mów, jako to Capora al. Capura, Kiczary, Kopanie, Kuzie, Lackie, Przysada, Ułuckie i Wola al. Morochów. W płn. zach. stronie obszaru wznosi się Sucha góra do 475, w stro nie płd. zach. Capor do 477 m. Własn. wiek. ma roli ornej 604, łąk i ogr. 47, pastw. 97, la su 582; własn. mniej. roli ornej 1228, łąk i ogr. 126, pastw. 349, lasu 43 mr. W r. 1880 było 1250 mk. w gminie, 13 na obsz. dwors. 160 obrz. rzym. katol. , reszta gr. katol. . Far. rzym. katol. w Birczy, gr. katol w miejscu, dek. birczański, dyec. przemys. ; należą do niej Brzeżawa, Dobrzanka i Malawa. We wsi jest cerkiew, szk. etat. jednokl. , młyn i tartak. 2. L. , wś w pow. dolińskim, 21 kil. na zach. od Doliny, 18 kil na płd. zach. od sądu powiat. , urzędu poczt. , stacyi kolej o. i telegr. w Bole chowie. Na płn. leży Słoboda bolechowska, na płn, wsch. Roztoczki, na płd. wsch. i płd. Kaina, na zach. Łużki, Płn. narożnika wsi dotyka pot. Łużanka. W płd. , najwyżej wznie sionej części obszaru, nastaje na płn. stoku granicznego Gorganu, 1133 m. wysokiego, pot. Lipa, dopływ Łużanki, i płynie na płn. ; od praw. i lew. boku zasilają go liczne, pomniej sze strugi, z których jedna, bezimienna, na staje także w płd. stronie obszaru, na płn. sto ku granicznej Jaworyny 1134 m i Przysłupa 1041 m. ; druga zaś, Roztoka, wchodzi z Kalnej i płynie wzdłuż granicy Roztoczek aż do połączenia się z Lipą, odkąd znowu Lipa jest graniczną rzeką aż do swego ujścia do Łużanki 554 m. . Zabudowania wiejskie leżą w środkowej części obszaru, w dolinie Lipy; na płn. od nich dochodzi Łomowata góra 767 m. a na wsch. Łysa góra 717 m. Włas. wiek. ma roli ornej 3, łąk i ogr. 6, pastw. 1, lasu 740; własn. mniej. roli orn. 99, łąk i ogr. 366, pastw. 487, lasu 9 mr. W r. 1880 było 219 mk. obrz. gr. katol. Par. gr. katol. w Słobodzie. We wsi jest cerkiew. 3. L. , karczma na obszarze dwors. Smorze w pow. stryj skim. 4. L. , część Nowosiółki, pow. tłumacki. Lu. Dz. Lipa 1. niem. Eichquast, wś i gm, , pow. obornicki, 2 miejsc 1 L. ; 2 Lipka, osada; 26 dm. , 238 mk. , 184 ew. , 54 katol, 55 analf. St. poczt. i kol. żel. oborniki o 9 kil. Por. Bagna, 2. L. , niem. Linden, leśnictwo, pow. obornicki, należy do nadleśnictwa królewskiego Boruszynka, 1 dom, 11 mk. 3. L. , niem. Liepe, Lipe, wś, pow. chodzieski, 43 dm. , 397 mk. , 246 ew. , 134 katol. , 17 żydów, 145 analf. Najbliższa poczta i tel. w Szamocinie; st. kol. żel. w Białośliwiu. Pod wsią wykopano z torfu toporek brązowy. 4. L. , niem. Lipe, folw. , pow. gnieźnieński, 6 dm. , 89 mk. ; należy do dom. Mielżynka. 5. L. , niem. LeppeColonie, kolonia i gm. , pow. obornicki; 133 dm. , 925 mk. , 318 ew. , 595 katol, 12 żyd. , 354 analf. Najbliższa poczta w Ludomach; tel. i st. kol żel w Obornikach. 6. L. , por. Jaktorowo, Grodzisko, 7. L. , niem. Lindenstadt, kolonia w pow. międzychodzkim. M. Śt. Lipa 1. al. Lipe Kętrz. , niem. Liep, dok. arbur tilia, Lipa, Linden, osada rybacka do wsi Kahlberg, gdzie są kąpiele morskie, pow. gdański, na mierzei gdańskiej czyli Świeżej, na brzegu zatoki świeżej. Ubodzy mieszkańcy trudnią się rybołówstwem. Podczas lata nie raz tu sporo gości przemieszkuje za tań sze pieniądze, których w Kahlbergu umieścić nie było można. Tak zwane dyny ku morzu przedstawiają tu najrozmaitszych kształtów, urocze nieraz, wzgórza piaszczyste, do 100 i więcej stóp wysokości dochodzące. Najwyż sza, osobno stojąca góra, Bloksberg, jest 150 wysoka. Między tą górą a morzem ciągnie się rozległa równina piaszczysta, najrozmaitszemi kamyczkami pięknemi, niby kwiatami, gęsto posiana zowie się dla tego Kamienna łąka Steinwiese. Miejsce to bywa często zwie dzane przez gości kąpielowych. Z góry jest przepyszny widok tak na morze jako i na za tokę świeżą. Droga ku górze prowadzi przez błoto krzewami porosłe. Na szczycie góry sterczy sosna ogromna, sucha. Ob. Brandstätter, Landkreis Danzig, str. 232. Na początku XIII wieku znajdowało się tylko wielkie drze wo lipowe, gdzie teraz wieś leży. Około r. 1220 książę Swiętopełk II nadaje kupcom lubeckim ulżenia pewne w gdańskim handlu, ustanawiając jako granicę dla okrętów rozcią głość brzegu morskiego aż do drzewa lipy usque ad arborem tiliae. R. 1282 już tu osada istniała i zowie się Lipa. Ob. Perlbach, Pommerel Urkundenbuch. 2. L. ,niem. Lippa, dok. Lynde, os. , pow. chojnicki, nad wielkiem jezior. Wdzidze; w piaszczystej i lesistej okolicy, przy granicy pow. kościerskiego. Ob szaru liczy mr. 955, bud. 6, dm. 3, katol 36. Par. Wiele, szkoła Borsk, poczta Karsin. Mie szkańcy niemal wyłączni trudnią się rybo łówstwem, które i ich i dobytek żywi. Wieś L. za książąt i krzyżaków zaliczała się do ziemi zaborskiej czyli Zaborni Sabieregebiet, w komturyi i ststwie tucholskiem. R. 1359 Zygfryd von Gerlachsheim, komtur tucholski, wystawia pierwszy znany przywilej dla tej wsi, którą zowie Lynde im Lande Zaborne; włók było wtedy 38, sołtys nazywał się Hen ryk Gruby Grube. R. 1388 Rudiger von Ei ner, komtur tucholski, zapisał tej wsi 1 włókę łąki na błotach zwanych Grosse Lotz, t. j. wielka Łoza. Ob. Odpisy Dregera w arch. w Peplinie, str. 122. 3. L. , niem. Lippe, os. do Blomfeldu, pow. kościerski. Kś. F. Lipa Przednia i Tylna, niem. HinierLippa i VorderL. , dwie wsie, pow. jańsborski, st. p. Pisz i Turośl

Lipa

Lipa