cześnie z kościołem zapewne stanął z palonej cegły. Kształt, jaki obecnie ma, otrzymał od przeora ks. Floryana Balickiego, zmarłego r. 1773. Posiadał niegdyś bogatą i starannie utrzymaną bibliotekę, umieszczoną w trzech salach. Biblioteka ta uległa zniszczeniu w części przez Szwedów, uszczuploną została następnie przez Załuskich, a za czasów księstwa warszawskiego z licznych swych rękopisów obrana, zawierała jednakże do końca istnienia zakonu dobór ważnych dzieł teologicznych. Po rozwiązaniu zakonu zabrano ją w znacznej części w wieku bieżącym do rejencyi poznańskiej. W kościele klasztornym znajdują się nagrobki następujących opatów. Z ciosowego kamienia opatrzone łacińskiemi napisami, wyobrażające kapłanów w ornacie i infule Pawła Chojnackiego z r. 1570, Stanisława Chrzczonowskiego z r. 1585, Stanisława Kiszarskiego z r. 1604, Jana Trach Gnińskiego, sufragana z r. 1626. Najważniejszym jest wspomniony nagrobek blisko chóru umieszczony, błogosławionego Bernarda z Wąbrzeźna, zmarłego r. 603. Między ludem utrzymuje się legenda, że za sprawą tego błogosławionego wyschła w Grodzisku studnia cudownie obfitą napełniła się wodą, od którego to czasu piwo grodziskie słynąc zaczęło; że przez kilkadziesiąt lat mieszkańcy Grodziska corok z procesyą do L. chodzili i tam na grobie błogosławionego Bernarda składali w ofierze beczkę swego piwa. Łukaszewicz zaś dowodzi, że sławne niegdyś piwa grodziskie i lwoweckie mieszkańcy tych miasteczek zawdzięczają Janowi Wolanowi, który, będąc zarządcą dóbr Ostrorogów, do których w XVI w. Lwówek i Grodzisk należały, założył tu browary, do których piwowarów z zagranicy, zapewne z Czech, sprowadził. Lwoweckie browary z czasem upadły, grodziszczanie zaś, mędrsi, nie zatracili nigdy sposobu warzenia dobrego piwa, podanego im przez Wolana. Zachowany także jeszcze jest nagrobek osoby świeckiej, wyobrażający rycerza w zbroi, z kamienia ciosowego, z napisem polskim i łacińskim; jest to nagrobek Adama Bielewskiego, zmarłego r. 1602. Na jednej z wewnętrznych ścian klasztoru nareszcie znajduje się kamień marmurowy z łacińskim napisem, z którego wypływa, że Eustachy Wołłowicz, biskup wileński i opat lubiński, kościół lubiński z gruntu przebudował r. 1618. Napróżno szukano w kościele lubińskim nagrobku Władysława Laskonogiego, księcia wielkopolskiego, syna Mieczysława Starego, zmarłego r. 1228 w Srodzie i pochowanego w L. ; nie masz w kościele klasztornym żadnego śladu. Na końcu XVI w. istniała w L. szkoła muzyki. Dyrektor Lambert, francuz, powołany został na dwór do Dymitra cara, męża Maryny Mniszchównej, i tamże w czasie rzezi zginął. Aryanie mieli w L. drukarnię, która w r. 1655 upadła. Kla sztor w ciągu istnienia doznawał także dość czę sto klęsk wojennych i łupiestw. I tak w roz ruchach wielkopolskich r. 1382; w r. zaś 1474 w czasie napadu na Wielkopolskę Jana księcia Żegania Saganu wiele wsi klasztornych złupiono i spalono, a klasztor sam był przez długi czas opuszczony; zakonnicy się rozproszyli. Podczas 30letniej wojny r. 1627 wpadł do L. ze Szląska jenerał szwedzki Bondis i klasztor ze wszystkich bogactw kościelnych i in nych zabytków obdarł. Również ucierpiał od Szwedów r. 1655 i nakoniec podczas siedmio letniej wojny. Pod wsią Lubiniem odkryto cmentarzysko pogańskie, w którem znajdowa ły się urny i brązowy naramiennik, złożone w zbiorach Towarz. Przyjaciół Nauk Poznań skiego. 2. L. , wś i dom. , pow. mogilnicki; dom. mą 819 mr. rozl. ; 25 dm. , 244 mk. ; 37 ewang. , 207 katol. ; 87 analf. Poczta, tel. i st. kol. żel. w Trzemesznie Tremessen o 5 kil. Dom. było własnością Bolesława Mlickiego, w r. 1881 sprzedane Niemcowi za 165000 mrk. 3. L. Wielki, niem. GrossLubin, nad strumy kiem płynącym do Lutyni, wś, pow. pleszewski; 22 dm. , 210 mk. ; 53 ewang. , 157 katol. ; 84 analf. Poczta najbliższa w Robakowie, st. kol. żel. w Kotlinie o 15 kil. 4. L. Wielki, dom. tamże, 1567 mr. rozl. , 9 dm. , 135 mk. ; 14 ewang. , 121 katol. ; 57 analf. Dzierżawcą jest Edmund Cichorzewski. 5. L. Mały, niem. KleinLubin, nad strumykiem płynącym do Lutyni, wś, pow. pleszewski, 19 dm. , 146 mk. ; 1 ewang. , 145 katol. ; 36 analf. Poczta naj bliższa w Sierszewie Breitenfeld, st. kol. żel. i tel. w Kotlinie o 10 kil. W okolicy bliżej Żerkowa odkryto szaniec szwedzki. 6. L. , Mały, dom. , tamże, ma z Suchą 5386 mr. rozl. , 16 dm. , 239 mk. ; 54 ewang. , 185 katol. ; 92 analf. 7. L. Wielki, niem. GrossLubs, wś i gm. , pow. czamkowski; w r. 1800 565 mk. , w r. zaś 1871 68 dm. , 540 mk. ; 513 ewang. , 20 katol. , 7 żyd. ; 74 analf. Poczta najbliższa, tel. i st. kol. żel. w Krzyżu Kreuz o 7 kil. 8. L. Mały, niem. Klein Lubs, wś i gm. ; 42 dm. , 344 mk. ; 341 ewang. , 3 katol. ; 53 analf. Poczta, tel. i st. kol. żel. w Krzyżu Kreuz o 9 kil. M. St. Lubiń, według Lompy Bukowa, niem. Lueben, m. pow. na Śląsku, okr. reg. lignicki, nad strugą Kaltenbach, o 20 kil. na płd. wsch. od Lignicy, ma 5000 mk. , fabryki sukna i słynnych biszkoptów, 4 jarmarki, zamek na gruntach przyległej wsi Malmitz z r. 1170, kościół paraf. katol. styl ostrołukowy i ewangelicki. Powiat lubiński obejmuje 33216 mk. na 11. 85 milach kwadr. rozl. , głównie ewang. , glebę ma piaszczystą, torfiastą. W nielicznych hutach wyrabiają z rudy łąkowej żelazo. Główno osady L. , Kotzenau, Barschau i Kaltwasser.

Lubiń

Lubiń