w części drewniane pod dachówką i gontami w dobrym stanie; wieś osad 11 i 1 2morgo wych 12 i małorolnych 19, zawierają gruntów ornych mr. 257, łąk 11 1 2, lasu 9 1 2, pastwisk 5 mr. Ludność ogólna 472 katol. 422, protest. 47, żyd. 3. R. 1827 było 20 dm. , 135 mk. Trakt bity z Łęczycy na Ozorków, Zgierz do Łodzi, drugi zwyczajny z Parzęczewa do Zgie rza; odległość od Łodzi 15 w, od Ozorkowa 14, od Łęczycy 26. Browary piwne ogniowe zwyczajne dwa, przerabiają rocznie jęczmienia czet. 1900, chmielu fun. 4800, wyrabiają piwa zwyczajnego beczek 2500, bawarskiego 4900, wartości około 58, 000 rs. ; kapitał obrotowy około r. 100, 000. Gorzelnia przerabia kartofli czet. 2200, słodu 200, wyrabia 4500 wiader okowity wartości 35, 000 rs. ; w browarze i go rzelni robotnicy miejscowi. Według Tow. Kr. Ziems. folw. L. z wsiami L. , Dąbrówka Wiel ka, Dąbrówka Malice, Rosenów, Stromiany, Maryanka, Wymokłe, Wiktorów i Zimnowoda rozległy mr. 3073 grunta orne i ogrody mr. 847, łąk mr, 2, lasu mr. 2194, nieużytki i place mr. 30, bud. mur. 16, z drzewa 23, pło dozmian 15polowy. Wś L. os. 19, z grun. mr. 157; wś Dąbrówka Wielka os. 47, z grun. mr. 596; wś Dąbrówka Malica os. 3, z grun. mr. 84; wś Rosenów os. 40, z grun. mr. 251; wś Stromiany os. 11, z grun. mr. 126; wś Maryanka os. 4, z grun. mr. 19; wś Wyrmokłe os. 6, z grun. mr. 30; wś Wiktorów os. 6, z grun. mr. 15; wś Zimno woda os. 9, z grun. mr. 47. Gmina L. należy do sądu gm. okr. V w Proboszczewicach, st. poczt. Zgierz, ma 4661 mr. obszaru i 2127 mk. A. S. Lucmujża, łot. Łudzmujża, wś i dobra, niegdyś rozległe, dawniej główne fundum dóbr Bryckowszczyzną zwanych stanowiąca i wyłącznie jej nazwę nosząca, na Łotwie katol. , w Infantach polskich, pow. lucyńskim, par. lucyńskiej, opodal powiat. m. Lucyna, z drugiej strony jez. lucyńskiego położona, z pięknym widokiem na imponujące ruiny krzyżackiego zamku Lucyna Ordensschloss Ludsen, od których ją tylko przedziela jez. lucyńskie, przez miejscowych mieszkańców Wielką Łużą zwykle nazywane. Majętność ta, rozciągająca się pomiędzy jeziorem i traktem handlowym opoczkańskim, zaledwie o 1 2 mili od m. Lucyna oddalona i do parafii lucyńskiej naleźąca, liczy obecnie tylko 179 dz. obszaru dworskiego, stanowi własność dziedziczną panny Maryi Karnickiej, a odznacza się głównie pięknym widokiem na dobrze zachowane zwaliska odwiecznego Lucyna. Rozwaliny tego niegdyś obronnego pogranicznego zamku sterczą na Wysokiem wzgórzu, otoczonem ziemnemi wałami. Ich sędziwa postać, barwa ciemno czerwonej cegły i położenie wyniosłe, obok czystych wód jeziora, razem stanowią istotnie obraz nader zajmujący. Widok tych ruin podaje książka G. Manteuffla In flanty polskie na str. 128. Ob. także art. Ewersmujża, G. M. Lucnowe dok. , 1230 r. tak się zwało Leuchten. Lucome, Lukome ob. . Lucowicz dok. , ob. Laugwitz, Lucsivna węg. , ob. Łuczywna. Lucska węg. , ob. Łuczka i Łuczki Lucyanów 1. kol. , pow. łaski, gm. Chociw, par. Restarzew. Ma 11 dm. , 95 mk. , 84 mr. ziemi. 2. L. , os. , pow. lubartowski, gm. Samoklęski, par. Krasienin. 3. L. , folw. , pow. kalwaryjski, gm. i par. Ludwinowo, odl. 14 w. od Kalwaryi, 10 dm. , 122 mk. , rozl. mr. 579 grunta orne i ogrody mr. 467, łąk mr. 51, pastwisk mr. 15, nieużytki i place mr. 46, bud. mur. 7, z drzewa 8, płodozmian 9polowy; pokłady torfu. Lucyanów, folw. , pow. kowieński, własność Nartowskiego, nowo powstały z eksdywizyi romańskiej Prozorów. J. K. G. Lucyanowo, kol. , pow. kolski, gm. Lubotyń, par. Wrząca Wielka, odl. od Koła w. 7, ma 6 dm. , 34 mk. Lucyanowo, folw. , pow. wileński, 4 okr. adm. , o 40 w. od Wilna, 1 dm. , 20 mk. , z tego 15 prawosł. , 5 katol. 1866. Lucyany, wś nad rz. Wilią, pow. wileński, 1 okr. adm. , o 28 w. od Wilna, 6 dm. , 49 mk. katol. 1866. L. leżą na praw. brzegu Wilii, między Balingrodkiem a Niemenczynem, własność Parczewskich. W pobliżu słynna Święta Skała. W L. sławny browar. Lucymia, zwana także Zwoleńką i Stawką, rz. , poczyna się w pow. kozienickim z dwóch strumieni płynących jeden z zach. od Kosiar, drugi ze wsch. od Paciorkowej Woli i łączą cych się poniżej wsi Strykowice dolne; płynie ku płd. pod Zwoleń, poczem przybrawszy kierunek płd. wschodni, po kilku wiorstach stano wi aż do ujścia granicę z pow. iłżeckim, płynie przez wsie Barycz, Siekierkę, Kijankę, od Lucymi Lucina skręca ku płn. i za wsią Brze ście wpada z lew. brz. do Wisły. Długa 26 wiorst. Powyżej Siekierki przyjmuje z praw. brz. Sycynkę, poniżej zaś strumień od Tymienicy. Niekiedy sama aż do ujścia zwaną bywa Sycynką. J. Bliz, Lucyń, ob. Lucień, Lucyn 1. folw. pryw. , pow. wilejski, o 60 w. od m. Wilejki, 1 okr. adm. , przy byłej drodze pocztowej z m. Mołodeczna do granicy pow. mińskiego, 1 dm. , 16 mk. 2. L. , wś włośc. tamże, 11 dm. , 58 mk. 1866. Lucyn po niem. Ludsen, w nowszych czasach pisywane Lutzen, po łotew. Łudza, msto powiat. w Inflantach polskich, pod 56 33 płn. szer. g. i 45 24 wsch. dług. , o mil 3 1 2 na wsch. od stacyi kolei żelaznej petersb. warsz.

Lucmujża

Lucmujża

Lucnowe

Lucome

Lucowicz

Lucsivna

Lucska

Lucyanów

Lucyanowo

Lucyany

Lucymia

Lucyń

Lucyn