ry przyjął imię 6 Arseniego. Po jego śmierci 1662 r. nastąpi brat jego Adam pod imien. 7 Atanazego, a po nim w r. 1668 wybrała jedna część szlachty i duchowieństwa Eustachego Swistelnickiego, który otrzymał zatwierdzenie królewskie i pod imien. 8 Jeremiasza sakrę od nieunic. metrop. kijowskiego, podczas gdy druga część szlachty i duchowieństwa wybrała Jana Szumlańskiego, który przyjął imię 9 Józefa, a udawszy się pod opiekę arcybisk. Tarnowskiego, otrzymał także zatwierdzenie króla w r. 1668. Szumlański siłą opanował swoją stolicę ale aż do śmierci Swistelnickiego 1676 odbywały się w dyecezyi ciągłe zajazdy i napady przeciwników. Do unii przystąpił ten biskup 1681 r. a uroczystą przysięgę na unią wykonał r. 1700 w Warszawie. Patryarcha carogrodzki mianował od siebie w r. 1681 Pankracego metropolitą halickim etc, ale Szumlański nie dopuścił go do zajęcia stolicy. W rok po śmierci Szumlańskiego 1708 został biskupem 10 Barlaam Szeptycki 1709 1715. Stolicę zastał on już niemal całą oczyszczoną z szyzmy, gdyż bractwo stauropigialne, ostatnia jej podpora, jeszcze 1708 przystąpiło do unii. Po nim nastąpił 11 Atanazy Szeptycki 1715 1746; od 1733 metrop. kijowski, pasterz wielkiej gorliwości; 12 Leon Ludwik Szeptycki 1749 1779; 13 Piotr Bielański 1780 1796; 14 Mikołaj Skorodyński 1798 1805, ostatni biskup, który z zatwierdzenia metrop. kijow. stolicę arcybiskupią objął. Po jego śmierci zarządzał dyecezyą tymczasowo biskup przemyski Antoni Angełłowicz, jedyny podówczas biskup unicki na Rusi galicyjskiej. Rząd austryacki, nie chcąc aby biskupi krajowi ulegali metropolicie zagranicznemu, ustanowił metropolią gr. katol. Szereg arcybisk. metropolitów rozpoczyna 1808 r. 1 Antoni Angełłowicz do 1814; 2 Michał Lewicki do 1858; Grzegórz bar. Jachimowicz 1860 1863; Spirydyon Litwinowicz 1863 1869; 5 Józef Sembratowicz od r. 1870; złożył on swą godność w r. 1882 i przeniósł się do Rzymu a po nim mianowano administratorem bisk. Sylwestra Sembratowicza. Obecnie liczy archidyec. 49 dekanatów, jako to lwowski miejski parafie ś. Jura; cerkwi wołoskiej, ś. Parascewii, śś. Piotra i Pawła, Hołosko Wielkie, Lesłenice, Skniłów, Winniki, Zboiska, Zniesienie; lwow. zamiejski parafie Czarnuszowice, Czyżyków, Dmytrowice, Gaje, Grzęda, Grzybowice Wielkie, Hermanów, Jaryczów, Jaśniska, Malechów, Mikłaszów, Pikołowice, Podbereżce, Podborce, Rokitno, Rudno, Sroki, Zapytów, Zarudce, Żaszków i Zuchorzyce; bobrecki, bohorodczański, bolechowski, brodzki, brzeźański, bukowiński, buczacki, buski, Chodorowski, Chołoniewski, czortkowski, grodecki, halicki, horodeński, husiatyński, kałuski, kołomyjski, kossowski, kudryniecki, nadwómiański, narajowski, oleski, perehiński, pistyński, podhajecki, rohatyński, rozdólski, skalski, skałacki, skolski, śniatyński, stanisławowski, stryjski, szczerzecki, taropolski, tłumacki, trembowelski, tyśmienicki, uniowski, uścieński, zaleszczycki, zrłoziecki, zbaraski, zborowski, złoczowski, żukowski i żurawieński. Dotacyą arcybiskupa stanowią dobra Perehińsko, Halicz, Załukiew, Kryłoś, Uniów z Kimirzem i dawna jurydyka lwowska, t. zw. Bałabańszczyna, przynoszące czystego dochodu przeszło 12, 000 zł. Bibliografia Chodykiewicz Dissert. hist. criticae de utroque archiep. Kijoviensi et Halicensi nec non de episcop. leopol. rit. gr. uniti, Leopoli 1770; Harasiewicz Annales ecclesiae ruth. , Leopoli 1862; tenże Historica notitia de hierarchia ruthena in Galicia relacya na 70 ark. napisana dla Stolicy Apostol. ; Hołowackij Lwow. ruskaja eparchia pered 100 lity w Zori hałyckoj, jako album za r. 1860; Malinowski Die Kirchenund Staatssatzungen bezüglich der griech. kathol. Ritus der Ruthenen in Galizien, 1864; N. Lwow. arcybisk. ruskie w Enc. Kościel. t. 12, str. 518; Petruszewicz Josyf Szumlanskij, perwyj Iwowskij uniatskij episkop, Hałyczanyn, knyha I, wypusk I, Lwow, 1862; Akta otnosiaszczijasia do zatwerżenia kapituły episkopskoho sobora wo Lwowi, tamże; Petruszewicz, , 0 naczatkach perwaho epyskopstwa w hałyckoruskom kniażestwi, Hałyckij istor. Sbomyk, t. I i II i Zoria hałyckaja z r. 1853; Schneider Arcyb. lwow. rus. , w Encykl. t. I; Wiadomość o metropolii lwow. i halickiej gr. katol. . Przyjaciel prawdy chrześć. 1838, zesz. I, str. 100; zesz. II, str. 105; ,, Hramota Zygmunta I potwerdzajucza oprediłenia episkopow i t. d. . Literatur. Sbornyk, 1870, str. 96; Atanazy Szeptycki, życiorys z ryciną, Lwowianin, 1837, str. 45; ,, Kś. Szumlański, biskup lwow. tamże, 1841, str. 268 Testament Szumlańskiego, Naukowyj Sbornyk, 1868, str. 87; Hramota Żeliborskoho dla św. Piatnyckoho bratstwa. Literat. Sbornyk, 1870, str. 93; Hramota Bałabana dla SwiatoFedorowskoho bratstwa wo Lwowi 1589, tamże, str. 89; dużo materyału podaje kś. Petrussewiez w Śwodnoj hałyckoruskoj litopysi od r. 1600 do 1700 w Literat. Sbornyku, Lwów, 1874. IV. Seniorat gmin ewangelickich wyznania augsburskiego i helweckiego dla środkowego okręgu galicyjskiego kościelnego. Bo tego senioratu należy 9 gmin wyzn. augsburs. Bandrów, Brigidau, Domfeld. Gelsendorf, Hartfeld, Jarosław, Józefów, Lwów i Reichau. Parafia ewangelickoaugsburska we Lwowie, założona 1775 roku, ma dusz 3800; w samym Lwowie 1420. Dyakonat w Uniowie, filiały Schoenthal, Weinbergen, Unterbergen, Theodorshof, Bronidawówka, Kazi

Lwów