skające w środku zakładu, najbogatsze w składniki znamionujące wody siarczane, stosowane bywa do celów leczniczych, obfitość jego wystarcza bowiem do przygotowania około tysiąca kąpieli dziennie. Przed dwoma laty ujęto je w wąską kamienną oprawę, w około tejże poprowadzono kolisty chodnik o posadzce cementowej, a całość nakryto dachem w kształcie przypłaszczonej kopuły, wzniesionej na 6 filarach. Podziemnym drenem odpływa woda zdrojowa do czterometrowej powierzchni zbiornika, nakrytego drzwiami oszklonemi. Ciepłota źródła, mówi Radziszewski wynosiła we wrześniu r. 1881 w różnych porach dnia od 10. 1 C. do 10. 3. W r. 1827 wynosiła ona wedle Torosiewicza 8. 2 R. 10. 5 C. , w r. zaś 1860 wedle Czyrniańskiego 10 C. Jak więc widzimy, w tak stosunkowo długim okresie czasu, ciepłota zdroju nie uległa znacznej zmianie. Również toż samo powiedzieć można i o jego obfitości. Wedle oznaczeń Czyrniańskiego z r. 1860 zdrój lubieński dawał na godzinę 17. 280 litrów, czyli na dobę 414. 720 litr. Wedle moich, uskutecznionych w początkach września r. 1881, przypływ wody wynosił na godzinę 18. 000 litr. czyli na dobę 430. 000 litr. Woda zdrojowa lubieńska jest bezbarwną, przezroczystą, woni siarkowodorowej, ciężaru gatunkowego 1. 00216. Zostawiona na powietrzu najprzód opalizuje, a następnie nieco mętnieje, w skutek wydzielającej się siarki. Jakościowy rozbiór chemiczny, przeprowadzony podług Freseniusa i Classena, wykazał obecność soli potasowych, sodowych, litowych, amonowych, wapniowych, strontowych, magnowych, żelazawych, manganawych i glinowych, które znajdują się jako siarkany, podsiarczyny, dwuwęglany, chlorki i fosforany. Prócz tego znaleziono wolny kwas siarkowodorowy, bezwodnik węglowy, kwas krzemowy i ślady gazu bagiennego. Z punktu widzenia chemicznego, wolno mi jest orzec, iż woda lubieńska znaczną zawartością siarkanów i gazów dorównywa najznakomitszym wodom siarczanym, przewyższa je zaś wszystkie znaczną ilością ałunu. Zieleniewski w swej Balneologii str. 233 nazywa Lubień księciem wód polskich siarczanych, a prof. dr. Dietl postawił go również na pierwszem miejscu. Lubieńskie zdroje siarczane działają leczniczo w różnych formach goścca, w nerwobólach, porażeniach i niedowładach po przebytych chorobach gorączkowych lub urazach i t. d. Oprócz zdrojów siarczanych znajdują się w L. obfite pokłady borowiny i osady mułu siarczanego. Już wolnem okiem można w nich dostrzedz mnóstwo drobniutkich cząstek żółtawej siarki, a woń mułu siarczanego, silna, dowodzi istnienia w nim znacznej ilości gazu siarkowodowego, i nic dziwnego, gdyż muł ten znajduje się obok odpływów źródeł siarczanych, lub nagromadza się na dnie koryt, któremi wody siarczane ku Wereszycy płyną. Produkta te, szczególnie w nowszych czasach, stosowane bywają z wielkim pożytkiem dla cierpiących, jako t. zw. kąpiele borowinowe i szlamowe. Zakład kąpielowy kryje się w 30morgowym parku, tuż obok drogi krajowej. Park ten tworzą okazałe drzewa liściaste, naprzemian z aleami młodych drzew szpilkowych. W środku znajduje się kamienny basen z wodotryskiem. Woda basenu, sprowadzona rurami odległego miejsca, nie ma przymieszki siarki i służy do picia. Nieopodal źródła Ludwika, kilkanaście kroków od niego, długi parterowy dom łaziebny. Schody kamienne z dwoma tarasami prowadzą do obszernych poczekalni, z tych schodzi się na korytarz, środkiem łazienek biegnący. Po obu stronach korytarza 50 łazienek z wannami porcelanowemi i drewnianemi. Po stronie lewej zabudowania, łaźnia parowa z tuszami nowo urządzona. Po za łazienkami przybudowano skrzydło, a w niem mieszczą się przyrządy, służące do ogrzewania wody. Woda zdrojowa za pomocą ssących pomp, do siedmiu wielkich, szczelnie zamkniętych, dębowych zbiorników wprowadzana, ogrzewana bywa parą, przechodzącą wężami metalowych rur, krzyżujących się w zbiornikach. Ze zbiorników ogrzana woda rozprowadza się rurami do pojedyńczych łazienek. Domów mieszkalnych posiada zakład dwanaście, pokoi jest sto kilkadziesiąt. Największym budynkiem jest dwupiętrowy hotel Concordia, z 5 werandami, z których piękny widok na zakład. W domu tym służy 40 pokoi dla nowoprzybyłych gości, zanim ci znajdą odpowiednie mieszkanie. Oprócz tego są jeszcze domy Alojzówka piętrowy; Adolfówka parterowy, w stylu szwajcarskim; dom biały, dom żółty, dom czerwony naprzeciw łazienek, zamieszkały przez urząd pocztowy i telegraficzny. Za hotelem są dwa domy mieszkalne. W jednym z nich mieści się kuchnia zakładowa, w drugim sale restauracyjne, okazała sala balowa z galeryą dla muzyki, pokoje dla gier towarzyskich, czytelnia. Naprzeciw hotelu, między aleami młodych drzew szpilkowych, kaplica. Zakład cały otaczają piękne spacery w parku. Po za parkiem płynie Wereszyca. Na jej brzegu stoją łazienki. Obok zakładu stoją wzdłuż drogi krajowej szeregi domów włościańskich. Włościanie odnajmują znaczną ilość skromnych pokoi. Sezon kąpielowy rozpoczyna się 25 maja. Podzielony jest na 3 okresy pierwszy do 20 czerwca, drugi do 15 sierpnia, trzeci do końca. W pierwszym i trzecim okresie są pomieszkania zakładowe i kąpiele tańsze, a ubodzy do

Lubień