je się na miejscu. Huty żelazne istnieją w płn. wschodniej części powiatu. Z fabryk tylko browary, gorzelnie, wapielnie, garncarnie i młyny funkcyonują. Kościołów katol. w po wiecie 20, ewangelickich 4, bóżnic 3; szkół 50 kilka, w tem 10 prywatnych. Najważniejsze w powiecie miejscowości L. , Dobrydzień, Kosięcin, Zborowski i Glinice. F. S. Lublinów, pow. błoński, gm. Radziejowice, par. Mszczonów. Lublitz niem. , dwie wsie, pow. Witkowski na Szląsku austr. , StareL. i NoweL. , obie mają po 500 do 600 mk. , kościoły paraf. katol. i szkoły ludowe. We wsi NeuL, jest zarząd leśny dóbr ks. Lichtensteina. Lublo węg. , ob. Lubowla. Lubń, niem. GrossLübbenau, wś w zniem czonej części dolnych Łużyc, w pow. kalaw skim. A. J. P. Lubna, wś w pow. nowogródzkim, w gmi nie mirskiej, nad rzeczułką małą wpadającą do Niemna, ma osad 20, w miejscowości całkiem bezleśnej. Al. Jel. Lubna 1. wś włośc, pow. chojnicki, przy trakcie bitym chojnickokościerskim, o ćwierć mili od stacyi dr. żel. Czersk, w okolicy lesi stej i piaszczystej; obszaru mr. 1383, bud. 83, dm. 39, katol. 241, ewang. 9, szkoła. Pa rafia i poczta Czersk. 2. L. , ob. Lubiany i Lu bnia. Ks. F. Lubnane dok. , ob. Łubniany. Lubne, las w zach. stronie Reklińca, pow. żółkiewski, na granicy Mostów Wielkich. Lubne dok. , nazywało się kiedyś jezioro w pow. kościerskim położone, w okolicy Starej Kiszewy, nie wiadomo obecnie któreby z licznych tamtejszych jezior oznaczało. R. 1290 książę Mestwin II potwierdza je wraz z wielu innemi jeziorami i wsią Starą Kiszewą, jako należące do wojew. kaliskiego Mikołaja. Ob. Perlbach, Pommer. Urkundenbuch. Lubnia, dok. Lubna, włośc. wś, pow. chojnicki, na bitym trakcie chojnickokościerskim, w okolicy lesistej i piaszczystej, przy granicy pow. kościerskiego. Obszaru liczy mr. 7683, bud. 113, dm. 49, katol. 378. Parafia i poczta Brusy, szkoła Zalesie. Wś L. w t. z. Zaborni, części puszczy litewskiej położona, istniała od najdawniejszych czasów. R. 1290 książę Mestwin II zapisuje te dobra wraz z pobliską Damianową Dąbrową teraz Piechowice wojewodzie kaliskiemu Mikołajowi na własność. R. 1296 Władysław, książę polski, darowiznę tę potwierdza. Ob. Perlbach, Pommer. Urkundenbuch. R. 1315 przypadły te dobra przy dziale familijnym jako spadek po ojcu najstarszemu z 5 synów Mikołaja, Jakóbowi, który był kanonikiemscholastykiem w Gnieźnie. Jak długo je X. Jakób posiadał, nie wiadomo, ale zdaje się być pewną, że je ustąpił na rzecz arcyb. gnieźń. Roku bowiem 1348 poświadcza komtur tucholski Konrad Vollekop, że Wawrzyniec z Pamiętowa za wolą i przyzwole niem matki, żony i krewnych sprzedał majątek swój Grisów, blisko Lubni położony, sołtysowi i gospodarzom tej wsi za 22 grz. Właści wymi zaś kupcami byli dwaj duchowni w za stępstwie arcyb. Jarosława. Jak długo wieś L. pozostawała przy arcybiskupach, nie wia domo. Następnie jednak przeszła w posiada nie krzyżaków i zalicza się do ich folw. w Ko sobudach. Za polskich czasów L. należała do dóbr star. tucholskiego; lustr. tegoż star. z r. 1570 donosi, że w L. leżało wtedy 20 wł. pu stych, 7 było dzierżawą Jerzego Zalińskiego. Lustr. zaś z r. 1664 pisze we wsi L. jest sołt. 2, gbur. 3; sołtysi, dwaj ogrodnicy i karczmarz zobowiązani byli, podług przepisanej kolei, ra zem z innymi odbywać straż leśną puszczy i barci lisińskiej. Ob. Odpis lustr. w Peplinie, str. 13; II roczn. towarz. nauk. w Toruniu, str. 64. Kś. F. Lubnica, ob. Lachowice, pow. żywiecki, i Kosowy. Lubnica 1. wś, pow. kościański; w r. 1880 520 mk. ; w r. zaś 1871 było 57 dm. , 399 mk. , 13 ew. , 386 katol. , 79 analf. Poczta i tel. w Wielichowie o 6 kil. ; st. kol. żel. w Grodzi sku o 8 kil. 2. L. , folw. , 3 dm. , 77 mk. ; na leży do dom. i gm. Wielichowa. M. St. Lubnjow, niem. Lübbenau, miasto na dolnych Łużycach, w pow. kalawskim, nad Szprewją, w tak zwanym Szpreewaldzie. Osada pochodzi niezawodnie z czasów niepodległości serbskiej. Jako miasto, źródłowo wspomniane poraz pierwszy w r. 1315; w tym roku wraz z okoliczną majętnością sprzedane przez Bodona z rodziny von Ileburg, której prawdopodobnie uzyskanie prawa miejskiego zawdzięcza, bo w herbie miasta będące trzy gwiazdy przedstawiają podobieństwo z herbem rodu v. Ileburg, W r. 1419 w posiadaniu Lubnjowa jest Mikołaj V. Kockeritz; następca jego Aleksy, niespokojnego ducha człowiek, prowadził walkę z Janem v. Zschertwitz, w zatargu tym zdobył i splądrował Coswig. W r. 1456 kupił Lubnjowską majętność Kacper v. Kalkreuth; już w r. 1475 wypędzony przez braci Jerzego i Piotra von Polenz, którzy w następnym rokuuzyskanym listem lennym starali się uprawnić dopełniony gwałt. W r. 1496 drogą kupna wrócił do L. Kacper von Kockeritz, może wnuk Aleksego, landwójt dolnołużycki z ramienia księcia Zygmunta, późniejszego króla polskiego, lecz już w r. 1505 sprzedał go Wernerowi XI von der Schulenburg z czarnej linii Schulenburgów; odtąd w rękach tej rodziny pozostawał L. aż do 1621 r. , w którym, w skutku ogłoszenia konkursu nad majątkiem Joachima III, majętność Lubnjowską

Lublinów

Lublinów

Lublitz

Lublo

Lubń

Lubna

Lubnane

Lubne

Lubnia

Lubnica

Lubnjow