Litwiany, wś i folw. , pow. święciański, 1 okr. polic. , gm. Kiemieliszki, mk. katol. 236, żyd. 7, dm. 20, od Święcian 42 w. ; gorzelnia, młyn wodny. Litwiany 1. wś i zaśc. w pow. mińskim, przy granicy pow. ihumeńskiego, w gm. zasulskiej; wś ma osad 15. 2. L. , folw. w pow. mińskim, w okr. polic. kojdanowskim, w miej scowości bardzo dogodnej, własność księdza prawosł. Piotra Truskowskiego, ma obszaru 1125 mr. A. Jelski Litwica, wś rząd. , pow. oszmiański, 3 okr. adm. , od Oszmiany o w. 57, od Dziewieniszek 14; dm. 13, mk. katol. 116 1866. Litwicze, wś w zachodniej stronie pow. borysowskiego, w okr. polic. dolszyckim, przy drodze wiodącej z Omniszewa do Czupry, ma osad 15, miejscowość górzysta, lasów dostatek. Litwińczyce, zaśc. szlach. i wś w pow. nowogródzkim, w okolicy Swojatycz, w gm. snowskiej, wś ma os. 7, gleba dobra. A. Jelski Litwini, ob. Litwa. Litwiniec, wś, pow. kaniowski, o 6 w. od Kaniowa ku Potokowi. Ma 845 mk. w tem 4 katol. , par. Rzyszczów, cerkiew paraf. p. w. Pokrowy z r. 1859. Należała do ststwa kaniowskiego, potem własność Poniatowskich, Monastyrskich, Sieleckich, Paszczenkowej, od 1840 Jankowskich. Cerkiew unicką fundował tu 1746 r. ststa kaniowski Mikołaj Potocki. L. należy do Chodorowa ob. , do Otolii Jankowskiej. Por. t. III, str. 813. Litwiniec, ob. Kopanka. Litwiniszki, wś na lew. brz. Wilii, powyżej Zubiszek, pow. wileński, 2 okr. adm. , o 59 w. od Wilna, 4 dm. , 35 mk. katol. 1866. Była własność Montwiłły. Litwiniszki, wś, pow. rossieński, parafia skawdwilska. Litwinka, ob. Sidra i Tykicz górny. Litwinki 1. wś włośc, pow. wilejski, o 8 w. od m. Wilejki, 2 okr. adm. , 7 dm. , 77 mk. 2. L. , wś rząd. , pow. święciański, 3 okr. adm. , o 40 w. od Święcian, 11 dm. , 112 mk. , z tego 1 prawosł. , 111 katol. 1866. Litwinki 1. niem. Litwinken, dok. Littow, Littowa, Littisdorf, wś, pow. nidborski, nad Nidą, na t. z. starych, po większej części polskich, luterskich Prusach, przez polskich osadników założona i trzymana. R. 1384 Konrad Zollmer, mistrz w. krzyżacki, nadaje Jakuszowi z Franknowa 26 wł. joi Nidborkiem we wsi Litwinki Littow na prawie chełmińskiem, R. 1412 Jakusz z L. stracił 1 konia w wojnie z Polakami, o czem świadczą Mikołaj z Warzyn i Mikołaj z Piątek. Roku 1537 ks. Albrecht zapisuje Piotrowi Kobierzyckiemu Kobersee, stście nidborskiemu, Orłowo z 60 wł. i L. z 19 wł. dannickiemi. Ob. Kętrz. , Ludność polska w Prusiech, str, 341 Por. Działdówha, 2 L. , była wś kiedyś w pow. ostródzkim, na t. z. starych, po większej częścipolskich, choć luterskich Prusach; jako jej imię świadczy, przez osadników polskich założona. W r. 1620 była pusta, graniczyła z wsią M. Parwułki. od tego czasu więcej nie istnieje. Ob. Kętrz. , Ludn. polska w Prusiech, str. 366. Kś. F. Litwinów po rus. Łytwiniw wś w pow. podhajeckim, 10 kil. na płn. zach. od sądu powiat, i urzędu poczt, w Podhajcach. Na płn. leżą Bożyków i Wołoszczyzna, na wsch. Muźyłów i Podhajce, na płd. Rudniki, na zach. Szumlany Wielkie. Środkiem obszaru płynie Złota Lipa, zrazu od płn. na płd. wsch, a potem na płd. W obrębie wsi przyjmuje ona dwa znaczniejsze dopływy jeden od praw. brzegu, płynący z płd. zach, strony wsi na płn. wsch. , a zasilony kilkoma strugami od lew. brzegu; drugi od lew. brzegu, płynący zrazu wzdłuż granicy Wołoszczyzny a potem na płd. zach. W płn. stronie obszaru leżą zabudowania wiejskie na praw. brz. Złotej Lipy; na płd. wsch. od nich, , na lew. brz. Lipy, część wsi Zastawcze al. Zastawczyk. We wsch. lesistej części, wznosi się w stronie płn. wzgórze Klimiatyn do 402 m. , w stronie płd, Furdyna góra do 391 m. Tutaj leży część wsi Monaster i leśniczówka. W stronie zach. , również lesistej, leży las Buczyna na płn. . Strzelecka dębina na płd. Tutaj wznosi się na granicy Rudnik punkt jeden do 413 m. , a na granicy Bożykowa Popowa góra do 392 m. Własn. wiek. ma roli or. 500, łąk i ogr. 363, pastw. 141, lasu 2787 mr. ; własn, mniej, roli or. 552, łąk i ogr. 270, pastw. 15, lasu 8 mr. W r. 1880 było 655 mk w gm. , 227 na obszarze dwor. 800 obrz. gr. katol, 44 obrz. rzym. katol. . Par. rzym. katol. w Zawało wie, gr. katol, w miejscu, dek. podhajecki, aixhidyec. lwowska. Do par. tej należą Rudniki. We wsi jest cerkiew, szkoła filialna, kasa pożycz, gm. z kapit. 950 zł. w, a. i młyn. W L. istniała niegdyś także parafia obrz. łacin. , jak świadczy rękopis Tomasza Pirawskiego, dziekana kapit, lwow. , pisany r. 1615 a znajdujący się w Bibl. Ossol. Był także kościół łaciński, założony jeszcze przed r. 1476, gdyż Jan Buczacki, dziedzic Litwinowa i Jan Skarbek ze Szarańczuk uposażają w tym roku kościół w L. , a pierwszy potwierdza zarazem zapisy ojca swego Jana Litwinowskiego, ststy trembowelskiego, temuż kościołowi uczynione. Pergaminowy oryginał tego dokumentu znajduje się w konsyst. kanc. lwów. arcybisk, łacińsk. , drukowany zaś był w języku łacin. i tłumaczeniu polskiem w Dodatku do Gazety Lwow. z r. 1858 51 i 52 i Akta grodz. i Ziems. , t. II, str. 219. W III t. tychże Aktów str. 243 i in. umieszczony jest dokument z d. 31 stycz. r. 1483, w którym Anna z Litwinowa i Jan Skarbek z Szarańczuk uposażają

Litwiany

Litwiany

Litwica

Litwicze

Litwińczyce

Litwini

Litwiniec

Litwiniszki

Litwinka

Litwinki

Litwinów