Ładyczyn, wś w pow. tarnopolskim, 20 kil. I na płd. od Tarnopola, 4 kil. na płd. zach. od sądu powiat. i urzędu poczt. w Mikulińcach. Na płn. leży Ludwikówka, na płn. zach. Nastasów, na płn. wsch. Konopkówka, na wsch. Krzywki, na płd. Nałuże, Warwaryńce i Za zdrość wszystkie 3 w pow. trembowelskim, na zach. Bohatkowce w pow. podhajeckim. Wody uchodzą do Seretu za pośrednictwem jego dopływu Wodawy. Wchodzi ona tutaj od płn. zach. z Nastasowa, płynie zrazu na płd. wsch. wzdłuż granicy Konopkówki, na stępnie skręca na zach. , na płd. i znowu na płd. wsch. , w którym to kierunku płynie już aż do Warwaryniec. Od praw. brz. zasila ją pot. Świniucha, płynący od zach. na wsch. , zrazu wzdłuż granicy od Ludwikówki, a potem przez płn. część obszaru, gdzie wpada do Wodawy. Zabudowania wiejskie leżą we wsch. stronic obszaru w dolinie Wodawy. Część wsi zwie się Wolicą Ładyczyńką. Najwyższe wzniesienie w tej stronie czyni 343 m. W zach. stronie obszaru wznosi się wzgórze Ładyczyn do 341 m. Własn. więk. ma roli ornej 1328, łąk i ogr. 430, pastw. 32, lasu 70; własn. mniej, roli ornej 2728, łąk i ogr. 262, pastw. 67 mr. W r. 1880 było 1452 mk. w gminie, 58 na obsz. dwor. blisko 300 obrz. rzym. katol. , reszta gr. katol. Par. rzym. katol. w Mikulińcach; gr. katol. w miejscu, dek. trembowelski, archidyec. lwow. , ma filie w Krzywkach, Konopkówce i Ludwikówce. We wsi jest cerkiew, szk. etat. 2klas. i kasa pożyczk. gm. z kapit. 152 zł. Lu. Dz. Ładyga, mały zaścianek w pow. ihumeńskim, w okr. polic. uździeńskim, w obrębie gm. dudzickiej, u źródeł rzeki Osoki, dopływu praw. Ptyczy położony, ma osad 3, należy do dcminium Samuelów. AL Jelski Ładyhy wś nad bezimiennym dopływem Słuczy, pow. starokonstantynowoki, par. Ostropol, ma kaplicę katolicką i cerkiew murowaną. R. 1867 miała 80 dm. X M. O. Ładykszty, małe jez. w pow. nowoaleksandrowskim gub, kowieńskiej, przez które przepływa rzeka Święta, wypłynąwszy z jeziora Szwinta. Ładypol, ob. Władypol. Ładyżenka, ob. Ładyżynka, Ładyżycze, wś, pow. radomyski, na nizinach nad rz. Brahinką, o 7 w. od Dniepru i tyleż od Prypeci, 445 mk. Do końca zeszłego wieku część dóbr czarnobyskich, dziś kilku właścicieli, razem 5556 dzies. ziemi. Cerkiew pod wezw. Narodz. M. B. z r. 1742. Zalicza się do niej także wś Teremce. Ładyżyn, wś, pow. sejneński, gm. Krasnowo, par. Łozdzieje; odl. 21 w. od Sejn, ma 2 dm. , 7 mk. Ładyżyn, miasto, pow. hajsyński, przy ujściu Sielnicy Tulczynki do Bohu, 220 w. odległe od m. Kamieńca, 18 od Hąjsyna, 45 od Wapniarki, mieszk. do 4000, przeważnie żydów; dm. 535, 2 cerkwie, kościół parafialny Wniebowzięcia N. P. , wymurowany przez Sobańskich w 1823 r. , konsekr. w 1850 r. przez biskupa Łubieńskiego, na miejscu kaplicy drewnianej, wybudowanej w 1797 r. przez Seweryna Potockiego; do parafii tej należy 23 wsi, w ogóle parafian zaledwie 774. Parafia ta miała kaplicę w Wasilówce. Żydowska. synagoga i dom modlitwy, garbarnia, gorzelnia, 7 fabryk sukna z roczną produkcyą do 15000 rs. , młynów 7, jarmarków 26, targów 52, sklepów 25, rzemieśl. 40. Jest tu urząd gminny, do którego należą m. Ładyźyn, Hubnik, Skibickie. Czetwertynówka, Mytkowo, Ładyźyńskie futory, Ulanica, Łukaszówka, Białousowka, Pałanka i Mańkówka, , razem mieszk. męż. 8330, kob. 8609, osad 2755, ziemi włośc. 19951 dz. , w tej ilości ornej 14937 dz. , na jednego więc mieszk. wypada 1. 47 dz. Prywatnej ziemi w obrębie gminy 5096, w tej ilości ornej 1177 dz. Ziemia czarna urodzajna, nad Bohem tylko piaszczysta, grunta równe. Mnóstwo mogił otacza miasto. Ł. sięga bardzo odległej przeszłości. Marczyński Statys. Podola utrzymuje, że był on kolonią rzymską i miejscem zesłania znakomitych Rzymian. W kaźdym razie już w XIII w. kronikarze o nim wspominają. Miał on już wtedy silne fortyfikacye i należał do księstwa halickiego. W 1240 r. obiegli go Tatarzy, dobyć go jednak nie mogli, dopiero namowami i obietnicami mieszkańców do poddania się skłonili; wszyscy jednak w pień zostali wycięci. W XIV w. Ł. należał do kniaziów Korotkich, możnej podolskiej rodziny. Daniło Korotki był posiadaczem rozległych dóbr nad Bohem, Sobem i Sielnicą w około na kilkanaście mil z kluczowym miastem Ładyźynem; dobra te nazywały się Korotkowskiemi. Zdaje, się jednak, że przed Korotkiemi władali niemi Ładyżyńscy, gdyż około 1595r. nazwisko to RulikowskiBracławszczy zna, w dziale Korotkich wspomniano, że wsie w tej okolicy Besedki i Hnyła ruda nabyte zostały od Ładyżyńskich Przytaczamy tu miejscowości do dóbr Korotkowskich należące; niektórych dziś i śladu niema, inne musiały pozmieniać nazwiska m. Ładyzyn, Tryizby, Stremiatyńce, Katarzyn, Nakiszyńce, Kijowiec, Biesiadki, GniłaRuda, Zbynowa, Dworze, Draohuszów, Minków, Supiatów, Dołżek, Lipki, Płoska, Woronia łuka, Semenkowa, Karadzyn. Stawmy, Michałówka, Wasilówka, Biełaszki, Jamne, Michałkowce, Sokulec i inne Na początku XVI w. ginie ród Korotkich; połowa fortuny przechodzi po kądzieli na 2 córki Bohusza Korotkiego na Dachnę żonę Juchna Krasnosielskiego i Maruszę żonę Romana Żytyń Ładyczyn Ładyczyn Ładyga Ładyhy Ładykszty Ładypol Ładyżenka Ładyżycze Ładyżyn