w Konradawałdzie 65; 21 katol. dzieci zwiedza szkołę ewang. w Stynwałdzie, 16 w Biskupicach, dla których nie masz dotąd nauki religii. Ob. Gesch. des Culmerlandes 93, 147; szemat. dyec. chełmińskiej, str. 187. Kś. F. Lipinki, dwie miejscowości w pow. świe ckim 1 L. , niem. Lippinken, dok. Lypchin, Leipchen, rycer. dobra, nad jeziorem laskowioko lipińskiem, około ćwierć mili od stacyi kol. żel. w Laskowicach, w okolicy dosyć jeszcze lesistej. Wraz z przynależnym folw. Wiesowice Wesowitz zajmuje obszaru ornej roli hekt. 277, łąk 36, pastw. 27, lasu 408, nieuż. 14, wody 6, ogółem hekt. 771; bud. 16, dm. 9, katol. 97, ew. 22. Parafia i szkoła Jeżewo, poczta Laskowice. Gospod, mleczne, hodowla bydła karmnego; posiadacze spadkobiercy po Sasie Jaworskim. We wsi L. istniał od dawna gród warowny, śród nieznacznego wyniesienia po nad jeziorem lipińskolaskowickiem zbudowany, około ćwierć mili od dworca w Lasko wicach odległy. Na zachód od drogi wiodą cej ze Świecia do L. widać teraz jeszcze znaki wałów i fos dawnych. Z trzech stron broniły zamku fosy i wały, z czwartej jezioro. Obe cnie na miejscu zamku znajduje się ogród wa rzywny. Znaki jednakowoż suteren, skle pień i t. d. zachowały się. Znaleziono także resztki kości ludzkich, z czego poznać, że i walki krwawe staczały się przy zamku. Sta rożytne natrafione siekierki i inne przedmioty świadczą wyraźnie o wysokim jego wieku. Ponieważ w aktach urzędowych krzyżackich nie ma wzmianki o lipińskim zamku, przy puszczać należy, iż to gród obronny prywatny możnego osiadłego tu rycerza. R. 1451 za krzyżaków dziedzice pełnili służbę wojenną konną. R. 1451 zachodzi posiadacz Michał Mische z L. , którego siostra poszła za Krysztofa w Nowem, syna pana Dawida. R. 1454 w czasie największego uciemiężenia wojennego bogaty dziedzic tutejszy, chorąży pomorski, wyprawiał huczne wesele dla córki swojej szlachta całej rozległej okolicy na nie się zgro madziła i biesiadowali przez kilka dni, tak, że nawet komtur świecki z pozwem wojennym na nową wyprawę czekać musiał. R. 1570 Li piński, dziedzic. R. 1590 Jan Kostka podówczas zamek arx, jak go zowią akta jeszcze istniał; także wspominany bywa burgrabiuB arcis lipinensis. R. 1669 zachwalają akta lipińskie piwo zamkowe Sohlossbier. Ob. R. Wegner, Kreis Schwetz Bin pommer. Herzogthum, str. 132 i t. d. 2. L. , niem. Lippink, włośc, wś, obszaru liczy mr. 2210, , bud. 180, dm. 121, katol. 652, ew. 125. Pa rafia Płochocin, szkoła w miejscu, poczta War lubie. Okolica lesista. Kś, F. Lipinki, niem. Lippinken, wś, pow. kościerski, podana u Kętrzyńskiego, w skorowidzach jej niema; na mapach wojskowych umieszczona jako os. pod Garczynem. Ks. F. Lipinki, niem. Leipchen, wieś serbska na pruskich górnych Łużycach, w pow. rozbórskim. A. J. P. Lipinki 1. potok podgórski, wytryska w obr. gm. Lipinek w pow. gorlickim, płynie jarami zrazu na północ, potem na wschód i północ, przez obszar Pagórka a zabrawszy z lew. brzegu Rybinę, zwraca się na wschód i na granicy Pagórka i Osobnicy wpada do Lasowej. Długość biegu 5 kil 2. L. , potok, wypływa z pod góry Kamieńca 460 m. , na granicy gm. Głobikowej w pow. pilźnłeńskim z Małą w pow. ropczyckim; płynie na po łudnie tąż granicą, potem przechodzi na obszar Grudny górnej, gdzie zwraca się na południo wy zachód i w obr. gm. Grudny dolnej wpada do potoku Czarnego ob. t. I, 768, nr. 4, dopływu Kamienicy ob. t. III, 747, nr. 3, na obsz. gm. Smarzonej. Sprostować należy, że potok Bączalka uchodzi do Kamienicy, a nie do Lipinek ob. t. I, 121. Długość biegu czy ni 7 kil. Br. G. Liplnni niem. , ob. Lipiny. Lipiński Borek, ob. BorekL. Lipińskie 1. wś, pow. gostyński, gm, Pacyna, par. Gombin. Ma dm. 49, z tych 3 murow. , mk. 439, obszaru mr. 740; w 1 3 części ziemia pszenna, łąk nie ma, pastwiska wspólnego mr. 67. Szkoła elementarna od r. 1867. Wiatrak zwyczajny. W 1827 r. wś rząd. , par. Suserz, 46 dm. i 380 mk. 2. L. , wś, pow. szczuczyński, gm. i par. Białaszewo. W 1827 r. wś rząd. 8 dm. , 47 mk. ; drobna szlachta. Lipińskie 1. niem, Lypiensken, Lipiensken, dok. Lipteszken, wś, pow. jańsborski, około milę od polskiej granicy, blisko strugi Wisy, na pruskoluterskich Mazurach, przez osadników polskich założona i trzymana. O pierwszym lokacyjnym przywileju nie wiadomo. Istniała ta wieś już r. 1452. R. 1471 Zygfryd Flach von Sohwarzburg, komtur baldzki, nadaje Maciejowi Lipińskiemu Lipientzky i Marcinowi 16 wł w L. , wolnych od dziesięcin i tłoki, z obowiązkiem 1 służby zbrojnej. Tenże Zygfryd komtur nadaje r. 1480 Bartołtowi Rakowskiemu Rekoffzky na prawie magdeb. wł. w L. nad jeziorem Borowo Barben z sądown. niższem i wyższem i z obowiązkiem 1 służby zbrojnej. Ob. Kętrz. , Ludność polska w Prusiech, str. 428. 2. L. , niem. Lipinsken, Lipiensken, wś, pow. lecki, na pruskoluterskich Mazurach, przez ludność polską jak sama nazwa świadczy założona, O pierwszej lokacyi nie donoszą akta. Wieś istniała już r. 1542. R. 1550 sprzedaje książę Albrecht Lipińskiemu z Dupek 5 wł. sołeckich, włókę po grz. licząc, celem założenia wsi dannickiej na 50 włókach między jeziorami Kluskiem, Lipinki Lipinki Liplnni Lipiński Lipińskie