Lit kamień wapienny. Przez L. idzie droga bita kraśnickoj3anowska Lutejka, rz. , prawy dopływ Niemna ob. . Lulek al. Lutki, niem. Lutken, Luthenguth, wś, pow. ostródzki, na bitym trakcie olsztynkowsko nidborskim, 1 milę od miasta Olsztyn ka, po nad jez. , w t. z. starych, po większej części polskich, acz luterskich Prusach, przez osadników polskich głównie założona i trzy mana. R. 1429 Wolf von Sansenheim, komtur ostródzki, odnawia Bartoldowi, Stefanowi i Augustynowi przywilej na 10 wł. w L. , które leżą między Waplewem, Pawłowem i Kunkami; przytem zamienia im prawo pruskie, które go dotychczas używali, na prawo chełmińskie. R. 1599 wś L. posiada mieszkańców przewa żnie polskich. Ob. Kętrz. , Ludność pol. w Prusiech, str. 379. Kś. F Luteń, błoto w płd. części pow. słuckiego, po obu stronach rz. Morocz, zajmuje około 150 w. kw. We środku L. leży wś Wieliczkowieże na praw. brzegu rz. Morocz Luteńka, mko, pow. hadziacki, gub. połtawskiej, nad rz. t. n. , dopływem Psioły, o 24 w. od Hadziacza. Ma 749 dm. , 6100 mk. , 3 cerkwie. R. 1658 mko setnicze pułku hadziackiego Lutens niem. , ob. Łutynowo Luterburg dok. , ob. Lidzbark Luterka, dawniej Luterówka al. Zbirów, wś o 5 w. od Zasławia, niegdyś własność kościoła farnego w Zasławiu Lutern dok. , ob. Lutry Luternsiven dok. , ob. Lauterseifen, Luterskie Piaski, ob. Piaski Lutery, zachodnia część wsi Czajki, pow. kaniowski Luteż, wś, pow. kijowski, o 4 w. odległa od meżyhorskiej fabryki, otoczona lasami, położona przy małej rzeczce wpadającej do Dniepru. Nazwisko wioski pochodzi od Luta, syna Swenalda, pierwszego bojara Jaropełka w. ks. kijowskiego. Tego Luta zabił tu Oleg ks. drewlański, w czasie polowania Kronika Nestora. Z powodu tego zabójstwa wynikła wojna między Polanami i Drewlanami. Niedaleko od wsi znajduje się w lesie starożytne horodyszcze, które nazywają Turowiszczem. Cerkiew paraf. zbudowana 1801 r. Mieszkańcy głównie trudnią się rybołóstwem Luthern dok. , ob. Lutry Luthin dok. , ob. Leuthen Luthirn, Lutir dok. , ob. Lutry Lutka 1. mała rzeczułka w pow. borysowskim, ma początek w moczarach za wsią Wołczą i przy tej wsi wpada do rz. Wierchniej; kierunek ma wschodni, długość około mili. 2. L. , niewielka bagnista rz. w pow. borysowskim, zaczyna się w moczarach za wsią Luteć, przy folw. Luteć obraca młyny, wpada do wielkiego jez. Pelik, rozdzieliwszy się na dwa Lut ramiona; płynie w kierunku północnozachodnim około 2ch mil, dość rybna. A. Jelski. Lutken niem. , ob. Lutek Lutkenguth niem. , ob. Lutek Lutki, wś w pow. borysowskim, nad rz. Kamionką, ma osad 7, miejscowość poleska, grunta lekkie, okr. polic. łohojski. A. Jelski Lutki, ob. Lutek Lutków 1. al. Ludków, także Łutków, po rus, Lutkiw, wś w pow. mościskim, 12 kil. na płd. zach. od sądu powiat. w Mościskach, 7 kil. na płd. wsch. od urzędu poczt. w Husakowie. Na płn. leżą Tamanowice, na wsch. Pnikut, na płd. i płd. zach. Bolanowice, na płn. zach. Złotkowice. Własność mniej. ma roli or. 190, łąk i ogr. 25, past. 15, lasu 34 mr. W r. 1880 było 166 mk. w gminie, 7 na obsz. dwor. obrz. rzym. katol. , z wyjątkiem 34 obrz. gr. katol. . Par. gr. katol. w Bolanowicach, rzym. katol. w Husakowie. Wś ta należy do rzym. katol. probostwa w Husakowie; dał mu ją Mikołaj Okszyc w r. 1528. 2. L. al. Ludków ob. . Lutkówka, wś i folw. , pow. błoński, gm. Skuły, par. Lutkówka. Posiada kościół paraf. drewniany, który istniał już w 1649 roku. W 1827 r. 12 dm. , 72 mk. Par. L. dek. gro dziski 1772 dusz. Folw. L. rozległy mr. 946 grunta orne i ogr. mr. 347, lasu i zarośli mr. 586, nieużytki i place mr. 13, bud. mur. 1, z drzewa 8. Folw. L. lit. A, rozległy mr. 360 grunta orne i ogr. mr. 347, lasu mr. 3, nieu żytki i place mr. 10, bud. mur. 1, z drzewa 8, płodozmian 8polowy. A. Fal Lutkowo, por. Łabiszyn i Ludkowo Lutkuny, wś, pow. szawelski, gm. ligumska, 16 os. , 274 dzies. ziemi dobrego gatunku. Na leżała do ekonomii Szawle. J. Godl Lutkus al. Mitzlauken, Mixlauken, Zuckerwischken niem. , dobra, pow. ragnecki; stacya pocztowa Lengwethen Lutkuszki, wś, pow. szawelski, gm. radźwiliska, 24 os. , 396 dzies. ziemi. J. Godl Lutnia, wś nad str. Krąpin, pow. koniński, gm. Gosławice, par. Lieheń. Leży o 12 w. na płn. wsch. od Konina, od rz. Warty w. 6, ma powierzchni 422 mr. , ludności mieszanej polsko niemieckiej 116; grunt szczerkowaty, obfi tość łąk, obszerne mokre pastwiska. Ob. Goslawice. J. Chor Lutnia, ob. Łania Lutnia, Lutynia, rzeka, ob. Kościeniewicze i Kłoda Lutoboć al. Lutobcz, niem. Lutowitz, wś serbska na saskich Łużycach, w pow. budy szyńskim. W r. 1875 dm. 16, mk. 95, w tem Serbów 77. A. J. P Lutobor, po niem. Polsberg, wś na dolnych Łużycach, w pow. grodkowskim, w par. jaseńskiej. Ludności około 600; miejscowi są Lutejka Lutejka Luteń Luteńka Lutens Luterburg Luterka Lutern Luterskie Piaski Lutery Luteż Luthern Luthin Luthirn Lutka Lutken Lutkenguth Lutki Lutków Lutkówka Lutkowo Lutkuny Lutkus Lutkuszki Lutnia Lutoboć Lutobor