Konstanty Lipski h. Łada od 1677; 21, Konst. Zieliński h. Ciołek od 1699; 22, Mikołaj Popławski h. Trzaska od 1711; 23, Jan Skarbek h. Abdank od 1712; 24, Mik. Ign. Wyżycki h. Gierałt Ośmioróg od 1736; 25, Mik. Dembowski h. Jelita od 1757; 26, Wład. Aleks. z Łubny Lubieński h. Pomian od 1757; 27, Wacław Hieronim z Bogusławic Sierakowski h. Ogończyk od 1759; 28, Ferd. Onufry z Kitek Kicki h. Gozdawa od 1780; 29, Kajetan Kicki h. Gozdawa od 1797; 30, Andrzej Alojzy hr. Skarbek Ankwicz h. Abdank od 1815; 31, Fran. Ksaw. Luschin, własnego herbu, od 1834; 32, Franciszek z Pauli Pistek, własn, h. , od 1835. Po jego śmierci uzyskała kapituła rok łaski, mimo że mianowano arcybisk. Wilhelma Wacławiczka, prałata praskiego, który jednak zrzekł się tej godności 1848 r. ; 33, Łukasz Baraniecki h. Sas od 1848; 34, Fran Ksawery Wierzchlejski h. Berszten II, mianowany 1858, instalował się 1860, 17 kwiet. 1884. Obecnie liczy archidyecezya lwow. 26 dekanatów, jako to lwowski miejski 9 parafij i 4 kapelanie; lwow. zamiejski parafie Biłka Szlachecka, Czyszki, Jaryczów, Malechów, Prusy, Sokolniki, Winniki i Zubrza; grodecki, szczerzecki, bełski, lubaczowski, żółkiewski, brodzki, buski, gliniański, złoczowski, brzeżański, kąkolnicki, świrski, doliński, stryjski, buczacki, stanisławowski, horodeński, kołomyjski, tarnopolski, trembowelski, czortkowski, jazłowiecki, czerniowiecki, i suczawski. Arcybiskupi posiadają jako dotacyą dobra 1 Klucz obroszyński z folw. Obroszyn, Bartatów, Stawczany, Powitrze, Strona, Żarzyce, Rzęsna pols. i rus. , Czarnuszowice, Gródek, Czaniów, Wielopole i Ferdynandówka. 2 Kl. dunajowski z folw. Dunajów, Rekszyn, Potoczany, Pleników, Połuchów, Podusów, Wiśniowczyk, Ciemierzyńce, Nowosiółki, Biała. 3 Klucz kąkolnicki z miejscowościami Kąkolniki i Słoboda, Jabłonów, Zagórze, Bybło i Chochoniów, Dytiatycze, Meducha i Siemikowce, Międzyhorce i Markowa. 4 Klucz kozłowski z Kozłowem i Bmuchowicami, Pokropiwną, Krasną, Taurowem, Płauczą Wielką i Małą, Cycorami i Horodyszczem ze Słobódką. Prócz tego liczy się do dotacyi procentod kapitału indemnizacyjnego w kwocie 292, 484 zł. Za czasów polskich arcybisk. lwow. podlegał prymasowi i musiał zjeżdzać na synody narodowe. Pod władzę jego metropolit. należały dyecezye przemyska, kamieniecka, chełmska, kijowska i bakońska na Multanach; dziś należy tylko przemyska, i tarnowska dyec. Bibliografia Bartoszewicz Arcyb. lwow. łac. w Enc. powsz. Warszawa 1860, t. I; Brocki Wiadom. o początk. i wzroście arcybisk. lwów. Pszczoła Polska, Lwów, 1820, III; Caro Ueber die Gründung des Erzbisth. Halicz w dziele Gesch. Polens, II, Słownik geograficzny. Tom V. Zeszyt 55. 1863; Dzieduszycki Żywot Wacława Sierakowskiego, Lwów, 1872; Friese La metropolitalne de Leopol, Varsovie, 1758; Gams Senes episcop. eccl. cathol. etc. Ratisbonae, 1873; Gromnicki, , Lwow. arcybiskup. łaciń. w Enc. kościel. t. 12; Naramowski Facies rerum Sarmaticarum, Vilnae, 1726 Katalog biskupów z biograf. ; Reifenkugel Die Griindung des rom. kath. Bisth. in den Territorien Halicz und Wladimir, 1874, Wien; Rzepnicki Vitae praesulum Poloniae, Posnaniae 1861 1873, 3 t. o arcyb. lwow. t. I; Schneider Arcybiskup i metrop. obrządku łaciń, we L. w Enc. do krajoznawstwa Galicyi, t. I; Skrobiszewski Vitae archiep. halic. et leopoli. Leopoli, 1628; Spis chrono, arcybisk. lwow. Lwowianin, 1841, str. 157; Stadnicki, , 0 biskupach rzym. katol. we L. w dziele Synowie Gedymina t. II, Lwów 1853 i O początkach arcybisk. i biskupstw katol. na Rusi halic. i wołyń. Lwów, 1882; ,, Vergleich der Lemb. Erzdioec. des lat. und griech. rit. Mnemosyne, Lemberg, 1834, 32, 33, 86, 87; Zacharyasiewicz Początki katedr. kościoła we L. w Czasop. Ossol. , Lwów, 1829; tenże Hist. metrop. kapit. lwow. w Przyj. chrześc. prawdy, 1838 i 1839; tenże Vitae episcop. praemisl. rit. lat. Viennae, 1833; Życie bł. Jakóba Ruchem z Vładomy, Lwów, 1798. Rękopisy Pirawski Liber benefic. archid. leop. , 1615 conscriptus; tenże Relatio statui almae archid. leopol. z r. 1617 w Bibl. Ossol. ; bliższą wiadom. o nim podał Batowski w Bibl. Ossol. z r. 1844, t. 11, str. 322 i t. 12 str. 382; Siarczyński Arcybisk. lwow. łaciń. w Bibl. Ossol. 1825. II. Konsystorz arcybiskupi ormiań. katol. Czas założenia biskupstwa obrz. orm. we L. nie da się z pewnością oznaczyć. Prawdopodobnie mieli Ormianie już z początkiem XIV w. swego arcybisk. we L. , z pewnością zaś za Kazimierza W. Lwowscy biskupi ormiańscy byli naprzemian nestoryanie i katolicy. Dopiero w r. 1626 Mikołaj Torosowicz po złożeniu wyznania wiary od papieża Urbana VIII mianowany został arcybisk. we L. Nie mając własnego seminaryum wyjednał on w Rzymie przysłanie do L. teatynów, poświęcających się już oddawna nawracaniu Ormian. około r. 1662 założyli oni we L. t. zw. Collegium pontificium, które było głównem ogniskiem wiary dla tutejszych Ormian. To Torosowiczu byli arcybiskup. 2, Hunanjan Wartan od 1686; sprowadził on w r. 1691 do L. grono pobożnych niewiast Ormian, pod regułą ś. Bazylego, zbudował im klasztor i urządził według reguły ś. Benedykta. Jedynete w L. orn. obrz. zakonnice istnieją dotąd; 3, Jan Tobiasz Augustynowicz od 1715; 4, Jakób Stefan Augustynowicz od 1751; 5, Jakób Waleryan Tumanowicz od 1783 Ormianie przyjęli w tymże

Lwów