puszkarzów 2, szafarz, kucharz, piwowar, drwal, głaźnych 6, mylnik, kratny, wrotny, trybarz, stróż dzienny, kapelan, drabów 40. Lustratorowie z r. 1569 podają więcej osób, a w tej liczbie mieści się piekarz, trębacz, bębenista, kowal; innych obowiązki są oznaczone, jakoto jurgieltnik, który jest prokuratorem 13 miast spiskich, jurgieltnik, co na szpiegi jeździ, posłaniec listy roznosi, stróż dzienny, co wieży strzeże; prowizora zaś pisarzem zowią. Lustracya r. 1616 podaje dokładny spis stanu zamku, z czego się okazuje, iż przy należytem opatrzeniu w zapas żywności, miał różnych rzemieślników i takowy rynsztunek dział różnej wielkości 9, sarkacze 2, moździerz falkonetów 2, muszkietów 11, janczarek 6, hakownic 296. Lustracya 1664 r. , opisawszy wnętrze zamku i budynków gospodarskich z drobiazgowemi szczegółami, powiada Strzelba na wielkiey bascie działa smok, koczur, duda, firkaczów 2; organkow dwoie, na które wyrobiono hakownic 7. Przy nowych pokoiach na ganku, organka 1, hakownic 3, kagańcow żelaznych 7. Na nowey bascie działa żelazne sześciofuntowe 2, spizowe falkamery organek 4, na których hakownic 13, kagańcow żelaznych 6. Na bascie nad broną działo funtowe, działko faierkas, organki 1, na nie wyrobiono hakownic 3. Hakownic wszystkich 173, muszkietow nowych y starych 47. Według lustracyi z r. 1765 do sstwa spiskiego należały miasta Lubica, Nowa Wieś Spiska, Podegrodzie Varallya, Włochy Włachy, Właszki, Biała, Sobota Spiska, Wielka, Poprad, Wierzbów, Twarożna Durand, Maciejowce, Strażki, Ruszkinowce, Lubownia, Gniazda, Podoliniec; wsi zaś Hobgart, Nowa Lubowla, Jakubiany, Kamionka, Jarzębina Jarembina, Litmanowa, Krępak wyźni Krumpach, Granastów, Krępak niźni i Pilchów, Kacze, Sulin, Drużbaki niźnie, Drużbaki wyżnie, Forbasy, Łąckowa. Sołtystwa były w Hobgarcie, Jakubianach, Kamionce, Jarzębinie, Litmanowej i Drużbakach niźnich. Dochód ogólny z sstwa spiskiego czynił złp. 251621 gr. 26 den. 5; wydatki złp. 7887; zatem roczny dochód do kwarty złp. 243734 gr. 26 den. 5; więc do płacenia kwarty złp. 60933 gr. 21 den. 10 1 4. Czytaj Kolumb Pamiętnik podróży 1829, t. 5, nr. 27. Zamek lubowelski z Dziennika podróży dra Soczyńskiego. Roczniki do dziejów Podtatrza X. Owsińskiego, W. Eliasz Z podróży po Spiżu, w Pam. tow. tatrz. t. III, 1878. Baliński i Lipiński Starożytna Polska, 1844, t. II. Dr. Janota O zaludnieniu dolin Dunajca i Popradu na Śpiżu, Kraków, 1864. S. Weber Zipser Geschichts und Zeitbilder, Leutschau 1880. Porów, Tygodnik illustrowany, 1880, 251. Br. Gustawicz. Lubownia Nowa, także Lubowna, Lubowla Nowa, niem. NeuLublau, Iblau, węg. Uj Lubló, wś i miejsce kąpielowe w hr. spiskiem Wę gry, w dystrykcie lubowelskim, w pow, po pradzkim, nad Jakubianką, przy ujściu pot. Kolaczki do Jakubianki, na południe od Lu bowli Starej 1 1 2 kil. , 562 m. npm. , 1 1 2 godz. od stacyi kolejowej w Orłowie, liczy dm. 202, mk. 1058; obszar obejmuje 2511 sążni kwadr. kat. 1880; sąd powiatowy, urząd podatkowy i pocztowy w Lubowli Starej. W miejscu par. łać. kościół pod wezw. św. Jana Ewange listy, erygowany r. 1308. Metryki chrztu i ślubów poczynają się r. 1635, zmarłych r. 1737. Według szem. dyec. spiskiej z r. 1878 było w miejscu dusz rzym. katol. 1002, , gr. kat. 31, ew. 4, nieun. 168, żyd, 30, razem 1235. Do pa rafii należą zakład kąpielowy z kaplicą pod wezw. Podwyższenia Krzyża Śgo, Jakubiany, Jankowiec folw. , Carynka młyn, Szustrówka i Szypkowa; razem w całej par. jest rzym. katol. 1102, gr. katol. 2682, ewang. 17, nieun. 168, żydów 61, ogółem 4030. Jest tu także kaplica N. P. Maryi i św. Jana Nepomucena. W połudn. wschodnim narożniku obszaru wsi, nad pot. Lubownym, leży zakład kąpielowy lubowelski z zdrojami, stojącemi co do mocy i dobroci na równi z zdrojami krynickiemi i bar dyjowskiemi. Zdroje odkryto r. 1777. Zdroje ocembrowano kamieniem; baseny mają po 2 metry głębokości, a po 4 metry w obwodzie. Z górnego zdroju woda służy do picia. W r. 1871 dokonał rozbioru chemicznego ilościowe go i jakościowego geolog. zakład wiedeński. W kilogramie wody znajduje się węglanu że lazawego 126 milgr. , węglanu sodowego 630 miligr. , węglanu wapniowego 720 miligr. , wę glanu magnowego 121 miligr. , krzemionki 8, chlorku sodu 9 miligr. ; razem składników sta łych 1614 miligr. W r. 1879 było tu gości 1180, między nimi 398 chorych. Br. G. Lubowny, potok górski, w hr. spiskiem Wę gry, wypływa na obszarze Lubowli Nowej, płynie na północy wschód, przepływa zakład kąpielowy lubowelski i wpada do Popradu z pr. brz. na granicy hr. spiskiego i szaryskiego. Długość biegu 4 1 2 kil. Br. G. Lubowo 1. wś, nad rz. Szeszupą, pow. kalwaryjski, gm. i par. Lubowo, odl. 15 w. od Kalwaryi, 34 w. od Suwałk. Posiada kościół par. drewniany, zbudowany w r. 1770 przez kś. J. A. Kozłowskiego, a poświęcony dopiero 1822 r. L. było jakiś czas miasteczkiem, założonem w r. 1734 na mocy przywileju Augusta III w dawnem starostwie kadaryskiem pow. mereckim. Lecz już przed 1850. r. zostało zamienione na Kościół tutejszy stanowił pierwotnie fiwies. lią Wiżajn. W 1827 r. L. miasto rządowe miało 99 dm. , 812 mk. ; obecnie 64 dm. , 1066 mk. Gm. L. ma 4520 mk. , rozległ. 15294 mr. ,

Lubownia Nowa

Lubownia

Lubowny

Lubowo