1354, Osoczniki mr. 513, kol. Klonowa mr. 23; jeziora Głębokie, Mikłaszewo; wś Irycze, msto Lipsk, wsie Kruszki, Kadysz, Mikaszówka, Swiack ostatnich ośmiu attynencyj rozległość niewiadoma. Gmina Ł. ma 3672 mk. , rozległości 17, 746 mr. , sąd gm. ok. III i st. p. os. Sopoćkinie o 21 w. ; gorzelnie 2, kopalnie kredy, tartak, szkoły 2. W skład gm. wchodzą Adamowicze Małe, Adamowicze Wielkie, Baranowicze, Bohatery Polne, Dmitrówka, Gołowicze, Karolin wś i folw. , Koniuchy, Łabno, Łosośna, Mićkiewicze, Naumowice, Nowiki, Nowicki Borek, Nowosiołki, Podłabienie, Pyszki, Puszkary, Sołowieje, SwiecinówkoMyza, Tarusicze, Tarusicze robocze, Trycze i Wiktoryszki. Łabno, wś nad rz. t. n. , pow. kolneński, , gm. Czerwone, par. Kolno; leży na wzgórzach piaszczystych pod samem Kolnem i stanowi prawie jego przedmieście. W części wsi zwanej Łabnieńskie Tyszki jast szkoła początkowa 1klas. ogólna. Łabonary, mko, pow. święciański, w 2 okr. polic, o 84 w. od Wilna, o 35 w. od Święcian, nad rz. Dumblą i jez. Gajgolis, 172 mk. , własność po części skarbu a po części p. Chryścinicza; niegdyś biskupów wileńskich od r. 1387 z nadania Jagiełly. Ma paraf. kościół katol. Narodz. N. M. P. , z drzewa 1820 r. przez parafian wzniesiony, a 1768 przez bisk. wil. Ign. Massalskiego założony. Par. katol. dek. święciańskiego dusz 2950. Miała kaplicę w Styrniach. R. 1866 mko Ł. miało 35 dm. , 236 mk. , t. j. 228 katol. , 8 izr. , a folw. 1 dm. , 8 mk. kat. Niedaleko wsi ciągnie się rządowe leśnictwo łabonarskie, mające 10524 dzies. , rozdzielone na 2 części. W płd. części są jez. liczne, z których wypływa rz. Żejmiana. Gmina wiejska Ł. ma ludności 2277, wsi 101, chat 320, okręgów wiejskich 6 Ł. I, Ł. II, Syłguciszki, Styrnie, Antodury, Kołtyniany. Łaboszyszki, wś, pow. wyłkowyski, odl. 15 w. od Wyłkowyszek, ma 4 dm. , 33 mk. Łabotmedzie, wś, pow. rossieński, parafia szwekszniańska. Łabowa, wś w okolicy górskiej pow. sądeckiego, zabudowana w dolinie 473 m. npm. , nad rz. Kamienicą, uchodzącą z praw. brz. pod. Nowym Sączem do Dunajca. W połowie wsi uchodzi do Kamienicy pot. Łabowiec a przez wś prowadzi goścmiec z Nowego Sącza przez Tylicz na Węgry. Od płn. zasłania Łabowę góra Tokarnia 828 m. bezwzględnej wysokości, porosła na stokach szpilkowemi lasami. Jest tutaj parafia gr. kat. , szkoła ludowa lklasowa i urząd pocztowy. Wyznawcy kościoła rzym. katolickiego są zaliczeni do odległego o 10 kil kościoła w Nawojowy. Ł. należy do sądu powiat. i notaryatu w Krynicy. Podług spisu ludności z r. 1880 V. Ortsverzeichnisis, Wien, 1882 ma Łabowa 995, a obszary dworskie w Łabowy i Łabowcu razem 56 mk. Szematyzmy duch. dyec. tarn. i gr. katol, przemy skiej wykazują w tej wsi 793 gr. katol, i 79 rzym. katol, resztę wypełniają izraelici. Cer kiew paraf. gr. katol, nieznanej erekcyi jest murowaną i należy do dyec. przemyskiej dek. muszyńskiego. Do par. są dołączone Uhryn wyżny i niźny, Łabowiec i Kotów. Cała ludność par. liczy według szematyzmu z r. 1881 gr. kat. 1868 i 250 izrael. Więk. pos. Ed. hr. Stadnickiego wynosi obszaru 332 m. 148 roli, 25 łąk i 59 pastw. ; mniej. pos. 940 roli, 115 łąk, 402 past. i 573 mr. lasu. Ł. graniczy na wsch. z Kotowem, na zach. z Maciej ową a na płd. z Łabowcem. Podług Siarczyńskiego rkp. Bibl. Ossol. 1. 1835, str. 242 nazwa Łabowy pochodzi od szlachty ruskiej, która się tutaj przed Tatarami schroniła a nosiła nazwisko Łabów. Ten sam autor zapewnia, że są tutaj wody kwaśne żelaziste. W r. 1872 otrzymała Ł. koncesyą na 9 jarmarków. Mac. Łabowieka Buda, folw. , pow. bobrlijski, 4 włóki rozl. , od r. 1874 własność Łabowicza. Łabowiec, wś w okolicy górskiej i lesistej pow. sądeckiego, nad pot. t. n. , uchodzącym pod Łabową z lew. brzegu do Kamienicy, pobocznej Dunajca, należy do par. gr. katol. w Łabowy, a urzędu poczt. i sądu powiat. do odległego o 22. 7 kil. Nowego Sącza. Wieś leży w wąskiej dolinie górskiego potoku, ścieśnionej od zach. wyżyną 736 npm. wzniesioną, dzielącą dopływy potoku Felczyna od Ł. a od wsch. drugą taką wyżyną, rozdzielającą wody Łabowca od wód potoku Uhrynia. Więk. pos. Ed, hr, Stadnickiego ma 34 roli i 704 mr. lasu; mn. pos. 528 roli, 72 łąk i ogr. , 259 pastw. i 102 mr. lasu. Gleba zimna, owsiana, pastwiska zaś są właściwie nieużytkami na stromych stokach i uboczach górskich. Łasy szpilkowe. Ku płd. rozciągają sie obszerne lasy na górach dochodzących 1036 m. bezwzględnej wysokości, od zach. graniczy Ł. z Roztoką Małą, od wsch. z Uhrynem, a od płn. z Łabową. Mac. Łabowiec al. Łabowicki potok, pot. górski, wypływa ze źródeł leśnych w połudn. części obszaru wsi Łabowca, w powiecie sądeckim, z działu wodnegp między Popradem i Kamie nicą; płynie na płn. z początku lasami, nastę pnie przez wś Łabowiec, w końcu przepływa łączki gminy Łabowej i w tejże gm, uchodzi z lew. brzegu do Kamienicy, dopływu Dunaj ca. Długość biegu 7 kil. Br. G. Łabówka. Nazwa potoku podana na Kummersberga mapie Galicyi, który na SpezialKarte der österr. ungar. Mon. zwie się Lubówką ob. . ŁabskoPiaskowcowe góry, niem. ElbSandaiein Gebirge, łączą się z górami Łużyckiemi w Saksonii i obejmują tak zwaną Szwajcaryą Saską. Łabno Łabonary Łaboszyszki Łabotmedzie Łabowa Łabowieka Łabowiec Łabówka Łabsko