W gronie osób otaczających wyobraził Stroiński także siebie samego w kontuszu, a syna swego i pomocnika Antoniego w stroju francuskim. Drugi wizerunek przedstawia klęczącego przed cudownym ołtarzem Jana Kazimierza, składającego w r. 1656 ślub wiekopomny. Pod tym ołtarzem stoi kolosalna postać tego króla z koroną na głowie, w zbroi w królewskim płasczu i z berłem w ręku, które skłania na dół. U stóp jego tarcza z napisem Sub tuum praesidium Trzeci obraz na przeciwległej ścianie przedstawia ofiarowanie Matce Boskiej chorągwi zdobytych na nieprzyjaciołach. Pod nim stoi kolosalny rycerz, jako wyobrażenie całego stanu rycerskiego, z tarczą noszącą napis Regina Regni Poloniae. Czwarty obraz na tej ścianie przypomina cudowne uzdrowienie Jana Sobieskiego w r. 1672. W latach 1771 i 1772 wymalował Stroiński kościelne nawy i nowo utworzone kaplice. Freski te odnoszą się do życia, cnót i uwielbienia Bogarodzicy i przedstawiają alegorye i podobieństwa z, , Godzinek o Niepokalanem poczęciu i lit. Loretańskiej wyjęte, ozdobione wizerunkami aniołów, patryarchów, ojców Kościoła i różnych świętych. Uderza wszędzie dokładność rysunku, żywość barw i trafność perspektywy. Z malowideł nie posiada katedra nic szczególniejszego. W zakrystyi jest kilkadziesiąt portretów miernego pędzla, lichtarze śpiżowe ulane z dział przez Sobieskiego na Turkach zdobytych, jako też zegar po tym królu. W skarbcu są wielkie srebrne krucyfiksy, berło złote ofiarowane przez Jana Sobieskiego jako wotum. Na zewnętrznych ścianach kościoła wiszą kule z czasów oblężenia L. przez Turków w r. 1672. Obok kościoła stoi przy ul. Halickiej kaplica Ogrójcowa czyli Boimów. Założył ją Jerzy Boim z żoną Jadwigą Niźniowską w r. 1609. Kaplica ta kwadratowa, w stylu odrodzenia, piękną miedzianą kopułą pokryta, odznacza się tak wewnątrz jak zewnątrz niepośledniemi kamiennemi rzeźbami. Rycinę tej kaplicy ob. w Zawadzkiego. Grody polskie, Lwów, 1866, str. 254; w Lwowianinie z r. 1840, str. 163; Strzesze z r. 1868, str. 152 i Tyg. ilustr. z r. 1868, str. 168. Bibliografia Dzieduszycki, , Kościół katedr. lwow. obrz. łaciń. , Lwów, 1872, z wizerunkiem katedry, jej planem i ryciną kaplicy Boimów; Zacharyasiewicz Początki koś. łac. we L. w Czasop. Ossol. 1829, IV, 78; Lwowianin 1835, str. 64 rycina i opis; Przyj. Ludu 1839 str. 242; Tyg. ilustr. 1864, str. 198 i 1867, str. 64; Strzecha 1868, str. 348 i 1872; ,, Kaplica Zbawiciela w Posłańcu apost. serca Jezus. , 1882, grudzień; Obrazy znajdujące się w zakrystyi i nad zakrystyą, w Lwowianinie, 1837, str. 68; Obraz Matki Boskiej w katedrze łac, w Przyjacielu dom. , 1873, str. 30; Wiadomość histor. o obrazie Matki Boskiej w wielkim ołtarzu, p. Kuna, siewieza, Lwów, 1876; Grobowiec Stan. Żółkiewskiego, Lwowianin, 1836, str. 11; Grobowiec Mich. Buczackiego, tamże, str. 116 i 117; Metryka ślubna koś. katedr. łac. od r. 1554 do 1591, rkp. w Bibl. Ossol. 826, 2. Klasztor i koś. dominikanów pod wez. Bożego Ciała. Dominikanie byli we L. prawdopodobnie już w r. 1270 i otrzymali od ks. Lwa, na wstawienie się jego żony Konstancyi, miejsce na klasztor, gdzie i dziś mieszkają. Pierwszy ich klasztor był drewniany i spłonął r. 1408. Na miejscu jego powstał nowy klasztor i kościół już murowany, szczodrobliwością pobożnych i fundacyą Mik. Benki wzniesiony, a ofiarnością Mik. Czecha ukończony. R. 1402 zapisuje Benko z Żabokruk wś swą Zarudce dominikanom lwow. A. gr. II, 44; a dominikanie przyjmują ten zapis i warunki, ib. 46; r. 1406 przyjmują dominikanie różne obowiązki względem M. Czecha, ib. 55; r. 1408 potwierdza Wład. Jagiełło dominikanom ich posiadłości we L. , ib. 60; r. 1442 zapisał Stan. Dawidowski dominikanom 3 kopy groszy rocznego dochodu z Dawidowa, ib. 113; r. 1474 nadał Ludwik, nuncyusz papieski, odpust kościołowi Bożego Ciała, ib. IV, 195. Kościół, kilkakrotnie odnawiany, odbudowano ostatecznie w r. 1749 do 1764 na wzór kościoła św. Piotra w Rzymie. Budową kierował Jan de Witte, późniejszy jenerał wojsk kor. i komendant Kamieńca Podolskiego. Koś. jest wielki i prawie najwspanialszy we L. Wewnątrz na kolumnach w okrąg ustawionych wspierają się galerye i krużganki przyozdobione 16 posągami ojców kościoła; nad niemi wznoszą się kolumny nieco niższe i podpierają miedzianą kopułę. Ma 6 kaplic mniejszych i jednę większą, p. Mik. Potockiego sstę kaniowskiego przybudowaną i dla tego zwaną imieniem Potockich. W kaplicy tej znajduje się cudami słynąca alabastrowa figura Matki Boskiej, jeden z najdawniejszych zabytków sztuki, czysto greckiego dłuta, artystycznie wykonana, według podania uniesiona z Kijowa przez ś. Jacka podczas napadu Tatarów ob. Przyj. dom. 1856, str. 222; Przegląd bibliogr. archeolog. 1881, str. 235. W wielkim ołtarzu jest Matka Boska z Jezusem na ręku, pędzla szkoły bizantyńskiej, o którym podanie twierdzi, że jest dziełem ś. Łukasza. Obraz ten koronowano w r. 1751 a 1851 obchodzono 100letnią rocznicę koronacyi ob. Pietruszewicz O cudotwornoj ikoni Preśw. Bohor. w kosteli. OO. Domin. wo L. i polskoj lehendi jeja, w Zori hałyckoj, 1851, 56 i 57; Stuletni obchód koronacyi P. Maryi w koś. Domin. w r. 1851, Dodatek do Gaz. Lwow. 1881, 117 i 121, i Przyj. dom. 1851, str. 187 i 200. Na uwagę zasługuje 6 pomników alabastrowych, przedstawiających rycerzy w zbrojach. Wydobyto

Lwów