mr. włośc, 32 dm. , 214 mk. Folw. należy do i dóbr hr. Tarnowskiego. Ob. Końskie t. IV, j 355. 2. Ł. , wś, pow. włodawski, gm. Wyryki, par. Orohówek. Posiada szkołę gminną; ma 35 dm. , 368 mk. , 1332 mr. rozl. W 1827 r. 38 dm. , 213 mk. Luta, znaczny szczyt, wznoszący się w za chodniej części obszaru Mizunia, w pow. dolińskim, w paśmie Luta zwanem. Pasmo to poczyna się nad Łużanką, w obrębie gm. Słobody Bolechowskiej i ciągnie się na płd. wschód przez obszar Słobody Kalny i Mizunia aż poj dolinę potoku Mizuńki, na przestrzeni 11 kil. Północny szczyt po nad Słobodą zwie się Sre dnia górą 792 m. ; odtąd wznosi się grzbiet w szczytach bezimiennych 881 m. i 873 m. , następnie w Lutej Roztoce do wysok. 929 m. , j w Leksorze do wysok. 1016 m. , dosięgając w szczycie Lutej wysok. 093, a w Czerkiszozu, nieco na płd. od Lutej, największej wysok. bo 1126 m. npm. Nad samą Mizuńką a na płd. i Czerkiszcza jest szczyt Pisok 702 m. . U za chodnich stóp tego pasma górską doliną podąża na płn. potok Roztoka do Łużanki; ze wscho dnich zaś stoków spływają liczne strugi, dają ce początek potokom, jak Roztoce, Hawryłowcowi i Putnie, zlewającym się do Łużanki, dopływu Świcy. Wreszcie od płd. krótkie strugi górskie spływają z tego pasma do Mizuńki, między nimi Berny potok ob. . Por. Falaczerski potok. Br, Q, Lnianie, ob. Dyrgolany. Lutarówka, wś, pow. starokonstantynowski, ma fabrykę potażu. R. 1753 darowane przez ks. Ostrogskiego Sapieże. Por. Luierha. Lutau niem. , ob. Lutowa i Lutówko, j Łutcia, długa wś po obu brzegach potoku Stobnicy zabudowana, pow. rzeszowski, stykająca się domami na zach. z Domaradzem a na wsch. z Źyznowem, leży przy drodze z Domaradza do Strzyżowa, w okolicy falistej, podnoszącej się z 294 do 369 m. npm. Od północy zasłania wś tak samo nazwane pokryte lase wzgórze 448 m. a od płd. góra Grudna 472 m. bezwzględnej wysokości. Wś została założona w r. 1425 przez Janusza de Lubeń bisk. przemyskiego, który polecił Albertowi lub Wojtkowi sołtysowi z Domaradza założyć w lasach nową wś, zwaną Nowym lub Niższym Domaradzem. Według wizyty biskupiej bisk, Wadawa Sierakowskiego, nazywała się ta wś później Zakobylem a wreszcie Lutczą. Kiedy i jakim sposobem przeszła w posiadanie świeckich dziedziców, niewiadomo. Podobnież nic nie wiadomo o pierwotnem założeniu parafii, ale Długosz Lib. ben. dioec. crac. wymienia L. jako należącą do patronatu Jakuba Gryfa Ciepielowskiego. Kościół jest murowany, podobnie jak i starożytny obszerny dwór. Szkoły nie ma, jakkolwiek prot gimn. w Bochni ś. p. Lut Walenty Nowak, pochodzący z tej wi, w tym celu oddał gminie kuka mr. roli. Ludność wy nosi 2713 mk. z wyjątkiem kuku rodzin izraelickich rzym. katol. wyznania, z których 116 przebywa stale na obszarze wiek. posiadłości p. Jarosława Zakliki, mającej obszaru 717 mr. roli, 108 łąk i ogr. , 58 pastw, i 621 mr. lasu; pos. mniej, ma 2212 roli, 313 łąk i ogr. , 289 past. i 433 mr. lasu. W 1883 r. nabrała L. roz głosu z powodu nierozstrzygniętego jeszcze procesu o zamordowanie kobiety chraeściańskiej przez izraelitów, wrzekomo z powodów rytualnych. Par. należy do dyec. przemyskiej, dekan. strzyżewski, obejmuje Bonarówkę, Krasne i Żyznów, z ogólną ludnością 3911 rzym. katol. i 184 izrael. Mm, Łutc, wś, pow. janowski, gm. i par. Modliborzyce, położona od Lublina mil 9, od Janowa w. 9. Uprzednio L. stanowiło część dóbr wierzchowiskich, własność Wiercieńskich, później Malhomme ow, ostatecznie Feręzowiczów, w 1881 r. rozparcelowane całkowicie, z wyłączeniem jedynie dworu z ogrodem i Idlkunastu mr. ziemi, który pozostał własnością Antoniego Feręzowicza. Nabywcami gruntów dworskich są koloniści polskiego pochodzenia. Ogólna rozległość gruntów dworskich do 1881 r. wraz z nowo utworzonym folw. Michid 6w włók 27. Włościanie posiadają osad 13, dymów 16, gruntów orn. 234 mr. , nadto dwors, dymów 6. Ludność ogólna wraz z koloniami dusz. 325. R. 1827 było 36 dm. 124 mk. Dawny folwark L. leży w bardzo pięknem położeniu, nad łąkami i głębokiem jeziorem, okolonem z trzech stron wzgórzami, a z czwartej strony ujście ma ku rzece przez łąki płynącej. Jezioro to, utworzone z źróddł bijących z pod rzeczonych wzgórzy, stanowi wyborną miejscowość dla hodowli ryb, lecz nie wszystkie gatunki mogą się hodować, bo ma wodę stosunkowo za zimną jako źródlaną. Przy ujściu jeziora na łąki jest młyn wodny, dobrze urządzony. Łąki ulegają zalewom wód, gdyż rzeka Sanna przez nie płynąca corocznie prawie przybiera i niesie namid gliniasty. Ogród dworski, z pod parcelacyi wraz z dworem wyłączony, pracowicie jest założony, choć na ziemi trudno przepuszczalnej, i dotąd dobrze utrzymany. Grimta w ogóle gliniaste, sapowate, lecz w suchym roku urodzajne. Luteć al. Luciec, wś i folw. w pobliżu siebie leżące, w pow. borysowskim, nad rz. Lutką, w okr. polic, chołopienickim. Wś ma os. 14; miejscowość lesista, grunta lekkie. Folw. od r. 1868 jest własnością urzędnika Bezobrazowa, ma obszaru przeszło 523 mr. A. Jelski. Łutedoly, folw. dóbr Modliborzyce, pow. janowski, gm. i par. Modliborzyce, od r. 1869 podzielony na kolonie czynszowe. Dm. 18, mk. 163, ziemi 350 mr. lichej, gliniastosapowatej;

Luta

Luta

Lutarówka

Lutau

Luteć