majką, pow. święciański, 3 okr. adm. , o 30 w. od Swięcian, 29 dm. , 243 mk. , z tego 240 kat. , 3 żydów. 5. L. , folw. , pow. wilejski, 3 okr. adm. , o 49 w. od Wilejki, 3 dm, , 23 mk. prawosł. 1866 Lachowicze. wś, pow. kobryński. Była tu kaplica b. parafii katol. Braszewicze. Lachowicze 1. mko i dobra w dawnem województwie nowogródzkiem, teraz w gub. mińskiej, w pow. słuckim, o 84 w. od Słacka, nad rzeką, nie Daradem jak inni podają, lecz nad Wiedźmą, z zarządem gminy lachowickiej, składającej się z 14 starostw wiejskich, 35 wiosek, 3217 włościan płci męskiej; okr. policyjny 2 kiecki; mko drewniane ma dm. przeszło 350, zasiedlone przeważnie przez żydów i nieco tatarów, od czasu Witolda tu żyjących; posiada do 2000 mk. obojga płci, cerkiew, szkołę żydowską i meczet tatarski. O założeniu tego miejsca niema żadnych śladów. Starożytna ta osada stanowiła własność korony do wieku XVI i będąc kiedyś silną warownią, po kilkakroć zapisana jest w dziejach kraju. W wieku XVII widzimy L. we władaniu możnej rodziny Chodkiewiczów, którzy mieli tu zamek, upamiętniony przebywaniem nieśmiertelnego hetmana Karola Chodkiewicza. Z kolei L. przechodzą do Sapiehów, a w 1775 r. zagarnął je wszechwładny, chciwy biskup wileński Ignacy Massalski; lecz sejm tegoż roku chcąc, aby silna forteca lachówicka pozostała w zawiadywaniu państwa, postanowił zamienić królewszczyznę lachowicką na starostwa połągowskie, mejszagolskie i szyrwinckie z przyległościami, które to dobra na Żmudzi oddano za L. Massalskiemu ob. Vol. Leg. , t. VIII, f. 657. W r. 1660 Chowański przez pół roku dobywał twierdzy lachowickiej, gdzie się zamknęła z całym majątkiem okoliczna szlachta. Michał Judycki, wojski rzeczycki, długo broniąc tej warowni, okrył się nieśmiertelną sławą i doczekał się chwili, w której sławny wódz Stefan Czarniecki, idąc mu na odsiecz, wraz z hetm. Pawłem Sapiehą zniósł całą armią Chowańskiego pod Połonką, L. oswobodził i obóz kosztowny nieprzyjaciela zabrał opis bitwy w Pamiętnikach Paska, str. 90. Sejm z r. 1661, biorąc pod uwagę straty mieszkańców lachowickich i czterokrotną pożogę miasta, uwolnił je na lat 9 od wszelkich podatków i powinności rządowych, a hetm. w. ks. litew. Pawłowi Sapieźe, ówczesnemu dzierżawcy L. , dozwolił chować w twierdzy 200 piechoty na żołdzie państwa ob. Vol. Leg. , IV, fol. 820 821. Nadto król Jan Kazimierz i sejm, chcąc wynagrodzić odwagę Michała Judyckiego, folwarki jego w pobliżu L. leżąjce Hołdowicze i Denisowszczyznę na lat 30 od wszelkich podatków uwolnił i polecił wypłacić Judyckiemu 21400 zł. bonifikaty za poniesione uszczerbki w czasie wojny ob. Vol. Leg. , IV, fol. 809 810. Ponieważ pow. mozyrski podlegał okupacyi rossyjskiej, konstytucya więc 1661 r. postanowiła, aby sejmiki mozyrskic do czasu spokojnego odbywały się w L. ob. Vol. Leg. , IV, fol. 828. W dobie północnej wojny, w r. 1706, pozycye około L, zajmowali Rossyanie. Tu wysłał Karol XII swych jener. Trautfettera i Krejca, którzy obiegłszy L. , po kilku miesiącach wzięli twierdzę szturmem 9 maja, a miasto w perzynę obrócili ob. Pamiętniki Zawiszy, str. 241. W r. 1709 po dwakroć zdobywali Rossyanie w L. sprzymierzeńca króla Stanisława Leszczyńskiego Mazepę, który się tu zamknął z mężnymi swymi Kozakami. Kościół farny fundował Karol Chodkiewicz, lecz spalony w wojnach, podźwignął na nowo z muru Michał Massalski het. w. ks. litew. W tym właśnie kościele dziś cerkiew prawosławna, w sklepach spoczywają w zapomnieniu zwłoki nieśmiertelnego w narodzie Tadeusza Rejtana. W r. 1793 hrabstwo laahowickie dostał Szymon Kossakowski ob. u Kołłątaja O ust. i upadku konstyt. Pols. 3 maja, cz. II, str. 252. Dobra te lenne do dziś dnia są w ręku rodziny Kossakowskich; od 1881 wyłącznie należą do. hr. Stanisława Kossakowskiego; składają się z mczka L. , folw. Mysłoboże, Kamionka, Hulicze, Żerebkowicze, Stare Lachowicze, Zubielewicze, Swiskowszczyzna, Ożewicze, Hołdowicze, Litewka i Trockie; mają one obszaru 7663 mr. w glebie wybornej; miejacowośó bezleśna, w okolicach są płaszczyzny niezmierne z tego więc powoda często odbywają się tu wielkie manewra kawaleryi, zwykle konsystującej w stronach słuckich i nowogródzkich. Kahał lachowicki płacił niegdyś hiborny 600 zł. ob. Vol. Leg. . VI, fol. 354. Była tu parafia katol. dek. słuckiego, z kaplicą w Peretrestach. 2. L. , trzy w pobliżu siebie leżące wsi nad Niemnem w pow. nowogródzikim, w okr. polic. niehniewickim, razom osad 30, grunta i łąki dobre, lud zajmuje się rolnictwem i liisactwem. 3. L. , wś i folw. w pow. pińakim, w okr. polic, labieszewskim, w obr. gm. dubojskiej, ku granicy pow. Słonimskiego, przy gościńcu wiodącym z Wólki Dostojowskiej do Janowa; wś ma cerkiew, osad 23; folw. , dziedzictwo Ordow, ma obszaru 2133 mr. w glebie lekkiej. Niegrodowe sstwo lachowickie, w wojew. brzeskoiitewskiem, pow. pińskim, podług spisów podskarbińskich z roku 1569 dobra L. z przyległościami należało do dóbr stołowych królewskich. W r. 1776 posiadał je Onufry Bęklewski, opłacając z niego kwarty złp. 400 a hyberny złp. 120. Z powodu nader wielkiego zniszczenia tego sstwa w latach 1661 i 1678 r. przez wojska nieprzyjacielskie, stany rzpltej na sejmach z tychże

Lachowicze

Lachowicze