Ch. mr. lasu, 27 mr. nieuż. ; włościanie, 11 osad, mają 9 mr. gruntu. W 1877 r. istniała tu fabryka tasiemek. W 1827 r. 13 dm. , 107 mk. Do folw. należały wsie Mycielno osad 4, ziemi mr. 64; Ruda Lubieniccka os. 24, ziemi mr. 106; Końce os. 3, ziemi mr. 143; Piotrowo os. 5, ziemi mr. 46. 2. L. , os. włośc, pow. lubelski, gm. Łuszczew, par. Mełgiew. W 1827 r. 4 dm. , 28 mk. Por. Krzesimów. Br. Lubieniec, niem. Wilhelmshof, folw. , szamotulski, ob. Duszniki. Lubieniec, niem. Lubenz, wś, pow. lęborski ziemi pomorskiej. Lubieniec, ob. Lubenz dok. . Lubieiniec, dział górski, lesisty, i potok na obszarze Sołotwiny, w pow. bohorodczańskim, ob. Łubieniec. Br. G. Lubieniecka Ruda, wś, pow. włocławski, gm. i par. Chodccz, 26 dm. , 159 mk. , 131 kat. , 28 ew. , 104 mr. gruntu. X. M. Lubienieckie jezioro, niedaleko rz. Skrwy, lewego dopływu Wisły. Lubieniek, wś, pow. gostyński, gm. Szcza win Kościelny, par. Trębki. Ma dm. 19, mk. 155, ziemi ornej żytniej mr. 250, łąk lądowych średniej dobroci mr. 60. W. W. Lubieniszki, zaśc. pryw. , pow. dzisieński, o 64 w. od Dzisny, 2 okr. adm. , 1 dm. , 8 mk. katol. 1866. Lubienka, wś, pow. bialski, gm. Dubienka, par. grec. obrz. Łomazy. Posiada urząd gminny, 48 dm. , 385 mk. , 1446 mr. obszaru. W 1827 r. wś rząd. 43 dm. , 342 mk. Gmina L. graniczy z osadą Łomazy; ma 4148 mk. , rozl. 17052 mr. , sąd gm. okr. II w Łomazach o 2 w. , st. p. Biała o 17 1 4 w. . W skład gm. wchodzą Burwin, Dębów, Dziechciarka, Hulanka, Huszcza, Jusaki, Kopytnik, Korczówka, Korczewska Wólka, Koszoły A. i B. , Dubienka, Młyniec, Rogatka, Stasiówka, Studzianka i Szonejki. Lubieńka, część Piątkowej, pow. dobromilski. Lubienka. Tak zowią także pot. Krzeczówkę ob. t. IV, 774. Br. G. Lubieńka, znaczne wzgórze, pod 49 46 45 płnc. sz. g. a 40 2 38 wsch. dłg. F. , na ob szarze gm. Piątkowej, w pow. dobromilskim, na północ od wsi; tuż nad granicą z Połohową. Północnozachodnie zbocza, pokryte lasami, także Lubieńką zwanemi, opadają dość stromo do Sanu, a południowowschodnie do rzeki Ja wornika, uchodzącego pod Iskaniem do Sanu z praw. brzegu ob. . Wody jego spływają już to do Sanu, już też do Jawornika. Na Kummersberga mapie Galicyi sekcya 19 zwie się to wzgórze Łopienką. Wzniesienie 453 m. npm. szt. gen. . Br. G. Lubienko, rzeczka, ob. Łubienko. Lubieńko, ob. Lubień Mały. Lubiennik, os. leśna, pow. opatowski, gm. i par. Kunów, od Opatowa 25 w. Gruntu mr. 15, dom drew. l, mk. 5. Lubieńska Wola, ob. Wola L. Lubieński staw, w pow. gródeckim, w płn. zach. stronie Lubienia Wielkiego. Tworzy go Wereszyca, płynąca ze stawku Czerlańskiego od płn. zach. na płd. wsch. Szerszy w stronie płn. przeszło kil. , zwęża się on cokolwiek ku płd. Długość jego wynosi blisko 3 kil. Nad brzegiem jego płn. wsch. leżą zabudowania Małkowic, do brzegu płn. zach. przypierają za budowania Czerlan, do brzegu płd. zach. Porzecza gródeckiego a do brzegu płd. wsch. Lu bienia Wielkiego. Wzdłuż brzegu płd. idzie go ściniec lwowskosamborski. Lu. Dz. Lubierzyn, niem. Lubierszin, dok. Lubersyn, rycer. dobra, pow. tucholski, pół mili od bite go traktu tucholskochojnickiego, l mili od Tucholi. Obszaru liczy roli ornej hekt. 243, łąk 7, pastw. 16, nieuż. 5, wody 20, ogółem obszaru hekt. 292; bud. 19, dm. 5, katol. 59, ew. 15. Parafia i szkoła Raciąż, poczta Silno Frankenhagen; dziedzic Franc. Antoni Ostrow ski. R. 1360 Winryk von Kniprode, mistrz w. krzyżacki, wystawia pierwszy znany przy wilej dla tej wsi, podług którego nadaje dobra Lubersyn na własność dziedziczną prawem chełmińskiem wraz z jeziorem Dabey Wolfra mowi. Za to czynić nam będzie służbę wojen ną zbrojne na koniu; także zamki budować do pomoże i t. d. A że rola tam podła, zamiast płużnego dawać nam będzie od włóki po 1 kor cu owsa, a na uznanie panowania naszego 1 funt wosku i 5 denarów. Za polskich czasów należała ta wieś do star. tucholskiego; lustr. tegoż star. z r. 1570 zapisuje, jako L. posiada Adam Żaliński, sędzia; osiadłych było włók 8, ogrodu. 2. Ob. Odpisy Dregera w archiwum w Peplinie, str. 105; Odpisy przywil. tuchol skich w Belnie, str. 39. Kś. F. Lubieś, niem. Leubusch, trzy wsie, pow. brzeski na Szląsku a L. Mała, niem. Kl. L. , 1284 r. Lubsch, ma kościół paraf. ewang. , w którym, według Knie, odprawia się utrakwistyczne nabożeństwo. Tu należy osada leśna Baruthe. b L. Nowa, niem. NeuL. , mała ko lonia. c L. Wielka, niem. Gr. L. , z podleśnictwem książęcem zwanem Niwa, ma od 1717 r. kościół paraf. katol. , do 1840 dwujęzyczny, później tylko niemiecki. Par. W. L. dek. brzeskiego w r. 1869 liczyła 743 katol, 6000 ew. , 10 izr. F. S. Lubieska, strumyk, pow. krotoszyński, dopływ Lutyni po lewej, ma źródło na północ od Jarocina; płynąc w kierunku północnowschodnim uchodzi do Lutyni niedaleko wsi Kąty; długość cała wynosi około dwóch mil. M. St. Lubiesza, wś, pow. sokołowski, gm. 01

Lubieniec

Lubieniec

Lubieiniec

Lubieniecka Ruda

Lubienieckie jezioro

Lubieniek

Lubieniszki

Lubienka

Lubieńka

Lubienko

Lubieńko

Lubiennik

Lubieńska Wola

Lubierzyn

Lubieś

Lubieska

Lubiesza