mulec a dalej rozległemi, łąkami i bagniskami torfiastemi po za Żydatycze do Jaryczowa i wychodzi z jaryczowskiego stawu pod nazwą Jaryczówki ob. Jaryczów, Jaryczowski kanał. Drugi nastaje w pow. gródeckim w Rokitnie i wchodzi pod nazwą Niedzielczyna przez Zawadów i Zaszków w podłużną dolinę, ciągnącą się po pod Stroniatyn do Obydny, Trzeci, Jaza, płynie od Zarudziec i Kościejowa przez Kulików i Remenów. Brudne i namuliste wody tych potoków wpadają do Pełtwi po za granicami powiatu. Doliny tych potoków przedzielają równoległe, piaszczyste garby. W pierwszym z nich między doliną Pełtwi a Jaryczówki wznoszą się od zach. ku wsch. Pohorylec 388 m. . Łysa góra 385, Czarna góra 354, Michałowszczyzna 361, Chowaniec 350, Meridian mire 335, Pod zapustem 283, Za rudką 286; w drugiem, najwęższem paśmie między Jaryczówką a Niedzielczyna Bobelnia 362, średnia góra 354, Grzędna góra 277 i Klin 270; na płn. od Niedzielczyny wznoszą się w płn. zach. narożniku powiatu Wysoka góra 382, Łyczna 370 a na wsch. od nich Łyczyna 276. Dno tych dolin, nie mających znacznego odpływu, nie nadaje się do uprawy, a grząskość gruntu utrudnia wielce komunikacyą, szczególnie w czasie wiosennej lub jesiennej rozcieczy. Wzdłuż pierwszej z nich przekopano kanał, który, uprowadzając zbyteczną wodę, ułatwił zamianę nieużytków na łąki i sianoźęcia. III. Część zachodnia powiatu, najmniejsza, jest wyższą, niemającą należytego spadu ani dobrego odpływu i w następstwie miejscami także moczarzysta. Znamiona te posiada już okolica głównego dworca kolejowego we L. Wody tej części zbierają się w nieznacznym potoku Zimnawoda, który od Skniłowa przez Zimnowodę i Rudno dąży na płn. zach. Zabrawszy pot. Białohorski i strugi, spływające z moczarów od Rzęsny Polskiej i Ruskiej, łączy się on z innym, podobnym potokiem, przychodzącym od płn. , z którym razem w powiecie gródeckim wpada do Wereszycy. W tej części powiatu wznoszą się najwyżej Skniłów 335 i Rzęsna 325 m. . IV część powiatu, płd. , ma te same znamiona co do układu wód i dolin, które znamionują w ogóle wyżynę podolską. Wody spływają tu dolinami równoległemi, otwartemi na płd. , do Dniestru, różniącemi się atoli charakterem nieco od jarów podolskich, o stromych wysokich brzegach. W powiecie lwow. należą bezpośrednio do dorzecza Dniestru 2 główne potoki. Jeden z nich Szczerek, powstaje w Basiówce, płynie na płd. aż do Winiawy, stąd na zach. do Siemianówki, potem na płd. zach. do Szczerca, a w końcu znowu na płd. i po za granicami powiatu wpada do Dniestru. Zasilają go od praw. brzegu Stawczajaka, płynąca ze Stawczan w pow. gródeckim, równolegle z Szczerkiem aż do Siemianówki, gdzie doń wpada także potok Niemiecki, a od lew. brz. pot. Sołonecki, Kower, Przyrwa i inne mniejsze. Drugi potok nastaje pode L. w Kozielnikach i Sichowie, a przyjąwszy nazwę od wsi Zubrzy płynie na płd. i wpada do Dniestru również po za granicą powiatu. Znaczniejsze dopływy zasilają go od lew. brz. , jak np. Kasparek, pot. Polański i in. Doliny Szczerka i Zubrzy nie mają tak romantycznych, skalistych, prostopadłych ścian pobocznych, jak jary rzek podolskich. Są one szersze, a zbocza ich, nieznacznie wzniesione, mają spad wolniejszy i łagodniejszy. Krótkość biegu nie pozwoliła im wgryźć się w wyżynę tak głęboko, jak rzekom podolskim, które tylko w górnym swym biegu są do nich podobne. Z płd. wsch. krawędzi tej części powiatu płyną wody także do Dniestru, ale nie wprost, tylko za pośrednictwem Boberki. Nastaje tu mianowicie potok Dawidówka ob. i Tołczówka. Znaczniejsze wyniosłości w tej części powiatu między Szczerkiem i Zubrzą Ludwikówka 364 m. na wschód od Porsznej, U poczty 383 w Derewaczu, Podsadoczka 366 w Podsadkach; na lewym brzegu Zubrzy Pasieki 354 w Pasiekach, Proborz 353 na południe od Dawidowa, Smereczyna 376 na wschód od Rakowca, góra Kobylica ob. 407 m. wys. Roli ornej jest w pow. bez Lwowa 111, 922 mr. , ogrodów 4531, łąk 34, 372, pastwisk 18, 371, stawów i moczarów 576, lasów 43125 i innych gruntów 5, 387. Pod względem gleby panuje wielka rozmaitość. Ciężkie gliniaste gleby zajmują największe obszary na płn. , gdzie występują na przemiany z rędzinami zwięzłemi i lekkiemi, przerywane gniazdami marglowatych glin oraz piasków gliniastych i czystych, to w gniazdach, to w całych smugach, szczególnie w kierunku wsch. po za Jaryczów ku Barszczewicom, pomiędzy któremi leżą na zagłębiach moczary i grunta torfowate. W płd. części przeważają rędziny lekkie, przerwane smugami gliniastej gleby ciężkiej, naprzemian z suchą i ubogą piaszczystą, który to ostatni rodzaj gleby zajmuje największe obszary, począwszy od L. aż po za Rzęsnę ku Brzuchowicom w jedne, a za Rudno ku Basiówce w drugą stronę. Z drzew zajmuje pierwsze miejsce grab, po nim drugie brzoza, trzecie osika, czwarte buk a obok niego dąb, mało mu jeszcze ustępujący, ostatnie sosna. Inne rodzaje drzew, jak np. świerk, modrzew, klon, jawor, brzost, lipa pojawiają się najczęściej sporadycznie w małych kępach, jako kultury sztuczne lub w przetknięciu innych drzewostanów w pojedyńczych osobnikach. Olsza czarna wyjstępuje przeważnie tylko w przymięszaniu do innych drzewostanów lub w luźnych ostępach mniejszych, wzdłuż strumyków i na

Lwów