dolina Złotej L. znacznie podmaka i dopiero od Zawadowa nieco suchszą się przedstawia. Od tego stanowiska począwszy przekroje doli ny Złotej L. , aż po jej ujscie, okazują grubą warstwę gliny dyluwialnej. Glina ta w ze tknięciu się z kredowym utworem przechodzi w szuter, pomieszany z gliną. Rzadko leży ona bezpośrednio na dolomitowych wapieniach lub łupkach. Im dalej na płd. , tem więcej przybiera ta glina na miąższości, jak np, po między Ladzkiem a, przysiołkiem Lipą glina ta spiętrzyła się w kilkusążniowe pokłady. W Baranowie i Ladzkiem występują warstwy trzeciorzędnego piaskowca, Warstw nulliporowych nie ma tu nigdzie. W całej dolinie najpotężniej rozwinął się utwór kredowy, któ rego miąższość od mniej więcej 10 20 sięga. Cechujące dla tego utwory są buły krzemienne znacznej nieraz objętości. Skamielin bardzo mało. O dokładnym rozbiorze geologicznym tej doliny czytaj M. Łomnickiego Sprawozdanie z badań geologicznych, dokonanych r. 1873 w dolinach Złotej Lipy, koropca, potoku Baryskiego i Strypy. W Spr. Kom. fiz. Akad. um. , Kraków 1874, t. VIII. Z praw. brz. przyjmuje zachodnie ramię; pot. od Woli gołogórskiej, Łoniówkę Białą i Wierzbowiec. Z lew. brzegu zaś wpadają doń pot. od Kon dratów, Zgniła Lipa i Korolówka. Wschodnie ramię Złotej L. między innemi zabiera od lew. brzegu pot. Machnówkę. Do Złotej L. uchodzą praw. brz. Monasterski pot. , a z lew. brz, Leśnicki pot. , Olchowiec, Ceniówka czyli Kuropiec, Litiatyński pot. i Jabłonówka. Prze pływa stawy większe i mniejsze w Kondrato wi 1, w Gołogórach 3, w Zaszkowie 1, w Dunajowie 1, w Buszczu 1, Brzeżanach 1, dawniej w Potutorach, następnie w Sarańczukach 1 i w Urmaniu 1. W. Pol powiada w swojej hidrografii, że Złota L. odlewa wraz z dopływami 39 stawów. Spad wód L. Złotej okazują liczby następujące 275 m. połączenie się obu ramion; 275 m. staw brzeżański; 257 m. w Litwinowie; 254 m. pod Łysą; 253 m. pod Zawałowem; 209 m. w Niskołyzach; 195 m. ujście. Długość biegu od Hinowic począwszy wynosi 82 kil; od źródeł zach. ra mienia 125 kil; a od źródeł wsch. ramienia 116 kil Oba ramiona Złotej L. , Jako toż sama główna rz. , przedstawia krainę leszcza. Dla Złotej L. istnieje w Brzeżanach oddział towa rzystwa rybackiego, Do tej rz. wpuszczono pod Brzeżanami d. 8 września 1880 młode wę gorze. W niej żyją następujące ryby babka, czerwinka, karaś, Melb, kleń, leszcz, lin, minożek, ukleja, okoń, paraszka, piskorz, płocica, szaran, szczupak i śliz. W stawach zaś buszczeckim, urmańskim, brzeżańskim i sarań czuckim znajdują się leszcz, lin, okoń, szaran i szczupak. Br. G. Lipa, rz. , prawy dopływ Soży, lewego dopływu Dniepru, wyżej Uży. Lipa, nazywano w r. 1759 pole do wsi Grzegorz w pow. chełmińskim należące. Ob. Inwent. dóbr bisk. chełmińskiego w archiwum w Peplinie. Kś. F. Lipa al. Lipca, dok. Lipza, Lypa, nazywała się pierwotnie rz. Pregora, niem. Pregel, w Pru siech wschodnich. Podług rozporządzenia le gata papieskiego Wilhelma r. 1243 stanowiła granicę trzeciej nowo utworzonej dyecezyi pruskiej, sięgającej od zatoki świeżej aż do rz. Lipy Pregory północnej, R. 1246 zezwalają krzyżacy, ażeby przy ujścia rz. Lipcy nowe miasto Królewiec zbudowane zostało. Ob. Perlbach, Preuss. Regesten. Kś. F. Lipacino 1. wś, pow. dzisieński, 3 okr. adm, gm. Mikołajów, o 18 w. od Dzisny, 3 dm. , 27 mk. prawosł. 2. L. , folw. szlach. tamże, o 22 w. od Dzisny, 2 dm. , 6 mk. katol. 1866. Lipaiken niem. , pastorat, pow. goldyngeński w Kurlandyi, par. Goldynga. Lipau niem. , wś, pow. gierdawski, st, p. Skandau. Lipawa, ob. Libawa. Lipawiec według Knie, Lilowiec według Triesta; ob. Ruptau, pow. rybnicki. Lipawskie jez. , czyli Bartow, ob. Libawskie. Lipca, rz. , Pregora, ob. Lipa. Lipce, Lipcze, wś, pow. skierniewicki, gm. Słupia, par. Lipce. Leży tuż przy drodze żel. warsz. wiedeń. na lewo, między Płyćwią a Rogowem. Posiada kościół paraf. murowany, prawdopodobnie założony około r. 1500; obecny z 1744 r. pochodzi. Wś L. wchodzi w skład dóbr rządowych Głuchów ob. t. II, 612, stanowiących część ks. łowickiego. W 1827 r. 22 dm. , 178 mk. Par. L. dek. skierniewicki, 2203 dusz. Łaski, Lib. ben. II, 240, 334. R. 1609 do par. tej należały wsie Mszadła, Bobrowa, Chlebowo, Retnowiec, Drzewce, Drzewiecka Wola, Krosnowska Wola i Mikuły. Lipose, NémetL. , ob. Lupcza Niemiecka. Lipczany, wś, pow. mohylowski, nad Dnieitrem, od Mohylewa w. 30, gm. w Berezowej, par, i okr. w Jaryszowie. Cerkiew pod wez. i Mikołaja z 1038 dusz, ma 45 dzies. ziemi. Wś położona w głębokim jarze, przez który przepływa rz. Karajec i obraca 2 młyny. Dom mieszkalny z ogrodem i winnicą, położony na dość znacznej wysokości, nad samym brzegiem Dniestru, skąd rozległy widok na sąsiednią Bessarabią. L. z innemi włoskami wchodziły w skład klucza kuryłowieckiego, Katarzyny Kossakowskiej kaszt. kam. Po rozbiorze kraju cały ten majątek nadany został Komarom. Aleksander Komar sprzedał wieś tę w r. 1846 Wilhelmowi Zaleskiemu, obecnie należy do sy Lipa Lipa Lipacino Lipaiken Lipau Lipawa Lipawiec Lipawskie Lipca Lipce Lipose Lipczany