z kaplicą katol. parafii Krzemieniec. 3. L. , ob. Liszniówka, Lisznia lub Liszna, wś w pow. sanockim, na prawym brzegu Sanu, między Sanokiem i Mrzygłodem. Wieś leży w dolinie potoku uchodzącego do Sanu, 350 m. npm. , którą do okoła otaczają lasy, pokrywające wzgórza sięgające na południu i zachodzie do 570 m. , a na północy do 564 m. bezwzględnej wysokości. Ludność wynosi 429 osób, z których 14 przebywa na obszarze wiek. pos. Zabudowania tej pos. wznoszą się na samym brzegu Sanu. Pos. wiek. Fr. Adamowicz i Eug. Grohmann ma obszaru 152 mr. roli, 14 mr. łąk i ogr. , 47 mr. pastw. i 326 mr. lasu; pos. mniej. 288 mr. roli, 32 mr. łąk i 137 mr. pastw. Paraf. rzym. katol. w Mrzygłodzie. Oddalenie od urzędu poczt. w Sanoku wynosi 9. 4 kil. Lisznia z Monasterem Liszniańskim, po nisku Łysznia, wś w pow. drohobyckim, 5 kil. na płn. zach. od sądu powiat. i urzędu poczt. w Drohobyczu ob. . Na płn. leży Bronica, na płn. wsch. Śniatynka, na wsch. i płd. wsch. Drohobycz, na płd. Dereżyce, na zach. Uniatycze. Przez środek obszaru płynie pot. Bar ob. z Uniatycz od płd. zach. na płn. wsch. i przyjmuje w obrębie wsi kilka małych dopływów od praw. i lew. brzegu. Wzdłuż granicy płn. płynie pot. Brońcy, zwany w dalszym biegu Niedźwiedzińską. W dolinie Baru leżą zabudowania wiejskie, na płn. zach. od nich Monaster Liszniański i folw. Kopania. Płn. część obszaru zajmuje las Hryniowiec. W nim wznosi się szczyt Dubiena do 348 m. W części płd. leży las Tersewiszcze. Własn. więk. rządowa ma roli ornej 70, łąk i ogr. 27, pastw. 11, lasu 1173; własn. mniej. roli ornej 1448, łąk i ogr. 577, pastw. 618 mr. W r. 1880 było 1276 mieszk. w L. gminie, 17 na obszarze dwor. , a 234 mk. w Monasterze Liszniańskim obrz. gr. katol. , z wyjątkiem 28 rzym. katol. . Par. rzym. katol. w Drohobyczu; gr. katol. w miejscu, dek. drohobycki, dyec. przemyska. W L. jest cerkiew murowana pod wezw. św. Michała i szk. etat. jednokl. , w M. L. cerkiew pod wezw. św. Ilii. W monasterze był klasztor bazylianów. W r. 1666 nadał Jan Kazimierz ihumeństwo O. Sylwestrowi Twarowskiemu cum libera incisione in sylvis Lisznianensi et Medweczanensi, quod Privilegium cum libertatibus post fata praedicti Twarowski monachis praedicti monasterii Lisznianensis servi debet. Jan Sobieski potwierdził r. 1681 przywilej Jana Kazimierza, a także poponatum ad praefatum monasterium Lisznianense incorporavit. W r. 1691 nadał Jan Sobieski ihumeństwo Mitrofanowi Radzimińskiemu cum foenificium ac laneum unum adjacentem in suburbio Drohobycensi, a oraz prawo warzenia soli na tym gruncie. Monaster Liszniański zniesiono r. 1775 i utworzono fundacyą dla dzi siejszego klasztoru drohobyckiego. W r. 1804 odebrała kamera monasterowi grunt i prawo warzenia soli, nadane mu przez Sobieskiego, na rzecz swoje, a klasztorowi drohobyckiemu wy znaczyła roczną rentę. Za czasów polskich na leżała wieś do dóbr koronnych w ziemi prze myskiej. R. 1533 uwalnia Zygmunt I wieś tę a tributo seu praestatione Boum praedicta Odumarszczyzna, tum quoque a cesu faginatitio et podvodiv immunem declarat praeter Podvodas pro regem. Rkp. Ossol. 2837, fol. 188. L. wraz z Niedźwiedzą i Kołpcem tworzyła klucz liszniański. Do klucza liszniańskiego należała także wieś Niedźwiedzą. Do tego klucza według dawnego zwyczaju i po winności swoich kraina Podbuska robocizny pomaga. Extrakt inwent. ekon. sambor. z r. 1760 Rkp. Ossol. 1632 fol. 173 podaje następujące szczegóły Klucz liszniański, po nieważ za przywilejem in posessione WP. Grzegorza Turkułła zostaje, którego imieniem JMP. Eliasz Turkułł konsens ad cedendum od matki swojej de dt. Warszawa 5 grudnia 1746 produxit, a cesyą in rem tegoż brata swego uczynioną deklarował quovis tempore reproducere, wnosząc, że jest ad praesens u posesora tego klucza na Podolu rezydującego i że jest coram actis authenticis zeznaną, o co się ma te raźniejsza administracya dopomnieć, więc się ani budynki, ani wsiów osiadłość i sprzężaj ta kowym modelionem, jako inne klucze nie opi sują, ani też intrata staute hoc advitalitio nie wyprowadza. To tylko nadmienia się, że ante hac należał do skarbu JKM. Do tego, że wło ści tego klucza płacić powinny do kasy eko nom. hibernę i ekspenszczyznę podług dyspartymentu zamkowego, tudzież łatry z lasów zakupionych przez skarb do żup skarbowych za opłatą proporcyonalną; tudzież i sól skarbo wą z żup do składów także za zapłatę wozić. Według lustracyi z r. 1768 był klucz liszniań ski w posiadaniu Konstantego Turkułła za przywilejem Augusta III z 11 września r. 1759. Rząd austryacki zajął go r. 1772 i przy łączył do dóbr drohobyckich. Lu. Dz. Liszniów, lesiste pasmo górskie w Karpatach wschodnich, w dziale czarnchorskim, na obszarze gm. Mikuliczyna, w pow. nadwórniańskim, między Pruteciem mikuliczyńskim czyli wschodnim od wsch. i płno. wsch. , Prutem od zach. i potok. Pihym od płd. zach. . Poczyna się szczytem Hordie 1478 m. , na granicy pow. nadwórniańskiego i kosowskiego, a na połudn. granicy gm. Mikuliczyna z Kosmaczem i ciągnie się na północny zachód przez obszar mikuliczyński aż pod południowy kraniec wsi Mikuliczyna na przestrzeni 13 kil. , kończąc się szczytem Liszniowem 1256 m. . Wzdłuż grzbietu rozpościerają się paśmiste po

Liszniówka

Lisznia

Liszniów