su mr. 295, zarośli mr. 38, nieużytki i place mr. 10, w osadzie młyn. Bociek mr, 55; bud. murow. 1, z drzewa 9, płodozmian 8polowy, młyn wodny i tartak. Wś L. os. 7, z gruntem mr. 66; wś Jasionka os. 49, z grun. mr. 796; wś Niebyła os. 9, z grun. mr. 98; wś Mogiła os. 4, z grun. mr. 24. A. Pat. Lśna, Ilszna, rz. , ob. Leśna, Bug, Grodno, Lsta, rz. , wpada między Opoczką a Ołowiem z lewej strony do Scroti, prawego dopływu Welikiej, dopływu jeziora Czudzkiego. Por. Muldowa. Ltyca, litym, daw. Alta, rz. gub. czernichowskiej i połtawskiej, prawy dopływ Trubieży. Ma kierunek południowowschodni. Długość 45 w. W 1664 r. Taras Trasyło nad brzegami tej rzeki wyrznął podczas nocy Polaków. Luba al. Łuba, prawy dopływ Bartowa, dopływu morza Baltyckiego, przyjmuje pod Szkudami z lewej strony Szatawę. Luba, pow. starogrodzki, ob. Łuby. Lubachino, st. p. w pow. ustiużeńskim gub. nowogrodzkiej. Lubachorka, pot. , ob. Libuhorka. Lubachowy, wś, pow. włoszczowski, gm. Moskorzew, par. Dzierzgów, w płd. wsch. stro nie powiatu, przy szosie myszkowskojędrzejo wskiej, o 9 w. od Szczekocin, o 26 od Jędrze jowa, o 2 w. od źródeł Nidy. Wś leży na nie wielkiem wzgórzu błotnistem, ma 22 domy 1 murowany, 169 mk. W 1827 r. 15 dm. , 105 mk. Ziemi w ogóle 670 mr. , w tem 400 mr. dworskiej, wszystko pod pługiem. Ziemi włośc. ornej 268 mr. , nieużytków 2 mr. Folw. nale ży do dóbr Moskorzew, gleba rędziniasta z ob fitą przymieszką marglu, mocno wilgotna. Spód czyli podłoże ilastowapienne nieprzepuszczal ne, w wielu miejscach obfitość wody zaskórnej. W ogóle grunt żyzny, bogate pokłady kamie nia wapiennego. Smolarnia z produkcyą na 500 rs. Dr. E. B. Lubacz, Lubacze, mały zaścianek w północ nej stronie pow. ihumeńskiego, ku granicy pow. borysowskiego, w pobliżu rzeczki Mieżareczki, w obrębie gm. bieliczańskiej, przy dro żynie wiodącej ze wsi Wiazicz do Moszczenicy, ma osad 6, grunta piaszczyste, miejscowość odludna poleska. Są tu małe cząstki rodziny Korbutów. A. Jelski. Lubacz, przys. na zach. od Raniszowa, pow. kolbuszowski, przy drodze do Kolbuszowy. Lubacz, ob. Lubasz. Lubacza. Wś t, n. wymienia Długosz Lib. ben. II, 164 w par. Pleszów. Lubaczów po rus. Liubacziw, msto w pow. cieszanowskim, 10 kil. na płd. od Cieszanowa, między 50 8 20 a 50 12 płn. szer. i między 40 44 30 a 40 49 30 wsch. dłg. od F. Na płn. wsch. leży Dachnów, na płn. Załuże, na wsch. Basznia, na płd. Ostrowiec, Lisie jamy i Opaka, na zach. Borchów i Oleszyce. Do miasta należą następujące przysiółki i grupy domów Bałaje, Hurcze, Mokrzyce, Niwki, Perekopy al. Przekopy, Szutki ai. Szczutki, Za przekopem i Żuki. Powierzchnia miasta wynosi 2003 ha. Środkiem obszaru płynie Lubaczówka, dopływ Sanu. Wchodzi ona tu z Załuża pod nazwą Sołotwy i płynie zrazu na płd. zach. a potem na płd. , przybiera nazwę Lubaczówki, tworzy na małej przestrzeni granicę od Lisich jam, a następnie wchodzi do Opaki. Wzdłuż granicy płd. zach. płynie pot. Borchowski al. Borchówka od zach. z Borchowa, na wsch. do Opaki, gdzie wpada do Lubaczówki od praw. brzegu. Wzdłuż granicy płd. wsch. płynie pot. Hodwisznia od wsch. na zach. łukiem lekko na płn. wygiętym i wpada do Lubaczówki od lew. brzegu. Zabudowania miejskie leżą w płd. wsch. stronie obszaru na lew. brzegu Lubaczówki, cokolwiek od niej oddalone najwyższe wznies. 223 m. . W stronie płn. wsch. , także na lew. brzegu Lubaczówki, leży przysiołek Bałaje; w tejże stronie na praw. brz. Lubaczówki przysiołek Mokrzyce; w płd. zach. stronie obszaru na praw. brzegu Lubaczówki leżą przysiołki Hurcze, Żuki i Za przekopem. Doliny Lubaczówki i Hodwiszni są moczarzyste. W płn. zach. stronie obszaru leżą niwy Skorzylec Wielki i Mały. Własn. więk. gminy lubaczowskiej ma roli or. 18, łąk i ogr. 21, past. 3 mr. ; własn. mniejsza roli or. 2645, łąk i ogr. 712, past. 425 mr. W r. 1880 było 4425 mk. 976 mk. obrz. rzym. katol. , 1855 gr. katol. , 1304 wyzn. mojżesz. . Parafia rzym. katol. w miejscu, dek. lubaczowski, archidyec. lwowska. Rok erekcyi niewiadomy, istniała ona jednak już przed r. 1388, jak się okazuje z przywilejów ks. Ziemowita Mazowieckiego ob. Akta grodzkie i ziem. t. VIII, str. 26. Ziemowit darowuje Piotrowi, proboszczowi kościoła w Lubaczowie i jego następcom wieś Szczyatatycze może Szczutki albo Szczutków dzisiejszy. Bełz 30 grudnia 1388 r. i króla Kazimierza. Kościół drewniany p. wez. ś. Stanisława, konsekrowany r. 1843 r. Na cmentarzu są dwie kaplice. Do par. tej należą wsie Basznia, Cityna, Kornagi, Krowica Hołodowska, Kr. Lasowa, Kr. Wnika, Lipowiec, Lisie jamy, Majdan, Młodów, Opaka, Ostrowiec i Załuże. Do dekanatu lubaczowskiego należą parafie Cieszanów, Dzików, Horyniec, Lipsko, Lubaczów, Łukawiec, Narol, Niemirów, Oleszyce, Płazów i kapelania Kobylnica al. Fehlbach. Parafia gr. katol. w miejscu, dek. lubaczowski, dyec. przemyska. Parafia ta istniała już w r. 1330. Do parafii należą Młodów, Opaka, Felsendorf i Lisiejamy. Cerkiew drewniana p. wez. ś. Mikołaja. Do dek. gr. katol. należą następujące parafie Basznia, Brusno, Bihale, Wróblaczyn, Hory Lśna Lśna Ltyca Lubachino Lubachorka Lubachowy Lubacz Lubacza