nazywała się dawniej odnoga Wisły, na lew. jej brzegu znajdująca się, opodal miasta Tczewa, w pow. starogródzkim. Podług dokum. z r. 1364 stanowiła granicę posiadłości tegoż miasta i była własnością krzyżaków. Wyjmuje się dla zrozumienia lepszego odnośny ustęp dokum. Od granic wsi Czatkowy do strugi Spęgawy, do Wigły, w górę idąc brzegiem do Łachy młyńskiej, przez Łachę do Kamienia po drugiej stronie leżącego, do Kamienia nad Wisłą i t. d. Ob. Varia acta, ręk. w arch. w Peplinie, str. 30. 3. Ł. , dawniej zwana Słońca, ciągnie się po lewym brzegu Wisły, w pow. starogrodzkim, tuż przy granicy kwidzyńskiego pow. , między Starem Międzyłężem a Małym Garcem; do niej wpływa struga Bystrzyca. Wspomniona łacha Słańca jak i Bystrzyca należały zdawna do opactwa cyster. w Peplinie; klasztor zobowiązany był tylko dostarczać pewne porcye ryb assfisch do dworu w Międzyłężu. R. 1621 zanoszą skargę oo. cystersi, jako Stan. Niemojewski, kaszt. chełmiński, tenuta międzyłęski, rybitwę sobie przywłaszczał w Łasze i strudze Bystrzycy. Ob. Akta graniczne opact. pepl. w arch. w Peplinie. 4. Ł. , z dodatkiem Stara Dobrzyca, ciągnęła się kiedyś nad Wisłą, przy dawniejszym Wyszogrodzie, teraz Fordonie, w pow. bydgoskim, u stóp dawniejszego kościoła wygzogrodzkiego z Wisły w wyż idąc aż do jeziora Lyestnica. Należała zdawna do prob. w Wyszogrodzie, wspominana w dok. z XIII w. Ob. Varia acta, ręk. w arch. w Peplinie, str. 4. 5. Ł. , dok. Lake, odnoga Wisły, pow. grudziąski, śród nizin praw. jej brzegu, opodal wsi Wołczyce. R. 1400 Bohemund Brendel, komtur grudziąski, zapisał ją wraz z prawem rybitwy i ostrowem Werder, który tworzyła, na użytek tej wiosce. Ob. Frolich, Gesch, des Kreises Graudenz, str. 348. 6. Ł. , z dodatkiem Kokosza, nazywała się dawniej odnoga Wisły pomiędzy W. Jaźwiskami a Gniewem w pow. kwidzyńskim. Ob. Seb. Klonowicz. Flis, str. 90. Por. Krupka, Chełm, I, 559; Gdańsk, II, 530. Łachany, wś i folw. , pow pułtuski, gm. Gołębie, par. Nasielsk. W 1827 r. 13 dm, , 88 mk. Folw. Ł. od Nasielska w. 6, rozległy mr. 224, grunta orne i ogr, mr. 191, łąk mr. 12, lasu mr. 31, nieuż. i place mr. 9, bud. mur. 1, z drzewa 7. Łachmanka, karczma, pow. wileński, 1 okr. adm. , o 11 w. od Wilna, 1 dm. , 8 mk. katol. 1866. . Łachów, wieś, pow. włoszczowski, gm. Włoszczowa, par. Czamca ob. . Powierzchnia ziemi płaska, okolica piaszczysta, chociaż znajduje się i lekki czamoziem. Lasów brak, pastwiska rozległe, od strony południowej płynie strumyk w odległości jednej wiorsty, ale bez nazwy. Ludności ma wraz z Piłą Lachowską 334 dusz, dm. 48, dzieli się na dwie części. Jedna część nazwana Łachów I obejmuje 3 5 całości, a druga nazywa się Łachów II, obejmuje 2 5 Posiadłość w XVI w. Łachowskich, w XVII zaś Stefan Czarniecki kupił za 14000 złp. 3 5, czyli Łachów II od Zacharyasża Łachowskiego; wś ta podziela dotąd losy Czarncy; Łachów I zaś przechodził z kolei w ręce Cieszkowskich, Gosławskich, Raczyńskich, Borowieckich. W spisie z 1827 r. wymieniono Ł. modliszewskiego 10 dm. i 117 mk. i Ł. radzyńskiego 14 dm. , 127 mk. Łachowce, wś, pow. tomaszowski, gm. Telatyn, par. Rzeplin. Granice na północ Telatyn, na wschód Radków, na południe Rzeplin, na zachód Posadów. Rozległość ogólna 730 mr. , z tego włościańskich 249 mr. , dworskich 481. Ludność ogólna 219 dusz, osad 27. W 1827 r. 27 dm. , 169 mk. Gospodaratwo dwor. gruntu ornego 317 mr. w płodozmianie 10polowym, łąk 110 mr. Bydła rogatego 65 sztuk, owiec 426, koni 29. Ł. , dawniej własność Górskich, w drodze działu familijnego przeszły na własność dra Feliksa Głogowskiego przed 23 laty. Zasługuje tu na uwagę, kultura łąkowa, z wzorowo przeprowadzonem osuszeniem bezdennych i nieurodzajnych bagien. Łachówka, wś w pow. mozyrskim, w gm. łachwiańskiej, o milę na południe od Łachwy, ma osad 30, miejscowość całkiem odludna, za warta między wodami rzek Śmierci, Prypeci i Łani; lud trudni się rybołówstwem i flisactwem; okr. polic. 4 leniński. Al. Jel Łachowo 1. niem. Brahrode, gm. i wś, pow. bydgoski, 5 miejsc pustkowia a Hamerhuta, b NowyŚwiat Neuwelt, c Sokoło, d Łachowo, e Młyn hamerski Ham mermühle; 9 dm. , 77 mk. , 27 ew. , 50 katol. , 19 analf. Poczta w Mąkowarsku; st. kol. żel. w Nakle o 25 kil. 2. Ł. Stare, wś, pow. szu biński Łaski, Lib. ben. I, 132; 2 dm. , 22 mk. , 11 ew. , 11 katol. , 7 analf. Poczta w Szubinie o 4 kil. 3. Ł. Polskie, dom. tamże, 3123 mr. rozl. , 5 dm. , 187 mk. , 49 ew. , 138 katol. , 59 analf. Poczta w Szubinie o 3 kil. , st. kol. w Bydgoszczy o 20 kil. M. St. Łachozwa, ob. Szczara i Łohozwa, Łachwa, pow. brzeziński, gm. Biała, par. Gieczno. Nazwa podana w spisie Zinberga, ale nie znajdująca się ani w spisie z 1827 r. , ani w urzędowym spisie miejsc. gub. piotrk. z 1882 r. Łachwa, starożytne mczko 1 wielkie dobra poleskie, niegdyś w województwie brzeskoli tewskiem, w pow. pińskim, teraz w pow. mozyrskim, nad rzeką Śmierć, z rusińska Smert, dawniej Łachwą zwaną; w okr. polic. 4 lenińskim. Czas założenia tej osady wcale niezna

Łachany

Łachany

Łachmanka

Łachów

Łachowce

Łachówka

Łachowo

Łachozwa

Łachwa