ta zaś cudowny obraz N. M. Panny. O Matce Boskiej krążą powieści, że się kiedyś bogoboj nej rodzinie szlacheckiej w pobliskiej wsi Stanisławiu objawiła, i że potem do tutejszego kościoła został obraz przeniesiony. W Stanisławiu mieszkali najprzód Stanisławscy; w ko ściele lubiszewskim, gdzie chorągwie pamiątkowe mieli, pogrzebani. Po nich w XVII w. osiedli tu Czarlińscy. Jan Franc. a Szedlen Czarliński, dziedzic na Stanisławiu, kiedy mu żona umarła, r. 1687 stan kapłański obrał; został potem proboszczem tczewskim, lubisze wskim i kanonikiem wrocławskim tenże wiele się przyczynił, jak akta kościelne piszą, do ożywienia nabożeństwa w L. Studzienka także istniała tu przy drodze koło cmentarza, której wody chorzy i kalecy używali. Ale potem, mówią, przyszedł żyd i koniowi ślepemu oczy wymył. I to się stało, ze koń przejrzał, ale żyd zaślepł, a woda zbezczeszczona moc swoje utraciła. Kościół w L. , przedtem parafialny, od r. 1596 jako filia do Tczewa w nowszym cza sie jest przy nim osobna wikarya lokalna utworzona, tytułu św. Trójcy, patronatu rzą dowego. Przy nim bractwo Pocieszenia Matki Boskiej od r. 1787. Wsie parafialne L. , Pi wnice, Stanisławie, Rokocin, Małżewo, Małżewko. Owczarki, Ludwigsthal, Goszyn, Młyn ki, Swarożyn, Zabagno, Liniewko, Wętkowy. Szkoły katol. w L. dzieci kat. 51, w Swarożynie 37; 42 dz. kat. odwiedzają luter. szkołę w Wętkowach. Dawniej istniał w tej parafii kościół w Swarożynie i kaplica prywatna w Stanisławiu. Ob. Perlbach, Pommer. Urkun den; Utracone kościoły w dyec. chełmińskiej; Obrazy cudowne w dyec. chełmiń. 2. L. , os. do Lipusza, pow. kościerski. Kś. F. Lubiszewskie jezioro, niem. LiebschauerSee, pow. starogrodzki, śród wyżyn lewego brzegu Wisły, przeszło milę od Tczewa, ze wsch. i zach. górami otoczone, ciągnie się z płd. na płn. w długości około ćwierć mili. Przez jezioro przechodzi młyńska struga tczewska Dirschauer Mühlenkanal. Na wschodniej stro nie wiedzie kolej żel. bydgoskotczewska przy wsi Rokitkach. L. jezioro znane jest z dwóch walnych bitew, które tu z pomyślnym sku tkiem stoczono. Por. Lubiszewo. Lubiszki 1. wś, pow. władysławowski, gm. i par. Gryszkabuda, odl. 23 w. od Włady sławowa, ma 5 dm. , 35 mk. Por. Leśnictwo. 2. L. , folw. , pow. wyłkowyski, gm. i par. Pojewoń, odl. 22 w. od Wyłkowyszek, ma 2 dm. , 31 mk. Br. Ch. Lubiszów. Wś t. n. wymienia Łaski Lib. ben. I, 657 w opoczyńskiem, w par. Kunice. Lubiszyn, wś poleska, pow. ihumeński, gm. jurowicka, o milę na płn. od Ihumenia, w głu chej miejscowości położona. Osad 12, grunta piaszczyste. A. Jelski. Lubitów, wś, pow. kowelski, okr. polic. Hołoby, gm. L. , o 15 w. od Kowla, o 12 od st. Hołoby. Lubitz dok. , ob. Lubicz. Lubitzky niem. , ob. Lubiki. Lubizna, także Lubiźnia, pot, górski, wy tryska na obszarze Pasiecznej, w pow. nadwórniańskim, w lesie Lubizną zwanym, z pod Stu dennej Klewy 1067 m. ; płynie na lekki pół nocny wschód przez obszar Pasiecznej, poczem tworzy granicę gminy Pniewa i Delatyna i w końcu przechodzi na obszar Delatyna, pły nąc tu na południowy wschód. W Delatynie zwraca się na północny wschód i połączywszy się przed ujściem z lew. brzegu z Łojowcem, wpada do Prutu z lewego brzegu. Nad doliną górską, którą płynie, wznoszą się od płn, góry Borowacz horyszny 948 m. , Koniacz 953 m. , Czertene 755 m. i Strahora 885 m. ; od płd. zaś Kremenosa niźnia 1070 m. , Świniar ka 872 m. i Dumaczów 799 m. . Długość biegu 15 kil. Spad wód podają liczby około 1000 m. źródła; 661 m. u płd. stóp Borowa cza; 424 m. ujście. Zabiera liczne strugi górskie bezimienne. W wodach tego potoku żyje pstrąg. Br. G. Lubka 1. wś, pow. kijowski, o 4 w. od Bielicz, śród lasu. Mk. 14 sadyb 3; trudnią się wypalaniem węgli. Dawniej należała do ławry kijowskiej, dziś do rządu, 2. L. , karczma między Miastkówką a Haraczkówką, pow. olhopolski, gm. i par. Miastkówką. Lubka, rz. prawy dopływ Irpienia w pow. kijowskim. E. R. Lubkerose dok. , ob. Lubchora. Lubki, wś rząd. , pow. święciański, 4 okr. adm. , o 51 w. od Święcian, 19 dm. , 232 mk. 1866. Lubkiszki, okolic szlachecka, pow. lidzki, 5 okr. adm. , od Lidy o w. 44, od Ejszyszek 8, dm. 3, mk. katol. 25 1866. Lubkiszki, wś i dwór, pow. rossieński, par. widuklewska. Dwór jest własnością Łopattów. Lubków, wś, pow. grójecki, gm. Kąty, par. Góra Kalwarya. Lubkowce po rus. Lubkiwci, wś w pow. sniatyńskim, 15 kil. na zach. od sądu powiat. w Śniatynie, 7 kił. na wsch. od urzędu poczt. i stacyi kolej, w Zabłotowie. Na płn. i wsch. leżą Wołczkowce, na płd Rudniki, na zach. Oleszków. Płd. kończynę obszaru przepływa Prut od zach. na wsch. Na płn. od niego płynie jego dopływ Czerniawa, na małej przestrzeni wzdłuż granicy Cieszkowa od płn. na płd. , a potem środkiem obszaru od zach. na wsch. do Wołczkowiec. Wzdłuż granicy wsch. płynie pot. Łuczka, dopływ Czerniawy, od płn. na płd. Zabudowania wiejskie leżą po obu bokach Czerniawy. Przez wś idzie gościniec kołomyjskośniatyński na płn. od zabudowań, a Lubiszewskie jezioro Lubiszewskie Lubiszki Lubiszów Lubitów Lubitz Lubitzky Lubizna Lubka Lubkerose Lubki Lubkiszki Lubków Lubkowce