Vol. Leg. VI, fol. 354. Dobra lubczańskie przez wiano księżniczki Stefanii Radziwiłłó wny wraz z mkiem w pierwszej ćwierci bieżą cego stulecia dostały się w dom książąt Wittgenstejnów i dziś należy do ks. Piotra; dobra te mają obszaru 9933 mr. w najpiękniejszej glebie i łąkach i są pospolicie wydzierżawiane. W miasteczku jest cerkiew na cmentarzu i szkoła żydowska. A. Jelski. Lubcz, wś i gm. , pow. mogilnicki; 4 miejscowości a L. , wś; b L. Rudunek; c L. Olędry; d Gostąbka, młyn; 39 dm. , 417 mk. ; 92 ewang. , 325 katol. ; 205 analf. Kościół katol. paraf. dekan. rogowskiego. Poczta i tel. w Rogowie o 4 kil. ; st. kol. żel. w Mogilnie o 24 kil. Czyt. Kod. dypl. pol. II, 127 i Lib. ben. Łaskiego I. 166. M. St. Lubcza, wś i folw. , pow. jędrzejowski, gm. i par. Nawarzyce. Posiada szkołę począt. 1kl. ogólną. W 1827 r. 32 dm. , 299 mk. Według Długosza był tu w XV w. kościół paraf. drewniany; do parafii tej należała wś Stępocice. Dług. , t. II, 72 i 113. Według Tow. Kred. Ziems. dobra L. składają się z folwarków L. , Ewcin, Przezwody, attynencyj Adamow i Nowy folwark, wsi. L. , Przezwody i Wola Lubecka; rozległość wynosi mr. 2349 folw. L. grunta orne i ogrody mr. 579, łąk mr. 62, pastwisk mr. 32, nieużytki i place mr. 30, razem mr. 703, bud. mur. 3, z drzewa 18, płodozmian 10 i 17polowy; folw. Ewcin grunta orne i ogr. mr. 445, pastwisk mr. 12, lasu mr. 150, nieużytki i place mr. 14, razem mr. 625, bud. mur. 2, z drzewa 4, płodozmian 11polowy; folw. Przezwody grunta orne i ogr. mr. 442, lasu mr. 565, nieużytki i place mr. 17, razem mr. 1024, bud. mur. 2, z drzewa 11, płodozmian 10 i 17polowy. Gorzelnia i cegielnia. Wś L. os. 36, z grun. mr. 223; wś Przezwody os. 25, z grun. mr. 161; wś Wola Lubecka os. 15, z grun. mr. 162. Br. Ch. Lubcza al. Janowo, folw. w pow. borysowskim, własność Stratowiczów. A, Jelski Lubcza, por. Iwanków. Lubcza 1. długa osiadła wś, pow. pilzeński, 235 m. npm. , nad pot. uchodzącym z lew. brzegu do Wisłoki. Od płn. i płd. otoczona lasami, ma 1986 mk. rzym. katol. , ma parafią rzym. katol. , szkołę 1klas. i kasę pożycz. gm. z kapitałem 1062 zł. w. a. Na obszarze wiek. pos. Eleon. Broniewskiej przebywa stale 53 osób. Pos. wiek. ma obszaru 506 roli, 63 łąk i ogr. , 36 pastw. i 279 mr. lasu; pos. mniej. 2888 roli, 224 łąk i ogr. , 327 pastw. i 317 mr. lasu. W końcu ubiegłego stulecia należała do domu Piegłowskich. Kuropatnicki podnosi obfitość lnu i tkaczów. Ten przemysł podupadł teraz, ale się jeszcze utrzymał. Kościół jest drewniany, niewiadomej fundacyi, przechowuje metryki od r. 1626 Lib. ben. II, 259. Paraf. należy do dyec. tarnowskiej, dekan. pilzeńskiego, obejmuje Wolę Lubecką i Dzwonową z ogólną liczbą mk. 3070 rzym. katol. i 219 izrael. L. graniczy na zach. z Lubecką Wolą, na płd. z Kowalowym i Jodłową, na wsch. z Dzwonową, na płn. z Zagórzem i Zwiemikiem. 2. L. koło Szczepanowic, wś, pow. tar nowski, na praw. brzegu Dunajca, 419 m. npm. , jest otoczona do okoła lasami i należy do par. rzym. katol. w Jodłówce w XV w. , jak pisze Długosz, Lib, ben. I, 13, L. była własnością Jana Błońskiego i Tomasza Kaźmirskiego a do urzędu poczt. w Wojniczu. Ma 135 mk. rzym. katol. Pos. wiek. ma 130 roli i 478 mr. lasu; pos. mniej. 120 mr. roli. L. graniczy na zach. i płn. z Dąbrówką Szczepanowską, na wsch. z Pleśnią i lasami Olszą, na płd z Lubinką i Janowicami. Mac. Lubcza, dwie posiadł. w pobliżu siebie le żące, pow. złotowski, w okolicy lesistej, przy granicy w. ks. poznań. , nad jeziorami. a L. Stara, niem. AltLubcza, dobra, obszaru liczą mr. 928, bud. 12, dm. 5, katol. 21, ewang. 37. Parafia Sypniewo, szkoła Lubcza Nowa, poczta Więcbork. Luteranie utrzymują tu dom mo dlitwy Bethaus, w którym nabożeństwo co 3 niedziele odprawiają. b L. Nowa, niem. NeuLubcza, włośc. wś, obszaru liczy mr. 3043, bud. 327, dm. 143, katol. 262, ewang. 737. Reszta jak wyżej. Wś L. należała dawniej do dóbr obszernych iłowskich, od Sypniewa pó źniej odłączonych. Własność była kiedyś hr. Grabowskich. Ob. Schmitt, Gesch. des Kreises Flatow, str. 234 i 284. Kś. F. Lubcza, ob. Lupcza. Lubcza, rz. , ob. Biała rz. , pow. bielski, gub. grodzieńska. Lubcze, wś w pow. borysowskim, niedaleko rz. Hajny, w gm. ziembińskiej, ma osad 12, grunta kamieniste, miejscowość górzysta. Lubcze, wś włośc, pow. wilejski, o 35 w. od m. Wilejki, 1 okr. adm. , przy byłej drodze pocztowej z m. Ilii do m. Radoszkowicz, 1 dm. , 12mk. prawosł. 1866. Lubczyn, Lubczyna, niem. Lubschin, wś nad Prosną, pow. ostrzeszowski; 25 dm. , 187 mk. ; 13 ewang. , 174 katol. ; 44 analf. Poczta, tel. i st. kol. żel. w Podzamczu o 6 ML 2. L. , dom. tamże, 5790 mr. rozl; 2 miejsc a L. , dom. ; b Jutrków, folw. ; 30 dm. i 247 mk. ; 17 ewang. , 230 katol. ; 97 analf. Własność Stanisława Karśniokiego. M. St. Lubczyn, także Lupczyn, pasmo górskie z. rozległemi polanami, na obszarze Seletyna, w pow. radowieckim, po praw. brzegu Suczawy; stoki północne i południowe pokrywają rozległe lasy, grzbiet zaś paśmiste polany z zabudowaniami Od płn. spływają wody do Suczawy, od zach. do Bohonisory a od wsch. do Sipitula, dopływów Suczawy. Najwyższy

Lubcz

Lubcz

Lubcza

Lubcze

Lubczyn