Lubijów, zabudowania gospodarskie na obszarze dworskim Wasylów, pow. Rawa Buska. Lubiki, Libiki por. Kamionna, niem. Lubi cki, wś włośc, pow. starogrodzki, o pół mili od bitego traktu stargrodzkochojnickiego, o 4 mile od Starogrodu, w okolicy lesistej, w po bliżu stacyi kol. żel. Czarnawoda. Obszaru wraz z os. Kamionna mr. 1801, gbur. 15, zagr. . 7, katol. 235, dm. 29; szkoła katol. , urządzona głównie staraniem dyecezyalnego towarzystwa św. Wojciecha i Bonifacego. Parafia Zblewo, poczta Frankifeld. Kś. F. Lubikorz, dok. Lubecors, nazywała się kie dyś osada na pograniczu ziemi świeckiej a wiel kopolskiej; r. 1349 stanowiła granicę Pomorza zabranego przez krzyżaków a Polski. Była to mała tylko zapewne wioszczyna, najprawdo podobniej folw. , i należała do prob. w Sierocku. Odnośny ustęp w opisie granic brzmi jak następ. od granicy wsi Łowina do grani cy Brzeźna, do Sierocka, Jasieńca, Dębogóry, wtedy pustej, która klasztorowi byszowskiemu należy, do granic wsi Lubecors, proboszczo wi w Sierocku należącej; stąd dalej do wsi Su cha. Wieś L. oddawna nie istnieje. Chyba jezioro, także zw. Lubikorz al. Lubchora, nad którem leżała, osadę tę jeszcze przypomina. Ob. Wegner, Gesch. des Kreises Schwetz Ein pommer. Herzogthum i t. d. , str. 22. Poró wnaj także artyk. Lubchora. Kś. F. Lubików, wś, . pow. gostyński, gm. Kiernozia, par. Luszyn. Ma dm. 35, mk. 369. katol. , zajmują gruntu żytniego mr. 588, łąk około mr. 30. Mieszkańcy drobna szlachta. W. W. Lubikowe dok. , ob. Lubkowo, Lubikowicze, wś, pow. rówieński, gm. L. , okr. polic. dąbrowicki, o 9 w. od Dąbrowicy. Lubikowo, niem. Liebuch 1. wś, pow. międzychodzki, 27 dm. , 244 mk. , 119 ew. , 125 ka tol. , 53 analf. Poczta, tel. i gośc. w Przytoczni o 2 kil. ; st. kol. żel. w Landsbergu nad Wartą o 33 ML 2. L. , dom. , 6141 mr. rozl. ; 5 miejsc a L. , dom. ; folwarki b Amalienhof; c Emilienhof; d Helenenhof; e Piskorowo; 12 dm. , 247 mieszk. , 55 ewang. , 192 katol. , 84analf. M. St. Lubim, miasto w gub. jarosławskiej, 754 w. od Petersburga a 96 od Jarosławia odległe; 2982 mk. , st. poczt. Lubimowo, os. , pow. sejneński, gm. Krasnowo, par. Puńsk; odl. 14 w. od Sejn, ma 1 dm. , 7 mk. Lubin, wś i folw. , nad jez. Kikoł, pow. lipnowski, gm. Kikół, par. Wola, odl. o 12 w. od Lipna, ma 25 dm, , 276 mk. , 1025 mr. gruntu, 42 nieuż. , w tem 918 mr. ziemi folwarcznej. Wiatrak i karczma. W 1827 r. było tu 14 dm. , 157 mk. Według Tow. Kred. Ziems. dobra L. z wsiami L. , Lubinek i Szczekarzewo, rozległe mr. 1223 grunta orne i ogr. mr. 604, łąk mr. 181, lasu mr. 320, pastw, i zarośli mr. 52, nieuż. i place mr. 66. Wś L. osad 52 z grun. mr. 281; wś Lubinek os. 19, z gruntem mr. 273; wś Szczekarzewo os. 20, z grun, mr. 185. R. 1329 Wład. książę łęczycki bra tanek Lokietka ustępuje Pawłowi podkomo rzemu łęczyckiemu wś L. , oraz Dąbrówkę, Wolę, Murzynowo z przyległościami i lasami, pozwalając mu rządzić się prawem chełmińskiem. Br. Ch. Lubiń, ob. Lubień. Lubin niem. , ob. Lubień, Lubin 1. folw. , pow. ihumeński, okr. polic, puchowicki, o milę na płn. zach. od mka Bło nia i od stacyi MaryiGóra libawskoromeń skiej drogi żelaznej, w parafii katolickiej błoń skiej, własność uprzednio Pelikszów a teraz przez wiano Hrehorowiczów, ma obszaru 2373 mr. , w glebie dobrej, lasu dostatek, łąk obfitość, gospodarstwo porządne. 2. L. , wś i folw. , pow. piński, gm. moroczańska, nad rzeką Wiesiełuchą; wś ma osad 10; folwark, własność Jancewiczów, ma obszaru 318 mr. ; miejsco wość nizinna, odludna, poleska. 3. L. , wś, pow. piński, 2 okr. polic. , mk. 26, ziemi 1376 dz. , własność Andrzejkowicza. Al. Jel. Lubiń 1. wś, dom. i gm. , pow. kościański; dom. ma 2 miejsc a L. dom. ; b Zmysłowo, folw. ; 3178 mr. rozl. W r. 1880 było 670 mk. ; w roku zaś 1871 54 dm. , 544 mk. , 70 ew. , 474 katol. , 126 analf. Kościół paraf. katol. należy do dekan. śremskiego; protestancki do dyecezyi leszczyńskiej. Szkoły elementarne katolicka i protestancka. Poczta i gość na miejscu, tel. w Krzywiniu Kriewen o 5 kil. ; st. kol. żel. w Kościanie Kosten o 23 kil. Dzisiejszy kościół protestancki jest to dawna fara, którą rząd w pierwszej połowie wieku b. zabrał, pozostawiając kościołowi katolickiemu na nabożeństwo parafialne dawny klasztor benedyktyński. Fara i klasztor należą do najstarożytniejszych świątyń kraju naszego. Podług tradycyi fundatorem fary miał być Piotr Dunin. Łukaszewicz zaś, z którego szczegóły o lubińskich kościołach czerpiemy, dowodzi, że fara jest dziełem opatów lubińskich; w dawnem archiwum księży benedyktynów lubińskich o fundacyi Piotra Dunina bowiem żadnej wzmianki nie masz, chociaż dokumenta zaczynały się od końcu XII wieku, zatem prawie spółcześnie z Piotrem Duninem. Długosz także w spisie kościołów przez Dunina wystawionych o lubińskim nie wspomina. Niezawodnie opaci lubińscy wystawić go kazali i zapewne już istniał w XIII wieku. Najdawniejsze piśmienne wiadomości o nim pochodzą jednakże z XV wieku. Jeden dokument znajduje się w archiwum kapitulnem poznańskiem z r. 1414. Dokumentem tym opat lubiński zobowiązał się przed sądem polubownym Pełki kantora, Mi

Lubijów

Lubijów

Lubiki

Lubikorz

Lubików

Lubikowe

Lubikowicze

Lubikowo

Lubim

Lubimowo

Lubin

Lubiń