jana Guta z powiatu jańsborskiego. R. 1619 kupił go jakiś Łakomy, od którego przybrał nazwisko. Łakome, niem. Lakumme, kol. do wsi Strehlitz, pow. oleśnicki. Łakomowo, wś, pow. bydgoski, 6 dm. , 49 mk. , 37 ew. , 12 katol. , 15 analf. Poczta naj bliższa w Mąkowarsku, st. kol. żel, i tel. w Bydgoszczy. Pod wsią wykopano na wzgó rzu z dołu wyłożonego płaskiemi kamieniami urny. M. SI. Łakoszyna, las w płd. stronie Michałówki, pow. Rawa Ruska. Łakotkowo, zaśc. szlach. , pow. dzisieński, 3 okr. adm. , o 27 w. od Dzisny, 1 dm. , 3 mk. prawosł. 1866. Łałujcie, wś włośc. i szlach. , pow. swięciański, 2 okr. adm. , o 60 w. od Święcian, 6 dm. , 51 mk katol. 1866. Łamacz, niem. Lommatsch, ob. Łomocz, Łamana Skała, także Łomna Skała, w Be skidach andrychowskich, szczyt wznoszący się na granicy trzech gmin Lasu, Rzyk i Ślemie nia, pod 37 3 55 wsch. dłg. g. F. , a 49 46 płn. sz. g. , dochodzi 934 m. wysokości bez względnej. Od Ł. S. odrywa się ku północy ramię górskie aż po szczyt bezimienny, 863 m. wysoki, od którego na północny wschód wy biega odnoga Na Beskidzie zwana aż po szczyt Leskowiec 922 m. i na północny za chód druga odnoga Turoń. 685 m. . Z za chodnich stoków Ł. S. wytryska kilku struga mi potok Kocierz, dopływ Łękawki; z półno cnozachodnich stoków spływają liczne potoki do strumienia Rzykami zwanego, a od strony wschodniej i południowowschodniej spływają do Koconki, jak Gibaszów, Kotelnica, Siko rówka i inne. Na szczycie znajduje się znak triangulacyjny. Br. G. Łamana wulka, przys. do Brzyskiej Woli w pow. łańcuckim, leży nad Złotą rzeką, poto kiem uchodzącym z praw. brzegu do Sanu, na samej granicy Królestwa Polskiego i Galicyi, w okolicy równej, 185 m. npm. wzniesionej, 16 kil. od Leżajska a na północ od Brzyskiej Woli. Ludność jest przeważnie gr. katol. ob rządku. Pos. więk. należy do ordynacyi łań cuckiej hr. Alf. Potockiego. Mm. Łamaniec, ob. Kuligóra. Łambow, ob. Lambow. Łamki, wś, pow. odolanowski, 40 dm. , 304 mk. , 87 ew. , 217 katol. , 88 analf. Poczta, tel. , st. kol. żel. w Ostrowie o 5 kil. Łamoczyno, wś pryw. , pow. dzisieński, Łajsk Łajsk Łajszew Łajwiszki Łajżany Łajżew Łakagiry Łakinos Łakinowce Łakińskie Łakiszki Łaknarz Łakno Łakoma Łakome Łakomowo Łakoszyna Łakotkowo Łałujcie Łamacz Łamana Skała Łamana wulka Łamaniec Łambow Łamki Łamoczyno