wystawił nowy, murowany. Z pamiątek przesidości w kościele zasługuje tylko na wzmian kę dzwon, poświęcony r. 1724 przez Stanisława Hozyusza, biskupa poznańskiego. Obecnie L. jest własnością Teodora Mukułowskiego. 2. L. , folw. , pow. pleszewski, 2 dm. , 41 mk. ; należy do dom. i gm. Dębna. M. St. Lutynia, por. Jama. Lutynia 1. Niemiecka, niem. DeutschLeuten, wielka wieś w powiecie bogumińskim, ma kościół paraf. katol. z pięknym kamieniem ofiarnym w ołtarzu i zamek. Rozl. 3507 mr. , mk. 2350. Jest tu szkoła ludowa, zarząd dóbr, stadniny i lasów hr. Larischów. Fabryka drenów. Par. katol. L. dek. frysztackiego 3471 katol. , 6 prot. , 65 żyd. Ewangelicy należą do par. Orłowo. 2. L. Polska, niem. PolnischLeuten, tamże, ma 1285 mr. ziemi, 1050 mk. , i szkołę ludową. Lutynia, rz. , ob. Lutnia. Lutynia, rz. , lewy dopływ Warty, poczyna się w pow. krotoszyńskim, na południe od wsi Ligotty; płynąc ku północy, mija wś Koryta, przepływa przez część pow. pleszewskiego i i krotoszyńskiego, zrasza wsie Sośnicę i Luty nię; od folwarku Ruda należy już całkiem do pow. pleszewskiego; tamże pod wsią Węgrzynowem przyjmuje rzeczkę Potokę, płynie przez wsie Wilczą, Magnuszewice, Wolę Ksią żęcą, Wilkowyję; następnie pod wsią Kąty łączy się z nią uboczna Lubieska; pod młynem Stęgosz wchodzi do pow. wrzesińskiego i oble wa wieś Lisewo, pod wsią Rogaszycami jeszcze przyjmuje Lubiankę, a wreszcie pod Pogorzeli cami wpada do Warty; długość L. wynosi mniej więcej 7 mil. M. Si. Lutynica, Łotynica, prawy dopływ Dźwiny. Mała ta rzeczka stanowiła dawniej granicę między Polską a Rossyą. Lutynka, wś, pow. żydaczowski, o 23 kil. na płd. wsch. od Żydaczowa, 5 kil. na wsch. od sądu powiat. i urzędu poczt. w Żurawnie. Na zach. i płn. leży Mielnicz, na wsch. Manasterzec, na płd. Bujanów. Wody z całego ob szaru płyną do Dniestru za pośrednictwem Lutynki, przepływającej płn. zach. część wsi w kierunku płn. wsch. i tworzącej na małej przestrzeni granicę, tudzież Czarnego suchego potoku, płynącego wzdłuż granicy wsch. od płd. na płn. Zabudowania wiejskie leżą na praw. brzegu Lutynki. Włas. wiek. probo stwa łacińskiego w Żurawnie ma roli ornej 162, łąk i ogr. 32, pastw. 11 mr. ; włas. mniej. roli om. 307, łąk i ogr. 30, pastw. 32 mr. W r. 1880 było 236 mk. w gminie, 17 na obsz. dwor. 35 obrz. rzym. katol. , reszta gr. katol. Par. rzym. katol. w Żurawnie, gr. katol. w Mielniczu. We wsi jest cerkiew, fol wark i młyn. Lu. Dz. Lutynka, wś i gm. , pow. krotoszyński, 2 miejsc. a L. , wś; b Ruda, osada; 9 dm. , 73 mk. , 28 ew. , 45 katol. , 18 analf. Poczta i tel. najbliższe w Dobrzycy, st. kol. żel. w Koźmi nie lub w Pleszewie. M. St. Lutynka, rzeka, wypływa w połudn. stro nie obszaru wsi Korczówki, w pow. żydaczow skim, dwiema strugami, tuż na granicy tejże gminy z gm. Łyskowa, z pod lasu Polaną zwa nego, zabierając z niego kilka leśnych przytoków. Płynie z początku na południowy wschód północnym brzegiem tegoż lasu przez obszar Łyskowa, następnie na północny wschód przez łąki Czerteża, następnie przez łąki Tarnawki; poczem tworzy na przestrzeni kilkuset metrów granicę między Tarnawką i Dubrawką z jednej zach. , a Bujanowem i Mielniczem z drugiej wsch. strony. W końcu odgranicza obszar Mielnicza od Lutynki Manasterca i uchodzi do Dniestru z praw. brzegu. Z lew. brzegu ucho dzą doń Rakowiec, Podbereza, z praw. brzegu zaś Płoski, Kiernica i Czarny suchy p. Źró dła leżą na wys. 380 m. , ujście 236 m. npm. Długość biegu 19 kil. Br. G. Lutzicken niem. , wś, pow. gąbiński, st. p. Nemmersdorf. Lutzine niem. , ob. Lucyna. Luxethen niem. , wś, pow. pasłęcki, st. p. Schlobitten. Luxhaus niem. , leśnictwo, pow. welawski, st. p. Goldadler. Luxhausen niem. , dobra, pow. welawski, st. p. Alberga. Luxta niem. , in. jez. iłłlukszciańskie, por. lłłukszta i Gallensee. Luysen dok. , ob. Lajsy. Luzacya, ob. Łużyce, Luzani, węg. Longh, ob. Longh, Luzeinen 1. Klein, wś, pow. morąski, st. poczt. Reichau; w r. 1857 było 12 mk. 2. L. Gross, wś, pow. ostródzki, st. poczt. Tłokowa, niem. Locken; 1857 r. było 20 mk. Luzino, niem. Lusino, włośc. wś kościelna i dobra, pow. wejherowski, na bitym trakcie lezieńsko wejherowskim, nad luzińską strugą. Obszaru obejmuje włók 127, gbur. 15, zagr. 6, katol. 433, ew. 118, dm. 52. Dobra obejmują osobno roli om. hekt. 395, łąk 33, pastw. 7, lasu 71, nieuż. 2, ogółem obszaru hekt. 510; hodowla krów holend. , owiec merynosów, koni; melkarnia; dziedzic Wilh. Wallenius. Parafia i szkoła w miejscu, poczta Wejherowo, dokąd odległość wynosi 1 3 4 mili. Odbywa się tu doroczny jeden jarmark kramny i na bydło; jest nowo urządzony przystanek kol. żel. gdańskoszczecińskiej. Po za wsią struga luzińska pędzi młyn tutejszy. L. od dawna należało do klasztoru pp. norbertanek w Żukowie, jak przypuszczają, darowane przez księcia Racibora. Kościół tutejszy zapewne przed sprowadzeniem do Żukowa panien 1210 zo

Lutynia

Lutynia

Lutynica

Lutynka

Lutzicken

Lutzine

Luxethen 

Luxhaus 

Luxhausen 

Luysen

Luzacya

Luzani

Luzeinen

Luzino