35 ew. , 235 katol. , 168 analf. Gorzelnia pa rowa, cegielnia. Poczta, tel. i st. kol. żel. w Szamotułach o 10 kil. Własność Hipolita Turnego. Pod wsią rozkopano cmentarzysko, z którego wydobyto piękne urny i naczynia, toporek krzemieniowy i czarną siekierkę ka mienną; brązowy naszyjnik. M. St. Lulińce, wś, pow. Winnicki, nad Gniłopiatą, wpadającą do Postołowej, gm. MałoKutyszcze, par. Pików; 84 dm. , mk. 484, ziemi włośc. 572 dzies. Do majątku tego należą Kutyszcze Wielkie i Popówka, razem ziemi dwors. 2087 dzies. , młyny. Cerkiew pod wezw. św. Mikołaja liczy 1377 wiernych i 45 dzies. ziemi. Dziedzictwo Jakubowskich. Lulińce 1. wś nad strugą Kotlarką, pow. berdyczowski, o 3 w. od Biełaszek, o 2 od Kuleszowa. Ma 318 mk. prawosł. , 35 katol. , cerkiew św. Jana z r. 1744. Dobra, własność niegdyś Gojżewskich, Zabokrzyckich, dziś Jełowickich, 1203 dzies. ziemi. 2. L. , wś, pow. lipowiecki, nad strugami do Rośki wpadającemi, ma 86 osad, 512 mk. , 498 dzies. ziemi włośc. Folw. należy do Sarneckiej. Cerkiew św. Anny z r. 1744 i kaplica katol. par. Lipowiec. Por. Kamianka i Lipowiec. Lulinko, wś, pow. obornicki, 17 dm. , 172 mk. , 43 ew. , 129 katol. , 77 analf. Poczta, tel. i st. kol. żel. w Szamotułach. Luliszki, folw. , pow. kalwaryjski, gm. Podawinie, par. Dauksze; odl. 26 w. od Kalwaryi, 8 dm. , 41 mk. Dobra L. , nadane w r. 1835 jenerałmajorowi von der Launitz, podług wiadomości z r. 1855 składają się z folwarku Luliszki rozległości mr. 760, lasu mr. 798, razem mr. 1558. Wś Kumiecie osad 14, z grun. mr. 373; wś Plinie osad 29, z grun. mr. 493. Luliszki, wś włośc. , pow. wileński, 2 okr. adm. , o 45 w. od Wilna, 9 dm. , 91 mk. katol. 1866. Lulkau niem. , ob. Lulkowo. Lulkowo 1. wś, pow. mogilnicki, 7 dm. , 61 mk. wszyscy katol. , 30 analf. Poczta, tel. , st. kol. żel. w Trzemesznie o 10 kil. , st. kol. żel. w Gnieźnie o 15 kil. 2. L. , osada, pow. wrzesiński, 2 dm. , 24 mk. ; należy do gm. i kolonii Grobli. Poczta w Borzykowie. M. St. Lulkowo, niem. Lulkau dok. Lewlkaw, do bra, pow. toruński, przy bitym trakcie chełmińskotoruńskim, 1 1 4 mili od Torunia. Obszaru liczą roli ornej hekt. 696, łąk 19, lasu 335, nieuż. 9, ogółem obszaru hekt. 1060, bud. 25, dm. 14, katol. 165, ew. 50. Parafia i szkoła Swierczynki, poczta Ostaszewo, przedtem Toruń. W miejscu jest cegielnia parowa, hodowla owiec rasy Southdown, znaczna wyprzedaż tryków, hodowla świń rasy Yorkshire. Początkowo należała ta wś do komturyi bierzgłowskiej, później do toruńskiej komturyi. R. 1414 zapisany jest dodatek na aktach magiSłownik geograficzny. Tom V. Zeszyt 55. stratu toruńskiego, jakoby jakiś Henryk Lulkau miał nadać nazwę tej wiosce, co jednak nie bardzo zdaje się prawdopodobnem. R. 1415 zapisują czynszowe księgi krzyżackie we wsi L. znajduje się włók 46, każda daje po 15 skotów i 5 korcy owsa, 42 wł są obsadzone, 4 puste; ogrody 4, z których 3 po 4 skoty czynszują, czwarty 1 m. i 6 korcy owsa; karczmarz daje 1 1 2 m. , suma czynszów 25 1 2 m. W lustr, komturyi bierzgłowskiej zapisana jest wś L. z 53 włókami, od których czynszu płacili osadnicy 24 m. R. 1457 król Kazim. Jagiel. darował L. wraz z całą komturyą dawniejszą toruńską Toruńczanom, wywdzięczając się za przysługi od tegoż miasta doznane w czasie wojny krzyżackiej. R. 1470 nadała rada toruńska nowy przywilej osadnikom lulkowskim. Szkoła za dawnych czasów tu istniała. R. 1594 rozkazuje magistrat toruński, aby odtąd osadnicy ze wsi Świerczynki drzewo dla szkolnego do L. odstawiali. Kiedy wś tutejszą czynszową czyli włościańską zamieniono na folwark, akta nie donoszą. Zapewne po okupacyi pruskiej Toruńczanie wydali tę wieś w wieczystą dzierżawę, a następnie sprzedali. Ob. Gesch. des Culmerlandes, str. 114; Wernicke, Gesch. der Stadt Thorn, str. 274. Kś. F. Lumienen niem. , folw. , pow. rastemborski, st. p. Tolksdorf. Luminek, dwa zaśc. nad jez. Usa i L. , pow. święciański, 2 okr. adm. , o 29 w. od Święcian, 2 dm. , 9 katol. , 10 izr, 1866. Lumoter, leśniczówka na obszarze gminy Bojanu, w pow. czemiowieckim. Br. G. Lumpochnen niem. , dwie wsie, pow. tylżycki a Gr. L, st. p. Willkischken b Kl. L. al. Werder st. p. Pogegen. Luna, zaśc. szlach. , pow. wileński, 2 okr. adm. , o 69 w. od Wilna, 2 dm. , 21 mk. katol. 1866. Lunau niem. , ob. Suchostrzyki, Łunawy, Luklau; por. Launau, Lunawa, niem. Lumau, dok. Lunawe, wś, pow. braniewski, powstała na polu dawniejszem pruskiem campus, zwanem w dokum. z XIII wieku Lunawe; imię swoję od tego pola starego otrzymała. Ob. Perlbach, Preuss. Regesten. Lunawki, ob. Łunawki. Lunawy, ob. Łunawy, Luncz al. Luns, i tracz na obszarze gminy Wamy, w pow. kimpoluńskim. Lunen niem. , folw. dóbr AltSamken, pow. zelburski w Kurlandyi. Lunewil, folw. pod Włocławkiem. W 1881 r. odkryto tu pokład węgla kamiennego. Lunga, nazwa potoku górskiego, Hlibokiego. Ob. Hliboki, t. III, 74. Lungschetz niem. , folw. do Nippern, pow. nowotarski na Szląsku. 31 Lulińce Lulińce Lulinko Luliszki Lulkau Lulkowo Lumienen Luminek Lumoter Lumpochnen Luna Lunau Lunawki Lunawy Luncz Lunen Lunewil Lunga Lungschetz